صبح شنبه ۲۱تیر۱۴۰۴ “حشمتالله حیاتالغیب” رییس کل سازمان زندانهای استان تهران، با حضور در زندان تهران بزرگ (فشافویه) تصمیم داشت که از زندانیان اوین که بعد از حمله اسراییل به آنجا منتقل شدهاند به بهانه پیگیری شرایط آنها، گزارشی تصویری تهیه کند. این اقدام با اعتراض گروهی زندانیان سیاسی مواجه و فیلمبرداری متوقف شد. طبق گزارات منتشر شده وقتی زندانیان متوجه شدند که حیاتالغیب و گروه همراه او بهمنظور تهیه گزارشی تصویری نمایشی به منظور وانمود کردن توجه و پیگیری رییس سازمان زندانهای کشور و همراهان او وارد زندان شدهاند، اعتراض کرده و اجازه فیلم برداری نداده و با سردادن شعارهای اعتراضی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» باعث شدند که حیاتالغیب و همراهان او سالن ۹ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ را ترک کنند.
جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی و توقف اعدامها و لغو مجازات اعدام گسترده است. و کارزاری با تاکید بر این دو خواست جریان دارد که جهانی است. دو نهاد اعدام نکنید و دادخواهان طی بیانیه ای تحت عنوان “همصدا شویم” با اعلام اعتراض علیه حکم صادر شده اعدام برای پنج نفر از بازداشت شدگان انقلاب زن زندگی آزادی به اسامی رزگار بیگزادهبابامیری، پژمان سلطانی، سوران قاسمی، کاوه صالحی و تیفور سلیمیبابامیری و هشدار به تهدید خطر اعدام آنها بر آزادی زندانیان سیاسی و توقف اعدامها تاکید کردند. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است “ما خانواده های محکومین به اعدام با فریاد “اعدام نکنید”همراه با ‘دادخواهان” که زخم جنایت حکومتی را در طی چهل و شش سال گذشته، برتن دارند، همراه با ۷۶ امین هفته کارزار سه شنبه های نه به اعدام، احکام غیر انسانی قتل حکومتی را قویا محکوم کرده و از همه انسانهای آزادیخواه و نهادهای مدافع حقوق انسان و حقوق بشر میخواهیم، برای نجات جان انسانهایی که در چنگال حکومت اعدام و کشتار و زندان اسیر هستند ، همصدا شویم: آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران- توقف فوری همه اعدام ها و لغو کامل مجازات اعدام در ایران!
حزب کمونیست کارگری از این همصدایی حمایت میکند و بر متحد شدن حول این دو خواست فوری تاکید میکند.
خبر دیگر مربوط به بی خبری از وضعیت حسین میر بهاری چهره شناخته شده مدافع حقوق کودک و مهدی فراحی شاندیز معلم زندانی است. حسین میر بهاری در سی ام خرداد ماه بازداشت شد. و بنا بر گزارش منتشر شده از سوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان مهدی فراحی شاندیز، در جریان تجمعی که با فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برگزار شد، با ضرب و شتم شدید بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. از آن زمان تاکنون، هیچ خبر موثقی از وضعیت جسمی، حقوقی یا محل دقیق نگهداری او منتشر نشده است. پس از بمباران زندان اوین، تنها نشانه حیات او، یک تماس کوتاه بوده است. این بی خبری ها موجب نگرانی خانواده و همگان شده است. حسین میر بهاری، مهدی فراحی شاندیز و همه زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۲ تیر ۱۴۰۴، ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۵