نشریه ژورنال شماره ۱۰۸۹ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
خبرگزاری رویترز گزارش داد انتظار میرود نرخ تورم ماهانه آرژانتین در ماه ژوئن به حدود ۱.۹ درصد برسد. این در حالی است که در ماه مه، این نرخ تنها ۱.۵ درصد بود که کمترین افزایش ماهانه قیمت مصرفکننده از سال ۲۰۲۰ تاکنون به شمار میرود.
تحلیلگران راست به ذوقزدگی زائدالوصفی میگویند دولت آرژانتین در ماههای اخیر با سیاستهای ریاضتی سختگیرانه و اصلاحات ساختاری سعی در کنترل تورم داشته است.
حالا راحتتر میشود متوجه شد که کاهش نرخ تورم ربطی به رفاهیات ندارد، برعکس برای کاهش تورم طبق این الگوی دولت دست راستی آرژانتین یک ریاضت اقتصادی سفت و سخت باید به مردم تحمیل شود. فهمیدن ریاضت اقتصادی کار آسانی است. یعنی قطع بیمههای درمانی، انجماد دستمزد، تندادن به فقر و فلاکت اقتصادی بیشتر و بیبهره ماندن از تفریحات و عدم دسترسی به تغذیه مناسب و…
این تمام هنر یک جامعه سرمایهداری متعارف در عصر حاضر است. از جیب مردم خرجکردن و معافیت مالیاتی از اَبَر سرمایهداران تا چرخ اقتصاد بحرانزده راه بیفتد. آیا این آن جامعهای است که انسان خواهان زندگی در آن باشد؟ یا جامعهای که بر اساس برابری و رفاه و آزادی اداره شود؟ جامعهای نه برای تولید سود اقلیت حاکم که بر اساس نیاز همه انسانها سازمان یابد.
از دریچه همین منطق بیرحم سرمایهداری جهانی میتوان سیاست و اهداف نیروهای سیاسی دست راستی در ایران را هم بهسادگی دید که در صورت بهقدرترسیدن چه خوابی برای مردم ایران خواهند دید. سرمایهداری هیچگاه در خدمت خوشبختی و رفاه عمومی بشر نبوده است. به دنیای یکدرصدیهای مولتی میلیارد نگاه کنید تا آنسوتر، جهان آغشته به فقر و فلاکت و دیکتاتوری اکثریت را ببیند. رهایی بشر تنها با خلاصشدن از بردگی مزدی ممکن است.