دختران بهشتی در ایران، دختران جهنمی در ایتالیا – کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۱۱۸– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

محمد سعیدی، امام جمعه قم با اشاره به مراسم حکومتی راهپیمایی اربعین گفت: «دشمنان روی دختران ما سرمایه‌گذاری‌های زیادی کرده‌اند تا هویت ایرانی، اسلامی، امام رضایی و حضرت معصومه‌ای آن‌ها را بگیرند.»

به پیشنهاد یک دوست قدیمی در این تابستان داغ به ایتالیا رفتم. در فرودگاه از دیدن دوستم که با لهجه بسیار دلنشین ایتالیایی انگلیسی صحبت می کند بسیار خوشحال شدم. اورسلا که با دیوید – همسر انگلیسی زبانش- به استقبالم آمده بود- مثل همیشه پُر سر و صدا به طرفم آمد و بوسه ای آبدار بر گونه هایم نشاند و گفت: «کییی وان» خیلی خوش آمدی، اما از یادش نرفت که دلخوری اش را از نیامدن همسرم بیان کند. گفت میدانم پتی سر کار است، اما بگذاریم برای ماه بعد که با هم می آیید. دیوید مثل همیشه کم حرف و برخلاف انگلیسی ها که مردان همدیگر را بغل نمی کنند و نمی بوسند، بغلم کرد و صورتش را به صورتم چسباند (مثلا دارد بوس می کند).

سوار ماشین شدیم و به خانه پدر و مادر اورسلا رفتیم. جایی که پدر ۸۰ ساله اش مثل یک نوجوان بالا و پایین می پرد و انرژی پایان ناپذیرش همه را شگفت زده می کند و مرا به زبان ایتالیایی به جای کیوان («کاپائونه» صدا می زند) مادر فنجانی قهوه به دستم داده و با لبخند نگاهم می کند.

غروب به دریا می رویم و بهشت بی پایان را زیر پای خود حس می کنیم. فکرش را هم نمی شود کرد که بهشت جایی به این داغی باشد. جایی با شعله های سوزان آفتاب، با مردان و زنان پوشیده شده در مایو که شنا می کنند و در قسمت کم عمق آب والیبال بازی می کنند. در حین پریدن به آب دختری را دیدم که با بالا تنه لخت کنار ساحل دوش می گرفت و فکر می کنم غیر از من کسی نیم نگاهی به او نکرد.

راز نیم نگاه من این است که هنوز هر بار که زنی را آزاد و رها و بی قید از مذهب و فشارهای اجتماعی و فرهنگی و … می بینم بی اختیار به یاد زنان در ایران می افتم. یاد خواهران و دختران برادران و خواهرانم و دخترهای زیبای محل زندگیم در شمال ایران. یاد مهسا که در ۲۲ سالگی به خاطر پرچم سیاه حجاب اسلامی کشته شد. یاد همه آن زنانی که جهنم اسلامی را به چشم دیدند. جهنمی که ابهت و ترسناکی جهنم خدا در برابرش رنگ می بازد.

این جهنم اسلامی را که بدست حاکمان تاریک اندیش اسلامی بر ما و همه دختران و زنان در ایران ساخته شده است را هر چه زودتر باید با خاک یکسان کرد تا زندگی بتواند رنگی از انسانیت به خود بگیرد.