سیاوش آذری
روز یکشنبه ۱۲ اسفند نمایندگان مجلس اسلامی پس از بررسی طرح استیضاح عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد و دارایی، به برکناری او رأی دادند. از مجموع ۲۷۳ نماینده حاضر در مجلس، ۱۸۲ نفر به او رأی عدم اعتماد دادند و تنها ۸۹ نماینده با ادامه کار او موافقت کردند.
همتی را از گاری دولت پایین انداختند تا جمهوری اسلامی را بهعنوان مسبب اصلی این فلج اقتصادی حفظ کنند. پزشکیان در دفاع از وزیر اقتصادش میگوید مشکل از من و همتی و دولت بر سرِ کار نیست. او میگوید: کشور “در حالت جنگی” است و حتی قطر و ترکیه و عراق هم دلارهای ایران را پس نمیدهند. در ادامه برای اینکه مخالفین را از خر شیطان پایین بیاورد میگوید: “وقتی در جنگیم باید حالت جنگی بگیریم. در حالت جنگی اینکه همدیگر را مقصر کنیم مشکل ما را حل نخواهد کرد.”
قصه چه سمت و سویی دارد؟ یکی بود یکی نبود، جمهوری اسلامی بود که قرار بود آنقدر به عمر خود ادامه بدهد تا روزی برسد که در دنیا انقلاب اسلامی بشود و در همه کشورها حکومت اسلامی برقرار بشود. حتی وعده این را داده بودند که کاخ سفید حسینیه ارشاد بشود. مفتگوییها و رجزخوانیهای تو خالی طی عمر جمهوری اسلامی بسیار شنیده شده است، اما هیچ زمان چون امروز کشتیِ شکسته رژیم به ته اقیانوس نرسیده بود. این وضعیت را همه نمایندگان از هر دسته و جناج به خوبی میدانند. همه میدانند مقصر همتی نیست. همه این واقعیت را میدانند اما نمیتوانند اعتراف کنند خانه از پایه ویران است. اول ماه رمضان گوسفندی باید قربانی شود و چهبهتر این قربانی وزیر اقتصاد باشد.
این وضعیت باید پاسخ در خور بگیرد. فقر فلاکت و اقتصاد درهمشکسته بهخودیخود یک حکومت را از بین نمیبرد. فقر و فلاکت را باید با اتحاد و مبارزه سراسری؛ با ایجاد صدها تشکل ریزودرشت و پیونددادن همه این نهادها و تشکلها در یک ظرف سراسری مبارزاتی به مصاف طلبید. این امر در ایران ممکن است. منافع مردم یکی است. تفرقه در میان مردم وجود ندارد. مردم یک صف به هم فشردهاند که برای زندگی بهتر مبارزه میکنند. در ایران حزبی در رأس مبارزه سرنگونی طلبانه حضور دارد که میتواند دست در دست همه مردم و تشکلها جمهوری اسلامی را براندازد. راه نجات و رهایی از این مسیر میگذرد.
مندرج در ژورنال شماره ۹۷۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)