روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۱ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
امضای نرگس محمدی پای بیانیه ۱۷ نفر از فعالین سیاسی ثبت شده است که گفته می‌شود: “ما نگران سرنوشت ایرانیم.”
… برای نجات ایران. راهی که نه سازش و همراهی با حاکمان داخلی و استبداد است و نه از مسیر جنگ و اتکا به قدرت‌های خارجی می‌گذرد. بلکه راه سومی که راه مردم است و مسیری مستقل را سامان می‌دهد تا با همبستگی و پیگیری اهداف مشترک، سرکوب و استبداد داخلی و جنگ و تجاوز خارجی را عقب برانیم.
نرگس محمدی تمام‌قد به صف “خشونت پرهیزان” ملی اسلامی که همیشه زیر عبای ملاها پنهان شده‌اند پیوسته است تا دو کار انجام بدهند. “جنگ و تجاوز خارجی را عقب برانند” و در مقابله با استبداد داخلی “مبارزه مدنی خشونت پرهیز” کنند.
اسرائیل تأسیسات هسته‌ای و مراکز نظامی و مقامات ارشد نظامی و متخصصین هسته‌ای جمهوری اسلامی را هدف قرار داد و خامنه‌ای را واداشت تا در سوراخ موش قایم شود. مردم با مرگ هر تک سرداری یک‌بار دیگر فریاد شادی سر دادند و انتظار مرگ سردمدار دیگری را کشیدند.
طی ۱۲ روز حمله نظامی، سردمداران رژیمی که بارها حمام خون راه انداخته‌اند در وحشت به خود لرزیدند و مردم تا حد ممکن شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند. شعاری که به نظر می رسد از طرف امضا کنندگان این بیانیه باید بسیار خشونت‌آمیز باشد.
مردم از حمله نظامی اسرائیل به جمهوری اسلامی، تضعیف حکومت اسلامی را به چشم دیدند و از ته دل خوشحال شدند. اما امضا کنندگان بیانیه آن حملات را تحت نام “جنگ و تجاوز خارجی” محکوم می کنند. یعنی عملا کنار حکومت اسلامی قرار می گیرند.
حمله نظامی اسرائیل ضعف و زبونی و پوشالی بودن رژیم را به مردم نشان داد. در مقابل حالا جمعی از ملی اسلامی‌ها می‌خواهند با “خشونت پرهیزی”، رفراندوم آزاد برگزار کنند و طرف خطابشان هم نه مردم و احزاب سیاسی و شبکه‌های مبارزاتی سرنگونی‌طلب که “تمامی گروه‌ها و کنشگران مستقل سیاسی، مدنی و فرهنگی” است تا با “گذار غیرخشونت‌آمیز” “استبداد داخلی را عقب برانند”.
بر ملی اسلامی‌ها و چپ‌های خط امامی – ضدآمریکایی حرجی نیست. انقلاب زن زندگی آزادی برای به زیر کشیدن جمهوری اسلامی از همه امکانات استفاده می‌کند.
