نانواهای معترض کارت خوان های “نانینو” را تحویل میدهند- مهران محبی

کارگر کمونیست 891

به دنبال بی نتیجه ماندن اعتراضات گسترده نانوایان نسبت به پائین بودن قیمت نان، افزایش حق بیمه کارگران، کاهش سهمیه آرد و تأخیر در پرداخت طلب ها، نانواها تصمیم گرفته اند دستگاه های کارتخوان را تحویل اتحادیه نانوایان دهند و پول نان را به طور مستقیم مانند گذشته از مشتریان دریافت کنند.

پیشتاز این اقدام بجا و درست، نانوایان یزد هستند که هفته گذشته دستگاه های کارتخوان نانینو را تحویل اتحادیه داده و با سامانه نانینو قطع همکاری کرده اند. به دنبال اقدام به قطع همکاری نانوایان یزد با سامانه نانینو، جمعی از نانوایان ارومیه و تهران هم طی بیانیه هائی جداگانه اعلام کرده اند که کارتخوان های خود را تحویل اتحادیه خواهند داد و از آن پس پول نان فروخته شده به مشتریان را خود به طور مستقیم دریافت خواهند کرد.

نانوایان معترض در بیانیه هایشان بر مشکلات اساسی خود که دولت عامل آن است انگشت گذاشته و قطع همکاری خود با سامانه نانینو را از جمله راهکاری فوری برای کاستن از فشارهای اقتصادی و معیشتی تحمیل شده دانسته اند. طبق اظهارات نانواها، پول نان فروخته شده که از طریق دستگاه های کارتخوان نانینو به حساب دولت واریز می شود، نه تنها به موقع به حساب نانوایان واریز نمی شود، بلکه از حساب آن ها کسر هم میشود. نانوایان ابراز داشته اند که عدم واریز پول نان فروخته شده به حساب نانوایان، علاوه بر تحمیل مشکلات معیشتی بر خانواده هایشان، امکان خرید آرد برای ادامه فعالیت و پخت نان برای شان ناممکن کرده است.

واضح است که نانوایان در چنین شرایطی توان ادامه فعالیت ندارند و ناچار هستند برای ادامه فعالیت، اولین گام خود را با قطع همکاری با سامانه نانینو بردارند. واقعیت این است که سامانه نانینو یکی از ابزارها و جنبه های فشار است که رژیم بر نانوایان تحمیل کرده است. حکومت با انتقال فشارهای ناشی از کمبودهائی که خود بانی آن ها است بر نانوایان از قبیل کاهش سهمیه آرد، افزایش میزان بیمه کارگران و عدم تخصیص یارانه نان، عملا باعث تحمیل فشار اقتصادی بر نانوایان و بیکاری کارگران نانوائی ها شده است.

یکی از موارد مورد اعتراض نانوایان، قیمت پائین نان است که به گفته خودشان با قیمت های جاری توان تأمین هزینه های پخت نان و پرداخت دستمزد و حق بیمه کارگرانشان را ندارند. و این یک واقعیت است که در حالیکه همه کالاها و خدمات به طور سرسام آور گران می شوند، نانوایان نمی توانند با قیمت ثابت مانده نان هزینه های پخت نان و هزینه های معیشتی خود را تأمین کنند. مورد دیگر کاهش چشمگیر سهمیه آرد است که زمان فعالیت روزانه نانوائی ها را تقریبا به نصف زمان معمول کاهش داده و همین باعث کاهش درآمد و افزایش فشار بر نانوائی ها در راستای تأمین هزینه ها و دستمزد کارگران شده است.

پاسخ تاکنونی حکومت به اعتراض نانوایان، سعی در گران کردن نان بوده که اتفاقا خواست خودش است تا از این طریق بخشی از کسری های بودجه ای خود را جبران کند و درعین حال با انداختن تقصیر افزایش قیمت نان بر گردن نانوایان معترض، آن ها را سپر خود در برابر اعتراضات عموم مردم ناراضی از گرانی نان کند.

سران رژیم با وجود اعتراضات وسیع مردم نسبت به گرانی اقلام ضروری زندگی، سرانجام در دو، سه ماه گذشته که اعتراضات وسیع نانوایان در جریان بود، از فرصت سؤاستفاده کرده و قیمت انواع نان را از 40، 50 درصد تا بیش از 100 درصد افزایش دادند. اما می بینیم که مشکل نانوایان همچنان باقی است. کمبود سهمیه آرد و میزان بالای حق بیمه کارگران و غیره در وضعیت قبلی دست نخورده باقی مانده و حالا عدم پرداخت پول نانوایان توسط دولت که مستقیم به حساب آن واریز می شود نیز به مشکلی جدید تبدیل شده و بر مشکلات پیشین نانوایان اضافه گردیده است.

اما مشکل نانوایان همانطور که خود بارها در تجمعات و بیانیه های شان عنوان کرده اند فقط به نانوایان و کارگران نانوائی ها محدود نمی ماند. کمبود نان و همچنین کاهش ساعات کار نانوائی ها ناشی از کاهش سهمیه آرد است که باعث ازدحام جمعیت و تشکیل صف های طولانی در مقابل نانوائی ها شده است. همچنین  وقفه هائی که به خاطر قطعی های مکرر برق در فعالیت نانواها می افتد، باعث خرابی خمیر و ضرر رساندن به نانواها شده و کیفیت نان را هم شدیدا پائین می آورد. بعلاوه سامانه نانینو که در اصل برای سهمیه بندی نان و کاهش میزان مصرف آن طراحی و راه اندازی شده است، بخش عظیمی از خانواده هایی که به علت فقر و نداری مجبورند شکم شان را با نان خالی سیر کنند ، با گرسنگی و ریاضت کشی مواجه کرده است.

در نتیجه این بخش عظیم از مردم باید روزانه وقت بیشتری را در صف خرید نان بگذرانند. صفوف خرید نان در محلات حاشیه نشین و کم بضاعت تر به حدی شلوغ هستند که نسل های قبل از دهه 60 را به یاد آن ایام و صف های طولانی و پر سر و صدای نان و خواربار و نفت می اندازد.

با این تفاصیل، اقدام و تصمیم به تحویل دادن کارتخوان ها و قطع همکاری با سامانه نانینو توسط نانوایان معترض یک اقدام و تصمیم شایسته و درخور تقدیر و پشتیبانی عمومی است. کنار گذاشتن کارتخوان ها یک تو دهنی به حکومت و سران چپاولگرش است که با تحمیل چنین ریاضت کشی و گرسنگی ای بر اکثریت مردم کارگر و کم درآمد جامعه، سعی کرده اند بر کمبودها و ناتوانی های خود در تأمین نان برای مردم سرپوش بگذارند.

از اینرو عموم ما مردم وظیفه داریم از این شیوه جدید اعتراض نانوایان حمایت و پشتیبانی کنیم. باید با خواستهائی مانند حذف سهمیه بندی آرد و نان و تخصیص یارانه آرد و با شعارهای:” جنگ نمی خواهیم، نان می خواهیم” و “انرژی هسته ای نمی خواهیم، رفاه می خواهیم” در تجمعات اعتراضی نانوایان شرکت کنیم و تراکت های اعتراضی خود را در این رابطه در همه جا توزیع کنیم و بر دیوارها شعار نویسی کنیم.