نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۱ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
روز پنجشنبه ۲۷ تیر، مهدی محمودیان، زندانی سیاسی در نامهای از زندان تهران بزرگ (فشافویه)، ضمن اعتراض و هشدار درباره وضعیت وخیم و غیرانسانی این زندان، از سکوت فعالان سیاسی و جامعه مدنی در برابر ظلمهایی که در سالهای گذشته بر زندانیان جرائم عمومی در این زندان رفته، انتقاد کرده است.
مهدی مینویسد”نه این زندان تازه است و نه این ظلم، این ماییم که تازه آمدهایم”. او در نامهاش به تجربه تلخ هزاران زندانی با برچسبهایی چون “اراذل”، “قاچاقچی” و “سارق” اشاره میکند که سالها در این زندان، بدون امکانات و حقوق انسانی زندگی کردهاند و در سکوت و فراموشی تحقیر شدهاند و نظام جمهوری اسلامی با این افراد، تمرین “بیرحمی و انسانزدایی” کرده و اکنون همان ظلم به زندانیان سیاسی رسیده است.
ما مردم برای برقراری کرامت انسانی در مبارزه با جمهوری اسلامی بسر میبریم. – کرامت انسانی مختص به همه انسانها است و این هدف انقلاب زن زندگی آزادی است که همه انسانها رها و آزاد و برابر باشند. در دفاع از زندانیان عادی نیز باید و میتوانیم به این اصل اساسی وفادار بمانیم.
در ایران جنبش علیه اعدام گامهای بزرگی به پیش برداشته است و خواست لغو اعدام، بدون قیدوشرط شامل همه کسانی که زیر تیغ اعدام بسر میبرند، میشود. باید و میشود اینچنین شفاف و روشن و همهجانبه از کرامت و منزلت همه زندانیان عادی هم دفاع کرد و مانع از این شد تا انسانیت و زندگی این انسانهای زندگی باخته، مورد ظلم مضاعف قرار بگیرد. جهتی که مهدی محمودیان در دفاع از زندانیان عادی انتخاب کرده است تماماً مورد حمایت ما است. همۀ فعالین سیاسی و اجتماعی و شبکهها و نهادهای مبارزه با جمهوری اسلامی، در این مسیر متحدتر شوند تا از حرمت و کرامت زندانیان عادی نیز دفاع شود.