روزنه rowzane خبری – تحلیلی
رژیمی‌ها در مورد دستمزد ۱۴۰۴ فعالیت‌شان را شروع کرده‌اند. کارگران چه می‌کنند؟
علیرضا میرغفاری “نماینده کارگران در شورای عالی کار”، در واقع پادوی رژیم که به اسم نماینده کارگران معرفی می‌شود، و همکارانش کارزاری حول افزایش ۷۰ درصد دستمزد کارگران راه انداخته‌اند که دستمزد به ۱۵ میلیون برسد.
خودشان می‌گویند اگر دستمزد ۷۰ درصد افزایش یابد سطح زندگی کارگران به سطح سال ۱۳۹۰ می‌رسد! در حالی‌که رسانه‌های حکومتی می‌گویند سبد معیشت بالای ۴۰ میلیون است، اینها در کمیته مزد به توافق رسیدند که سبد معیشت ۲۳ میلیون و ۵۰۰ هزار است و با اینهمه کارزار دستمزد ۱۵ میلیون راه انداخته‌اند و از کارگران خواسته‌اند کارزار بردگی خود را برای دستمزد چندبار زیر خط فقر امضا کنند.
این کار هر ساله این پادوها است که وظیفه‌شان خاک پاشیدن به چشم کارگران و مقابله با خواست واقعی کارگران است. کارگران اینها و حکومتشان را می‌شناسند. سوال این است که کارگران برای افزایش دستمزد چه می‌کنند و چه اقداماتی پیش رو دارند یا باید داشته باشند؟
واقعیت این است در حالی‌که خواست افزایش دستمزد برای یک زندگی انسانی خواست عموم کارگران، از جمله معلمان، پرستاران، بازنشستگان، کارمندان و غیره است و مبارزات نسبتا وسیعی در میان کارگران و بخش‌های دیگری از جامعه جریان دارد. اما تحرک زیادی برای افزایش دستمزد ۱۴۰۴ و قبل از اینکه شورایعالی کار (ستاد مزد دولت و کارفرمایان) و پادوهایشان رقمی تعیین کنند دیده نمی‌شود. و مشکل اینجا است.
دستمزد یا حقوق یا حقوق پایه برای تامین زندگی مردم مساله دهها میلیون نفر است یعنی اکثریت جامعه شامل کارگران شاغل، از جمله ۱۳ میلیون شاغل غیر رسمی، بازنشستگان، کادر درمان، معلمان، کارمندان، میلیون‌ها بیکار، اکثر قریب به اتفاق دانشجویان و جوانان، بسیاری از وکلا و نویسندگان، خانواده‌های دادخواه، کشاورزان و غیره. باید در همین سطح راهکار موثر را دنبال کرد.
باید گفتمانی در سطح نه تنها کارگران مراکز مختلف و تشکل‌های کارگری، نه تنها بازنشستگان و کادر درمان بلکه کل این جمعیت چند ده میلیونی را شروع کرد. و مثل هر فعالیت دیگری این کار فعالین همه این طیف‌های این جامعه است. اگر علیه اعدام یا برای آزادی زندانیان سیاسی یا دادخواهی کارزارهای وسیع و توده‌گیری شروع شده است، برای دستمزد و حقوق پایه مکفی که مساله زندگی هر روزه دهها میلیون نفر است می‌توان جنبش و کارزارهایی بمراتب قدرتمندتر و توده‌ای‌تر سازمان داد. باید به فکر تشکلی در این سطح بود.
