روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۷۴ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
ویدئویی قدیمی از سخنان خامنه‌ای در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شده که مربوط است به یکم فروردین ۱۳۸۴ در مشهد. او در این ویدئو می‌گوید: “اگر خدای ناخواسته برای این ملت تجربه تلخ و امتحانی پیش بیاید، خود ما پیشاپیش ملت لباس رزم می‌پوشیم و آماده فداکاری می‌شویم.”
خامنه‌ای کجا است؟ چرا در اعماق زمین مخفی است. آن رجزخوانی سالهای گذشته‌اش مبنی بر پوشیدن لباس رزم و آماده بودن برای فداکاری کجا رفته است؟ حقیقت اینکه طی دوازده روزی که اسرائیل حاکم بر آسمان ایران بود پادرهوا بودن و زبونی جمهوری اسلامی بیش از هر زمانی دیگر برملا شد.
حالا خامنه‌ای به عنصری دست‌وپابسته و اسیر توهمات و ترس‌های حقیقی و غیرحقیقی شده است که ذره‌ذره جانش را می‌گیرد. حقیقت اینکه دست سرویس‌های مرگ، بیش از همیشه به او نزدیک است. هر لحظه که قرار باشد این عنصر فلک‌زده و بی‌خاصیت حکومت از میان برداشته شود، کافی است دستی آشنا یا ناآشنا به ماشه نزدیک شود. اینها خیال‌بافی نیست. وقتی دیکتاتورها به آخر خط می‌رسند همیشه نگاهی از درون برای نجات کلیت حکومت به این فکر می‌رسد که شاید مرگ دیکتاتور اعظم بتواند راه را برای معاملات بعدی و زد و بند‌های داخلی و بین‌المللی باز کند. این ترفند بعضاً کارکرد داشته و بعضاً به روند ازهم‌پاشیدگی درونی سرعت بخشیده است.
طی درگیری‌های نظامی چند هفته گذشته خامنه‌ای به‌عنوان فرمانده کل قوا غایب مطلق بود. سران نظامی حکومت طی این چند هفته دو بار پیام‌های صوتی بی‌رمقی از او مخابره کردند و پیام آخری نیز باز هم در خفا منتشر شد. رهبری که با شلیک اولین گلوله به گورستان پناه برده است نمی‌تواند چهره‌ای مقتدر به رژیم خودش، به جامعه مخابره کند.
این حقیقت می‌تواند سکوی پرشی مجدد برای مبارزه ما مردم برای درهم‌کوبیدن جمهوری اسلامی باشد. وقتی گردوغبار این جنگ دوهفته‌ای فروبنشیند مردم تمام قد در برای این تاراج‌کنندگان زندگی به میدان خواهند آمد. این تنها حقیقت موجود در جامعه ایران است که جنگ مردم با حکومت آتش‌بس بردار نیست.
