هذیان‌گویی‌های معاون رئیس‌جمهور – سیامک بهاری

مندرج در ژورنال شماره ۸۶۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

معاون اجرایی پزشکیان: سرمایه‌دار را ارزشمند تلقی کنیم و همه آنها را مفسد نبینیم

افاضات محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی رئیس‌جمهور، تکرار ملال‌آور و مضحک تاجر ورشکسته‌ای است که با سیلی صورتش را سرخ می‌کند. آقای معاون خوب می‌داند دیگر خبری از سرمایه‌گذاری خارجی و حضور در بازارهای جهانی نیست. در این انزوای سیاسی و اقتصادی، در بازار بحران‌زده و رکود اقتصادی کشور و حکومتی لرزان و منفور، کسی سراغ جمهوری اسلامی نخواهد آمد. بزرگ‌ترین شرکای اقتصادی مانند روسیه و چین هم او را به بازی نگرفته‌اند. آن‌قدر که پزشکیان در اجلاس اخیر «بریکس» مجبور می‌شود گلایه کند که: “بریکس نباید صرفاً یک باشگاه گفتگو باشد”!

حکومت از فرط استیصال ناچار است با سفیدنمایی از سرمایه و سرمایه‌دار، سراغ سرمایه‌گذار داخلی برود. او بهتر از هر کس می‌داند شاهرگ‌های اقتصادی کشور در سیطره سیاست‌های ماجراجویانه تروریستی نظامی، در دست برادران قاچاقچی است. این اقتصاد غرق در بحران سیاسی حکومتی است. به‌کلی فروریخته است، ممکن نیست روی پای خود بایستد. معنی امروزی ارزش‌گذاری به سرمایه‌گذاران و جانبازی آنها در میدان جنگ، عکس‌برگردان خاوری‌ها، بابک زنجانی‌ها و اختلاس‌های نجومی از جنس “چای دبش” است. سرمایه و سرمایه‌گذار و جان‌فشانی، در یک کلمه در اقتصاد دزدسالار و اختلاس محور خلاصه می‌شود.

الیگارشی مالی هسته سخت قدرت، از بیت رهبری تا سپاه پاسداران، سرمایه و ثروت جامعه را صاحب شده و قابل‌رجوع نیست. بیخودی در روز روشن‌چراغ برداشته دنبال سرمایه‌گذار می‌گردد. این دایره همان دایره رانت حکومتی و حلقه دزد سالار آقازاده‌ها و نو کیسه‌های آن است.

آقای معاون می‌داند مهمل‌بافی او در انزوای کشنده سیاسی و اقتصادی حکومت اسلامی، عربده‌کشی گنده‌لات‌های سپاه پاسداران، هزینه‌های نجومی ماجراجویی‌های تروریستی – نظامی، َترک‌برداشتن عمق استراتژیک، کسری بودجه ۸۵۰ هزارمیلیاردی، استقراض مداوم از صندوق توسعه ملی، فروریزی پایه‌ها و شاخص‌های اقتصادی، ورشکستگی آشکار کشور و تنزل بی‌وقفه رشد اقتصادی، رکود تورمی، بیکاری و گرانی سرسام‌آور، در میانه غوغای رانت و فساد و اختلاس، جز به ضرب و سرکوب بی‌رحمانه، یورش به معیشت جامعه، تأمین هزینه سیاست جنگی، یعنی تحمیل ریاضت بیشتر بر سفره‌های خالی، برای وصله‌پینه کردن کسری بودجه و به‌ظاهر سرپا نگه‌داشتن اقتصاد کشور.

ترمیم و بازسازی اقتصاد کشور، یعنی نفی استثمار، برابری و رفاه جز با به زیر کشیدن و نابودکردن جمهوری اسلامی ممکن نیست. این راه مردم آزادی‌خواه ایران است!