اعدام محسن لنگرنشین؛ زخم تازه بر پیکر جامعه معترض – حسن صالحی

نشریه ژورنال شماره ۱۰۲۷ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی (ارگان قتاله و کشتار رژیم)، گزارش داد که بامداد چهارشنبه دهم اردیبهشت، محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی و جوان ۳۴ساله اهل نوشهر، اعدام شده است. جنایت دیگری رقم خورد و برگ دیگری به پرونده سیاه جمهوری اسلامی افزوده شد.

در روزهای اخیر، والدین محسن با انتشار ویدئوهایی، از مردم و نهادهای حقوق بشری درخواست کمک کردند تا جلوی اجرای حکم را بگیرند. شب نهم اردیبهشت، با نگرانی به مقابل زندان قزل‌حصار کرج رفتند، اما صبح روز بعد، خبر اعدام دلبندشان را گرفتند. جمهوری اسلامی با این اعدام، زخم تازه‌ای بر دل یک خانواده دیگر گذاشت. زخمی که تنها غم نیست، بلکه به خشم و اعتراض بدل می‌شود و دیریازود طناب دار جمهوری اعدامی را خواهد گسست.

خبرگزاری میزان باآب‌وتاب مدعی شده که محسن لنگرنشین “جاسوس موساد” بوده و مستندات پرونده‌اش آن‌قدر “بی‌نقص” بوده که خودش در مراحل مختلف دادرسی به “جرمش” اعتراف کرده است. زهی بی‌شرمی! لنگرنشین پیش‌تر در فایل صوتی‌ای از داخل زندان افشا کرده بود که تحت‌فشارهای شدید ناچار به اعتراف اجباری شده است. او گفته بود: «در جریان بازجویی‌ها فشارهای زیادی به من وارد کردند. گفتند تک‌تک اعضای خانواده‌ات را بازداشت می‌کنیم و آن‌قدر نگهشان می‌داریم که آن‌ها را نشناسی.» او تأکید کرده بود که تحت این فشارها، به اعترافاتی ساختگی از جمله خرید موتورسیکلت مجهز به دوربین و جابه‌جایی بسته‌های انفجاری، وادار شده است.

جمهوری اسلامی انتقام ضربه خوردن از دولت اسرائیل را از مردم می‌گیرد. شهروندان بی‌گناه تقاص شعارها و رجزخوانی‌های حکومت را پس می‌دهند. در طول عمر این رژیم، افراد زیادی با اتهام‌های ساختگی مانند “جاسوسی برای اسرائیل” اعدام شده‌اند. محسن لنگرنشین نه اولین قربانی این سناریو بود و نه آخرین خواهد بود.

اگر خواهان پایان‌یافتن کشتارها هستیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه با نیرویی گسترده‌تر، مقابل ماشین اعدام بایستیم. جمهوری اسلامی برای بقای خود به خون جوانان تشنه است و تنها با مقاومت همگانی می‌توان این چرخه مرگ را متوقف کرد. بر دوش تک‌تک ماست که به جنبش ضد اعدام در ایران بپیوندیم و آن را تقویت کنیم. سکوت ما، چراغ‌سبز به اعدام بعدی است.  در همه‌جا فریاد “نه به اعدام، اعدام قتل عمد دولتی است” را طنین‌انداز کنیم و خواهان توقف فوری اعدام‌ها در ایران شویم!