سخنی به مناسبت سالروز ۲۸ مرداد ۵۸- نسان نودینیان

((٢٨مرداد امسال را به روز محکومیت فرمان خمینی همراه با جنبشهای دادخواهان، خانواده های جانباختگان، جنبش نه به اعدام تبدیل کنیم. در این روز بیاد تمامی جانباختگان بیش از ٤ دهه گذشته که در سنگرهای مبارزه علیه جمهوری اسلامی از سال ١٣٥٨ ببعد جان باخته اند و اعدام شده اند. بیاد فعالین زیست محیطی و سه فعال جانباخته آتش سوزی ٢ مرداد ١٤٠٤ کوه آبیدر حمید مرادی، چیاکو یوسفی نژاد و حبات مرادی در تمامی شهرها، توسط راننده های تاکسی و در ایستگاه های مسافربری، در مراکز کار، مدارس و ادارات، کارگاه ها و دانشگاه ها یک دقیقه سکوت ایستاده همراه با کف زدن گرامی بداریم)).

…….

نزدیک به نیم قرن از فرمان خمینی جنایتکار و فرمان حمله گسترده نیروهای ارتش و پاسداران به کردستان می گذرد.

امروز در شرایطی در مورد حمله جنایتکارانه جمهوری اسلامی و حماسه مقاومت رادیکال و انقلابی مردم شهرهای کردستان مینویسیم که جامعه ایران بویژه با وجود ویژگی های اوضاع سیاسی و پسا جنگ ١٢روزه اسرائیل و جمهوری اسلامی در التهاب اعتراضات کارگران و بازنشستگان و اعتراضات مردم علیه جنگ افروزی، فساد، گرانی و فقر در جوشش است. که  شعار و خواست زندگی حق مسلم ماست یکی از اصلیترین شعار مبارزاتی تبدیل شده.

که جامعه ایران در شهریورماه سال ١٤٠١ یکی از مدرن ترین انقلاب صد سال گذشته را تجربه کرده است. انقلاب زن زندگی آزادی.

انقلاب زن زندگی آزادی و دستاوردهای اجتماعی آن و بویژه اشکال اعتراضات خیابانی و اتحاد سراسری مردم، ادامه و شکل تکوین یافته و مدرن تر تجارب جنبش مقاومت مردم در مقابله با حملات ضد انقلاب جمهوری اسلامی به کردستان است. دفاع مردم از دستاوردهای دموکراتیک و سوسیالیستی که حاصل حدود یکسال تجارب و فعالیت اجتماعی و خواست حل ستم ملی در کردستان، دخالت مردم در سرنوشت خود، یعنی حق تعیین سرنوشت جامعه با سازماندهی الگوهای قدرت اجتماعی مردم کسب شده بود.

و انچه امروز ما باید بر دستاوردهای اجتماعی سال های ١٣٥٨ وبا خط تاکید یادآوری کنیم، سازماندهی جامعه و مردم در نمادهای قدرت اجتماعی و با اتکا بر اراده و رای مردم تجربه کرده ایم؛ «سازماندهی محلات(پنکه یا ستاد محلات)، شوراهای شهرها و شوراها در روستاها بشکل برجسته ای است. حفظ و ارتقا این دستاوردها امروز برای فعالین جنبش زن زندگی آزادی اهمیت بسزایی دارد».

مردم کردستان در انقلاب ۵٧ برای خلاصی از دیکتاتوری آریامهری با همبستگی و هم سرنوشتی سیاسی و در راستای مبارزات مردم در دیگر شهرهای ایران فعالانه شرکت کردند. فضای سیاسی و اعتراضی و وجود احزاب سیاسی (در بدو انقلاب ۵٧هر چند ضعیف) جامعه کردستان را به محلی پرتلاطم و کشمکش سیاسی و انقلابی تبدیل کرده بود. در انقلاب ۵٧ و بعد از آن توده های مردم کردستان به سرعت مسلح شدند. در بیشتر شهرها و مناطق روستایی شرایط برای حاد شدن اختلافات طبقاتی و دعوا بر سر زمین و جلوگیری از اجحافات و زورگویی های مالکین و فئودالها، ایجاد شده بود.

در بطن چنین وضعیتی در حالیکه فضای سیاسی در میان مردم و زحمتکشان رو به رادیکال شدن هرچه بیشتر میرفت، مالکین و فئودالها همراه با مرتجعین محلی و با کمک آیت الله های جمهوری اسلامی سعی در اسلامی کردن و سلطه جریانات ارتجاعی بر شهرها را داشتند. هدف آنها جلوگیری از فضای باز سیاسی و آزاد بود که رو به رشد بود. هدف مالکین و ارتجاع محلی جلوگیری و سد کردن تعرض دهقانان و تلاش برای بازگرداندن ارتجاع دولتی و حکومتی و آوردن جمهوری اسلامی با ارتش و سپاه و زندان و دادگاه هایش بود. اهداف شوم و سیاهی که با مقاومت و سد محکم انقلابیون رادیکال و مردم شهرها بویژه زنان و جوانان روبرو شد. و برای مدتی نسبتا طولانی سیاستهای ضد انقلاب اسلامی ناکام ماند.

در دل چنین اوضاع معین سیاسی بود که گرایش اجتماعی و چپ و رادیکال در کردستان به عنوان تداوم انقلاب ۵٧ و در تقابل با ارتجاع تازه به قدرت خزیده اسلامی، رزمنده تر و رادیکالتر به میدان آمد. جمهوری اسلامی در تقابل با این وضعیت ابتدا تلاش کرد از میان مرتجعین محلی، واحدهای سپاه پاسداران را بسیج کند و در عین حال به دوائر ارتجاعی چون مکتب قرآن مفتی زاده متکی شود و مردم و جریانات چپ را عقب براند.

سرانجام بعد از بسیج نیروهای سرکوب و مسلح و کسب آمادگی برای لشکر کشی، به جریان چپ و رادیکال با توپ و تانک و هواپیما و اعزام نیروهای سرکوبگر ارتش و حزب الله و میرغضب و جلاد جواب داد.

خمینی جنایتکار فرمان حمله به کردستان را صادر کرد: «به رئیس کل ستاد ارتش و رئیس کل ژاندارمری اسلامی و رییس پاسداران اکیدا دستور می‌دهم که به نیروهای اعزامی به منطقه کردستان دستور دهند که اشرار و مهاجمین را که در حال فرار هستند، تعقیب نمایند و آنان را دستگیر نموده و با فوریت به محاکم صالحه تسلیم و تمام مرزهای منطقه را سریع‌تر ببندید که اشرار به خارج نگریزند و اکیدا دستور می‌دهم که سران اشرار را با کمال قدرت دستگیر نموده و تسلیم نمایند. اهمال در این امر، تخلف از وظیفه و مورد مواخذه شدید خواهد شد». این جملات، بخشی از فرمان خمینی در روز ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ است.!

در ٢٨مرداد ماه سال ١٣۵٨ با اجرای فرمان خمینی ارتش و نیروهای جمهوری اسلامی به کردستان حمله کردند، و موجی از کشتار و ترور، قتل عام و وحشیگری ، اعدام دسته جمعی، زندان و آوارگی را به کردستان آوردند. دادگاه های اسلامی و صحرائی توسط فرستاده و جلاد نور چشم امام، خلخالی، در سنندج، مریوان و سقز و پاوه برپا شد. و شمار زیادی از عزیزان مردم را به جوخه اعدام سپردند.

اما مقاومت توده ای و مسلحانه مردمی موفق گردید در عرض سه ماه حکومت را عقب براند و کنترل شهرها مجدا در دست مردم قرار گرفت. با شروع جنگ مسلحانه، مقاومت و مبارزات توده ای در شهرهای کردستان، شکل گرفت و بطور وسیع و سریع در سراسر کردستان تبدیل به درگیری و تظاهرات های خیابانی و ایجاد عدم امنیت برای نیروهای مسلح و مقامات دولتی و حکومتی جمهوری اسلامی شد.

 جنبشی نیرومند علیه جمهوری اسلامی در شهرها شکل گرفت. جنبش و مبارزات توده ای که طی سه ماه توانست شیرازه نیروهای سرکوبگر را از هم بپاشد و بار دیگر شرایط دموکراتیک و حاکمیت توده ای مردم در شهرها را جایگزین حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی بکند. در دل چنین فضای سیاسی و مبارزاتی بود که مجددا شهرها را تصرف کردیم. برای نمونه شاهد بودیم که شهرهای مریوان و سنندج با همکاری مبارزین و مردم شهر از نیروهای مسلح کومه له استقبال وسیع و گرمی بعمل آوردند. شهر تحت حاکمیت و کنترل سیاسی ـ امنیتی ما بود.

٢٨مرداد ١٣٥٨و حمله جنایتکارانه ارتش و سپاه پاسداران به کمک مزدوران محلی به کردستان برگ ننگینی از کارنامه سرتاپا جنایت و کشتار جمهوری اسلامی است. همه سران این جنایات و قتل و کشتارها اکنون و بر زمینه ضعف و سیر رو به فروپاشی جمهوری اسلامی در صف جناح بندیهای این رژیم، اصلاح طلبان دو خردادی و سبز جا خوش کرده اند. مردم کردستان طی چهار دهه گذشته بارها اعلام کرده اند که از حکومت مذهبی و رژیم اسلامی متنفرند و جمهوری اسلامی را با  بیش از چهار دهه میلیتاریزم و سرکوب و اعدام و تحمیل فقر و بیکاری به مردم  می شناسند.

در شرایطی به ٢٨ مرداد نزدیک میشویم که جامعه ایران مدرن ترین انقلاب انقلاب زن زندگی آزادی را تجربه کرده است. و با تجارب ارزنده اعتصابات اعتراضات و خیزشهای توده ای در حال مبارزه ای پیگیر و علنی است. مردم در سطح میلیونی اعلام کرده اند حکومت اسلامی نابود باید گردد. در کردستان اعتصاب و تجمعات معلمان در جریان است. معلمان و زنان علیه دستگیری ها و علیه امنیتی کردن فضای سیاسی جامعه در مبارزه ای هر روزه در ابعاد سراسری درگیر هستند.

٢٨مرداد امسال را به روز محکومیت فرمان خمینی همراه با جنبشهای دادخواهان، خانواده های جانباختگان، جنبش نه به اعدام تبدیل کنیم. در این روز بیاد تمامی جانباختگان بیش از ٤ دهه گذشته که در سنگرهای مبارزه علیه جمهوری اسلامی از سال ١٣٥٨ ببعد جانباخته  و اعدام شده اند. بیاد فعالین زیست محیطی و سه فعال جانباخته آتش سوزی ٢ مرداد ١٤٠٤ کوه آبیدر حمید مرادی، چیاکو یوسفی نژاد و حبات مرادی در تمامی شهرها، توسط راننده های تاکسی و در ایستگاه های مسافربری، در مراکز کار، مدارس و ادارات، کارگاه ها و دانشگاه ها یک دقیقه سکوت ایستاده همراه با کف زدن گرامی بداریم.

نسان نودینیان

١٦ مرداد ١٤٠٤

٧ أوت ٢٠٢٥