قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام کرد که جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی صبح دوشنبه ۷ آبان اعدام شده است. خانواده آقای شارمهد میگویند جامعه بینالملل و دولت آلمان در تلاش برای آزادی او کوتاهی کردهاند.
مرکز رسانه قوه قضائیه جمهوری اسلامی با انتشار اطلاعیهای اعلام کرد که “پس از طی روال قانونی و تایید نهایی رای دادگاه در دیوان عالی کشور”، حکم اعدام جمشید شارمهد صبح روز دوشنبه ۲۸ اکتبر (۷ آبان) به اجرا درآمده است.
در این اطلاعیه دادستانی تهران، جمشید شارمهد به عنوان یک عامل آمریکا و اسرائیل معرفی شده است.
جمشید شارمهد که در رسانهها و نهادهای رسمی جمهوری اسلامی عنوان رئیس گروه تندر (رسانه منتسب به انجمن پادشاهی ایران در آمریکا) معرفی شده به اتهام “افساد فیالارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی” به اعدام محکوم شد.
او در مردادماه سال ۱۳۹۹ زمانی که در دبی بسر میبرد، توسط نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ربوده و به ایران منتقل شد.
یکی از اتهاماتی که به او نسبت داده شده، انفجار در حسینیه “سیدالشهدای شیراز” است که ۱۴ کشته و ۲۱۵ مجروح بر جای گذاشت.
شارمهد در جلسات دادگاه این اتهام را رد کرد و گفت که “طراح و دستوردهنده اجرای عملیات انفجاری نبوده است”. خانواده شارمهد اتهاماتی که به او وارد آمده را “ساختگی” و دادگاهش را “نمایشی” خواندهاند.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان و شماری از مقامهای ارشد این کشور و همچنین اتحادیه اروپا و سازمان عفو بینالملل صدور حکم اعدام برای شارمهد را محکوم کرده و خواستار لغو آن شده بودند.
آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان از تهران خواسته بود که این حکم “کاملا غیرقابل قبول و خودسرانه” را لغو کند.
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد که دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی حکم اعدام او را تأیید کرده است، ضمن تأیید بر اینکه آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان بیشتر از وزیر خارجه پیشین تلاش به خرج میدهد، گفته بود: «متاسفانه، این کافی نیست. متأسفانه، کلمات کافی نیستند.»
غزاله شارمهد روز دوم ماه مه سال جاری (۱۲ اردیبهشت) در گفتوگو با رادیو دویچلند فونک خواستار تشدید فشارها شد، زیرا “بدون آن شما به ایران نشان میدهید که ما خط قرمز نداریم”.
به گزارش خبرگزاری آلمان، او افزود، هنوز هیچ واکنش جدی دولت آلمان که “به هر نحوی رهبری تهران را از اعدام پدرم منع یا منصرف کند” وجود ندارد.
امید میرفت که جمشید شارمهد یکی از چندین زندانیانی باشد که میان کشورهای غربی و جمهوری اسلامی مبادله شدند، اما چنین نبود. این امر باعث سرخوردگی خانواده آقای شارمهد از دولت آلمان و کشورهای غربی شد. دویچه وله