روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۸۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، خواستار تکرار اعدام‌های دهه ۱۳۶۰ شد: “در شرایط فعلی که برخی از عناصر مزدور با پشتیبانی اسرائیل و سازمان‌های جاسوسی غربی به دشمن اطلاعات داده‌اند، مستحق اعدام به شیوه سال ۱۳۶۷ هستند.”
به این خبر نیز توجه کنید: “شورای نگهبان طرح “تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با رژیم صهیونیستی و کشور‌های متخاصم” را به مجلس برگشت داد. مفاهیمی مانند “ایجاد تفرقه” و “خدشه به امنیت ملی”، ممکن است زمینه اعمال محدودیت بر آزادی بیان مشروع را فراهم آورد. برای عنوان “افساد فی‌الارض” قیود و شرایطی وجود دارد؛ ممکن است افرادی به علت رفتار‌های موردی و بدون نتایج زیان‌بار گسترده به افساد فی‌الارض محکوم شوند.”
می‌خواستند در عرض مدت کوتاهی تعداد زیادی را اعدام کنند و از مردم زهر چشم بگیرند که مبادا مردم فکر کنند حال که حکومت به این روز افتاده اعتراضاتشان را گسترش دهند. شش نفر را هم اعدام کردند اما مجبور شدند مقداری ترمز کنند چون متوجه فضای تعرضی جامعه شدند. متوجه شدند که ارعاب این مردم ساده نیست. در نتیجه خبرگزاری فارس تهدید به اعدام‌های دهه ۶۰ کرد.
به این خبرها هم توجه کنید: بیش از ۱۳۰۰ نفر از هنرمندان و روزنامه‌نگاران و … در نامه‌ای به حکومت نوشتند: “به رفتار غیر انسانی با افغانستانی‌ها پایان دهید”. صدها نفر در همدان علیه قتل دو جوان توسط بسیج شعار دادند “می‌کشم می‌کشم آنکه برادرم کشت و دروغ می‌گن آمریکاست دشمن ما همین‌جاست”. زنان خشمگین در مقابل فرمانداری خاش به دنبال تیراندازی به مردم و قتل دو زن تجمع کردند و شعار دادند، موج همبستگی انسانی با افغانستانی‌ها در زاهدان، اعتراض نانوایان در چندین شهر، سه‌شنبه‌های نه به اعدام، اعتصاب و تجمع دو هفته‌ای کارگران ایرالکو، فضای تعرضی در مدیای اجتماعی و انواع بیانیه‌ها و اعتراضات دیگری که در حمایت از زندانیان و علیه اعدام و غیره شروع شده است و نیز بی‌حجابی بسیار گسترده و ناتوانی حکومت در مقابل آن نشان می‌دهد که جامعه علیرغم هارت و پورت‌های ارگان‌های حکومت، سریعتر از حکومت وارد دور تازه‌ای از تعرض در زمینه‌های مختلف شد.
حکومت می‌داند که مردم خود را برای سرنگونی آماده می‌کنند و سپاه برای جلوگیری از خیزش مردم لبه تیز حمله خود را متوجه همین مردم می‌کند. اما جاده یکطرفه نیست.
اشکال مختلف اعتراض را باید گسترش داد تا جنایتکارانی که در عرصه نظامی، سیاسی، دیپلماتیک، بین‌المللی، منطقه‌ای، نیابتی، روحی، ایدئولوژیک، رهبری، هویتی و اقتصادی و هر عرصه‌ای که فکرش را بکنید، به بن‌بست رسیده‌اند، یقین حاصل کنند که دیگر خدای دهه شصتی در کار نیست.
