افزایش هزینه های دوا و درمان و گرانی دارو

گزارش ایلنا:از کنار گرانی همه چیز می‌شود گذشت، به جز گرانی دارو. وقتی عزیزت دارو می‌خواهد و نمی‌توانی بخری، انگار مقابل چشمان خودت آب می‌شوی و زمین تو را می‌بلعد؛ اینها را یک بازنشسته معدن می‌گوید که مدتی‌ست برای تهیه داروی «وارفارین» برای همسرش به دردسر افتاده، دارویی که نمونه‌ی توصیه شده آن از سوی پزشک، قیمت گزافی دارد.

دارو فقط برای توانگران!/ از بازنشسته معدن تا معلم و کارمند: از کجا بیاوریم دارو بخریم؟
دی‌ماه پارسال، مدیرعامل شرکت داروسازی ابوریحان با ارسال نامه‌ای به رئیس اداره نظارت بر ناشران بورسی گروه شیمیایی و غذایی، افزایش قیمت ۸۱ قلم از محصولات این شرکت را با میانگین ۹۷ درصد افزایش اعلام کرد. قبل از آن نیز، چند شرکت داروسازی دیگر، افزایش چند صد درصدی قیمت داروهای خود را اعلام کرده بودند. افزایش نرخ برخی اقلام دارویی تا مرز ۹۰۰ درصد و حتی بیشتر پیشتازی کرده است و به این شرایط، باید مصیبت نایابی و کمیابی دارو را هم افزود.پرداخت از جیب مردم به حدود ۱۰۰ درصد رسیده است.

*یک بازنشسته معدن میگوید دیگر پولی برای خرید دارو ندارم….. حقوقم فقط ۱۵ میلیون تومان است.«شاید دیگر نتوانم داروهای انعقاد خون را برای همسرم که ناراحتی خونی و قلبی دارم، بخرم».

*یک کارگر بیکارشده پروژه‌ای که نوه‌اش سرطان کلیه دارد می‌گوید: «یک آمپول شیمی‌درمانی ۱۵ میلیون تومان است، ماهی بیشتر از ۵۰ میلیون هزینه درمان می‌شود، من پول با بهره نزول کرده‌ام که خرج بیمارستان را بدهم که البته چند میلیون بیشتر از آن باقی نمانده است، از ماه بعد باید درمان را متوقف کنم».

*یک معلم بازنشسته که همسرش سرطان دارد می‌گوید «یک واحد آپارتمان نقلی حاصل سی سال کار معلمی داشتم که آن را برای هزینه‌های درمان فروختم…. بیمارستان رفتن‌ها ادامه پیدا کند دیگر پول دارو ندارم؛ هزینه‌های شیمی‌درمانی پوست از سرمان کنده است….». و از این وصف حال‌های دردناک بسیار است…. پس چطور ناتوانی مردم تکذیب می‌شود؟