در عصر شتر سواری هم چراغ راهنما نبود – ژورنال

نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است که نشان می‌دهد در پی قطع برق در مشهد و از کار افتادن چراغ‌های راهنمایی، راه بندان سنگینی در یکی از تقاطع‌های این شهر ایجاد شده و خودروها در ترافیک مانده‌اند.

این دیگر یک خرده‌گیری دور از نزاکت علیه حکومت اسلامی است. واقعاً مقصر این وضعیت رژیم اسلامی نمی‌تواند باشد. مسئله این است که با صنعتی‌شدن جوامع و اختراع برق و ماشین و… بشر خود را به بد مخمصه‌ای انداخته است. یادش به خیر در عصر شترسواری نه ترافیکی بود نه در باک ماشین بجای بنزین آب می‌ریختند (نمونه قاطی‌کردن آب با بنزین در ماشین رئیس‌جمهور پزشکیان). می‌گویند اسرائیل به دلیل کلک‌زدن به تیم رئیس‌جمهور و قاطی‌کردن آب با بنزین، قول داده این مأموران خاطی را از کار برکنار کند.

دروغ یا راست، گفته می‌شود که پیش از اسلام زنان می‌زدند و می‌رقصیدند و بی‌حجاب رفت‌وآمد می‌کردند و خدیجه یک جوان “بی‌سواد” اما خوش‌قدوبالا به نام محمد را به‌عنوان حسابدار خودش استخدام کرده بود. زن و تجارت؟ همه مفاسد اجتماعی هر روز بیشتر و بیشتر می‌شد تا اسلام آمد و برای زنان بی‌حجاب دوزخ ساخت و شراب‌خواری گناهی نابخشودنی شد و مردان در بهشتی وارد شدند که هر روزش هزار سال طول می‌کشد و حوریانی باکره در آنجا به مردان مسلمان سرویس تمام‌نشدنی جنسی می‌دهند.  واقعاً این‌همه دستاورد را دین اسلام به جامعه ارزانی داشته، اما بی‌خدایان چوب حراج بر همه آن زیبایی‌ها و خوشی‌های صدر اسلام زدند و این شد که حالا می بنییم. ماشین جای شتر را گرفت و ترافیک مخل آسایش مردم شد. راستی بشر چه نیازی به دارو داشت. مگر در صدر اسلام آنتی‌بیوتیک و… بود؟ اگر این بشرِ کافر شده داروها را نمی‌ساخت، حالا چه کسی با مافیای دارو روبرو بود؟ همه در برابری جان می‌دادند و تبعیضی میان فقرا و اغنیا نبود.

یک مسئله کوچک اما اینجا بی‌جواب مانده است. فقرایی که راه رهایی را نمی‌دانند به دعا متوسل می‌شوند و خداپرستانی که از جیب مردم می‌خورند در مجهزترین بیمارستان‌ها در بلاد کفر درمان می‌شوند. بد نیست که بگوییم رهایی از اتوبان اتحاد و آگاهی گذر می‌کند.