محسن ابراهیمی
مشاجره زلنسکی با ترامپ و معاونش در کاخ سفید، طرفداران و مخالفین مذاکره با آمریکا در حاکمیت اسلامی را به جان هم انداخته است. روزنامه جمهوری اسلامی تیتر زده که “مجادله پیروز زلنسکی با ترامپ نشان داد که میتوان با شیطان هم مذاکره کرد و بر او پیروز شد.” در مقابل، از میان وابستگان به بیت خامنهای بهطرف مقابل طعنه میزنند که “تحقیر زلنسکی درس عبرت” و مثالی از “عاقبت تمام گدایان مذاکره با آمریکا و ترامپ” بود.
شکاف در بالای حکومت همزاد جمهوری اسلامی است و با پایان حیات حکومت پایان خواهد یافت. مسئله این است که مقایسه جمهوری اسلامی و موقعیت حکام اسلامی با اوکراین و موقعیت زلنسکی بیپایه است.
زلنسکی سه سال تمام در مقابل پوتین و ارتش او که به اوکراین تجاوز کرد مقاومت کرده است و اکثر دول غرب هم پشتش هستند. باتوجهبه این موقعیت است که او میتواند در خود کاخ سفید رودرروی ترامپ و معاونش که بهاندازه خود ترامپ لات و لمپن است بایستد و به خواست آنها، یعنی الحاق بخشی از اوکراین به روسیه و واگذاری معادن آن به دست چپاول میلیاردهای آمریکا، تن ندهد. بهخاطر چنین موقعیتی است که زلنسکی میتواند در مقابل “دوربینهای بینالمللی” از موقعیت حقبهجانب، کاخ سفید را به تریبونی علیه پوتین و ترامپ تبدیل کند.
وضع حکام اسلامی دقیقاً برعکس است. آنها در کنار پوتین تجاوزگر هستند؛ در انزوای جهانی به سر میبرند؛ به یمن انقلاب زن زندگی آزادی بهعنوان سران یک حکومت آپارتاید جنسیتی شناخته شدهاند؛ اسد و نصرالله و هنیه را ازدستدادهاند و محور مقاومتشان درهمشکسته است؛ اقتصادشان در گل فرونشسته است و در جهان منزوی هستند. بهخاطر همه اینها راهی ندارند جز اینکه در عین رجزخوانی علیه “شیطان بزرگ”، از قاتلِ سلیمانی مذاکره گدایی کنند. بهخاطر این وضعیت، اگر به فرض محال پای پزشکیان به کاخ سفید هم برسد، باید اولاً یادش نرود پرچم تسلیم را هم با خود ببرد و ثانیاً در مقابل حمایت ترامپ از پوتین خفهخون بگیرد. اگر زلنسکی برنده مشاجره با قلدرمنشی میلیاردر حریص در کاخ سفید است، دارودسته حکومت اسلامی از میان چنین سناریوی فرضی فقط با سرووضع رقتبار بیرون خواهند آمد.
مندرج در ژورنال شماره ۹۷۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)