نشریه ژورنال شماره ۱۱۰۸ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
به گزارش سازمان ههنگاو، در ماه ژوئیه ۲۰۲۵ (مرداد ماه) دستکم ۱۴ زن در شهرهای مختلف ایران به قتل رسیدهاند که بیشتر آنها قربانی خشونت از سوی نزدیکان خود، از جمله همسرانشان، بودهاند. بر اساس این آمار، سه زن به دست همسران و دو زن به دست همسران سابق کشته شدهاند. همچنین دو زن توسط شوهر خواهر، سه زن توسط برادر، دو زن توسط دوستپسر و یک زن به دست عموی خود به قتل رسیدهاند. هویت قاتل یکی از قربانیان هنوز مشخص نشده است.
ههنگاو اعلام کرده است که دستکم چهار قتل با انگیزه ناموسی، پنج مورد به دلیل اختلافات خانوادگی و سه مورد به دلیل رد درخواست ازدواج رخ داده و انگیزه قتل دو زن دیگر تاکنون نامعلوم است.
زن در ایران اسیر یک نظام فکری و فرهنگی و سیاسی است. زن در ایران اسیر یک سیستم مذهبی – اسلامی است. زن در ایران اسیر شرایط اقتصادی اسارتبار است که قدرت فرار را از اکثریت زنان سلب کرده است و مجبورشان میکند در یک شرایط ضد انسانی گرفتار باشند. زن در ایران در محاصره نگهبانان مردسالاری، پاسداران خشونت و جلادان سنگدل گرفتار آمده است. خشونت فیزیکی و روانی و قتل زنان محصول سیستمی است که انسانیت زنان را به رسمیت نمیشناسد و برای کنترل جسم و روان زنان قانون و مجری قانون را همزمان با خود دارد.
جمهوری اسلامی همچنین از مرد بدبخت و توسری خورده و درمانده بعنوان مجریان توحش و عقبماندگی اسلامی بهره میبرد تا زنان مدافع زندگی زنان شوند؛ تا هویت و کرامت زنان در بارگاه مذهبِ در قدرت له شود.
این موج کشتار زنان را میتوانیم با آگاهی بر اینکه این جنایت علیه زنان محصول این نظام نکبت اسلامی است عقب برانیم. یک حرکت عمیق اجتماعی و سازمانیافته نیاز هست تا زنان در پناه انسانیت از مرگ و نابودی نجات پیدا کنند.
به تداوم و پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی نیاز داریم که هویت و کرامت زنان همراه با برابری همه انسانها تضمین و تأمین شود. جامعهای بدون ارتجاع مذهبی و با بهترین و مدرنترین ساختارهای سیاسی و فرهنگی و اقتصادی در خدمت حفظ حرمت، جان و زندگی زنان و همه شهروندان.