روزنه rowzane خبری – تحلیلی
امروز هفدهم تیرماه کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در هفتاد و ششمین هفته خود در ۴۷ زندان مختلف ادامه دارد. اعضای این کارزار در بیانیه هفتگی خود تحت عنوان”مرعوب نشویم و از حق حیات هموطنانمان دفاع کنیم” و درآستانه سالگرد قیام تیرماه ۱۳۷۸، بعنوان قیامی که مقدمه‌ای برای اعتراضاتی شد که در سال‌های بعد، در ۱۳۸۸، ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ ادامه یافت، یاد جان‌باختگان آن را گرامی داشته و بر تداوم اعتراضات تا رسیدن به آزادی و اعاده حق تعیین سرنوشت از سوی مردم، تاکید کرده اند.
در ادامه اعضای کارزار نگرانی عمیق و خشم فزاینده خود را نسبت به موج تازه اعدام‌ها و تشدید سرکوب‌های امنیتی در سراسر کشور اعلام کرده و بر اینکه از ابتدای تیرماه تاکنون، دست‌کم ۲۴ تن اعدام شده‌اند و آمار اعدام‌ها از آغاز سال ۱۴۰۴ تاکنون به ۴۲۸ مورد رسیده اشاره کرده و این ارقام هولناک را تنها نمایانگر بخشی از نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در ایران خوانده اند.
در بیانیه کارزار علاوه بر موج جدید اعدام‌ها، بر موارد بیشتری از سرکوب و خشونت مرگبار علیه مردم توسط حکومت از جمله قتل دو جوان در همدان و حمله مسلحانه به زنان در روستای گونیچ از توابع خاش که به جان‌باختن دو زن از اهالی منجر شد، اشاره شده و این را نمونه‌ای بارز از ماهیت زن‌ستیزانه این حکومت و هراسش از اعتراضات مردمی و تلاش برای ارعاب جامعه دانسته است. اعضای کارزار همچنین صدور حکم اعدام برای ۵ زندانی سیاسی رزگار بیگ‌زاده‌بابامیری، پژمان سلطانی، سوران قاسمی، کاوه صالحی و تیفور سلیمی‌بابامیری، که در خیزش ۱۴۰۱ دستگیر شده‌اند، را قویاً محکوم کرده اند. آنها جامعه بین‌المللی، نهادهای حقوق بشری و مردم آگاه و آزادیخواه را فرا خوانده اند که نسبت به سرنوشت زندانیان دوتابعیتی، همچون احمدرضا جلالی که در شب بمباران زندان اوین به‌طرز غیرانسانی توسط نهادهای سرکوبگر امنیتی ربوده شده و اکنون خطر اعدام بالای سرش هست، حساس باشند و در دفاع از “حق حیات” شهروندان و زندانیان محکوم به اعدام، تمام‌قد بایستند.
بالاخره اینکه اعضای کارزار از همه نهادها و فعالان حقوق بشری خواستار شده اند که فشارشان را برای شفاف‌سازی وضعیت زندانیان افزایش دهند و خواستار بازدید از زندان‌ها و گفت‌وگو با زندانیان سیاسی شوند و اجازه ندهند صدای این زندانیان در زندان‌ها خاموش شود. افشاگری زندانیان سیاسی تبعیدی به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک، تنها گوشه کوچکی از وضعیت غیرانسانی حاکم بر زندان‌های کشور است. وقتی زندان‌های پایتخت چنین است معلوم است که چه جنایاتی در سایر زندان‌ها به خصوص در مورد زندانیان عادی و گمنام رخ می‌دهد. در خاتمه اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام مینویسند: “ما خواستار لغو فوری تمامی احکام اعدام در ایران هستیم و باور داریم مردم ایران، همگام با دیگر ملت‌های تحت ستم، این مسیر مقاومت و ایستادگی را تا پیروزی و رهایی ادامه خواهند داد.
در این روز همچنین به روال هفته های گذشته جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی در حمایت از سه شنبه های نه به اعدام خواستار آزادی زندانیان در این شرایط شدند. از کارزار سه شنبه های نه به اعدام وسیعا پشتیبانی کنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۷ تیر ۱۴۰۴، ۸ ژوئیه ۲۰۲۵–
