نزاع رژیم “برقع” با رژیم “حجاب” بر سر اعدام! – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۸۸۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

طالبان پس از گزارش سازمان حقوق بشر ایران درباره افزایش اعدام افغانستانی‌ها از جمهوری اسلامی خواست شهروندان محکوم را به افغانستان تحویل دهد. سابقاً نیز وزیر خارجه طالبان، امیرخان متقی، در نشست “علما و متنفذین قومی” در کابل گفته بود “در زندان‌های ما به آن تعداد که شما اعدام می‌کنید، زندانی وجود ندارد.”

این اولین بار نیست که این دو نماینده الله بر سر “مجازات” افغانستانی‌های مقیم ایران با هم به نزاع می‌پردازند. مضحک و چندش‌آور است. مثال معروفی است که می‌گوید “دیگ به دیگ میگه، روت سیاه”.

این دو “برادر مسلمان” هرازگاهی خشتک همدیگر را پاره می‌کنند تا به عالمیان ثابت کنند که چقدر از “حقوق” شهروندان خود دفاع می‌کنند! بخصوص در مورد اعدام و قطع دست و انگشت این جانیان رکورددار منطقه هستند.

هر دو رژیم اسلام که انسان‌ستیزی، زن‌ستیزی، کودک‌آزاری، حیوان آزاری، خشونت و غیره از خصوصیات ویژه هر دو به شمار می‌آیند، محصول و فرآورده‌های غرب و آمریکا در نیم‌قرن اخیر هستند. این نمایندگان خدای اسلامی  هدیه “حکومت‌های دمکراتیک غرب” هستند که برای مقابله با “خطر کمونیسم” زندگی میلیون‌ها زن، مرد و کودک را به تباهی کشیده‌اند.

رژیم اسلامی در ایران که محصول دوران جنگ سرد است، برای سرکوب انقلاب آزادیخواهانه ۵۷ در یک “تفاهم” تاریخی مابین آمریکا و چند دولت اروپایی و جنبش ملی -اسلامی به اریکه قدرت رانده شد. به‌قدرت‌رسیدن مجدد طالبان نیز نتیجه شکست فضاحت‌بار “نظم نوین جهانی” و سناریوی رژیم چنج غرب و آمریکا در قرن ۲۱ است.

اما پروژه هر دو رژیم چیزی نیست جز مبارزه بر علیه جنبش عدالت‌خواهانه و مساوات‌طلبانه مردم هر دو کشور. در تقابل با این ارتجاع  اسلامی انقلاب زن زندگی آزادی است که راه نجات زنان در ایران و افغانستان را نشان می‌دهد.

هر دو سوی این نمایندگان جنبش ضدبشری اسلامی می‌دانند که بدون اعدام و سرکوب یک‌لحظه نیز پابرجا نخواهند ماند و هر دو رژیم می‌دانند که حیاتشان به “تار موی زنان بند است”