مندرج در ژورنال شماره ۹۷۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سه تن با طرح شکایت از پرویز ثابتی، قائممقام ساواک در دادگاهی در شهر اورلاندو ایالت فلوریدا آمریکا خواستار غرامت ۲۲۵ میلیون دلاری شدند.
پرویز ثابتی شکنجهگر ارشد شاه چند دهه از دیدهها پنهان بود، اما چند ماه بعد از شروع اعتراضات زن زندگی آزادی در تجمع شهر میامی علنی شد تا جان تازهای به سلطنتطلبان و رضا پهلوی بدهد. همین علنی شدن پرویز ثابتی باعث شد موجی از افشاگری از حکومت پهلوی و سلطنتطلبان و ساواک پا بگیرد. این سه زندانی سیاسی دوران شاه میگویند که “هدفشان تنها دریافت غرامت نیست، بلکه جلوگیری از عادیسازی جنایات گذشته و افشای نقش افرادی مانند ثابتی در تاریخ معاصر ایران است.”
اگر انقلاب زن زندگی آزادی و نبرد سرنوشتساز جامعه با حکومت اسلامی بهمنظور سرنگونی این رژیم در چنین ابعاد عظیمی مطرح نبود؛ اگر در دل همین انقلاب قدرت اتحاد و خواستهای انسانی و آزادیخواهانه و برابریطلبانه در چنین وسعت عظیمی در جامعه ایران و در تظاهراتهای خارج کشور مطرح نمیشد، دیگر نیازی نبود پرویز ثابتی علنی شود و به سلطنتطلب فرصت بدهد یکبار دیگر شعار “مرگ بر چپی” سر بدهند و خواب محاکمه و اعدام چپیها را در آینده ببینند.
حالا طبیعتاً پرویز ثابتی باید در دادگاهی در شهر میامی حضور یابد و در برابر هیئتمنصفه و قاضی از خود دفاع کند. صدها زندانی سیاسی زمان شاه میتوانند در این دادگاه شهادت بدهند که بر آنها چه گذشته است و قائم مقام ساواک، رئیس اداره سوم ساواک محمدرضا پهلوی چهها که با آنها نکرده است.
با محاکمه ثابتی در این دادگاه و رو شدن همه شواهد جنایت ساواک می توان به روشنی مشاهده کرد که پدیده دیکتاتوری و نظام دیکتاتوری مربوط به اقتصاد سیاسی است و یکبار دیگر ثابت می شود که دیکتاتوری عریان و کشتار و شکنجه و زندان یک بیماری سادیستی توسط حاکمیت نیست، بلکه پدیدهای است برای خاموش و مرعوبکردن مردم برای حفظ استثمار یک اقلیت مفتخور سرمایهدار. از این دریچه نیز میتوان به برنامه رضا پهلوی در صورت تحقق فرضی رؤیای ملوکانهاش در آینده پی برد که دیکتاتوری پشت دیکتاتوری در تاریخ صدساله ایران مورثی شده است و اینکه تنها راه برای پایان کشتار و دیکتاتوری، حاکمیت شوراهای شهروندان و برقراری آزادی و برابری و لغو بردگی مزدی است.