نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۳– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
در شبکههای اجتماعی ویدئویی منتشر شده است که در آن به عدم پرداخت بهموقع دستمزد کارگران شهرداری اشاره میشود. کارگرانی که در سرما و گرما زحمت میکشند، اما حقوقشان با تأخیر پرداخت میشود و هر بار که برای پیگیری مشکلات خود مراجعه میکنند، پاسخی سربالا میگیرند.
این همان کارگرانی هستند که اگر تنها یکروز کار نکنند، زباله سراسر شهر را فرا خواهد گرفت. بااینحال در حقشان بیعدالتی، ظلم و تحقیر روا میشود.
شهرداریها با واگذاری کار به پیمانکاران، عملاً هیچ مسئولیتی در قبال کارگران بر عهده نمیگیرند و حتی بیشرمانه اعلام میکنند که این کار را کردهاند تا از “چکوچانه زدن با کارگر” خلاص شوند. پیمانکاران زالوصفت نیز تنها به فکر جیب خود هستند و بیتفاوت از اینکه کارگر زحمتکش چگونه باید زندگیاش را تأمین کند، دستمزدها را با تأخیر پرداخت میکنند.
تعویق در پرداخت دستمزدها یکی از مشکلات عمومی کارگران و مزدبگیران در جمهوری اسلامی است و فقط به کارگران شهرداری محدود نمیشود. واگذاری کار به پیمانکاران سودجو این وضعیت را گستردهتر کرده است. این ویژگی سرمایهداری اسلامی در ایران است که دستمزد کارگر پرداخت نشود و کارگر مجبور باشد برای دریافت حقوق معوقه خود اینهمه دوندگی کند.
بدتر آنکه، وقتی کارگر حق خود را طلب میکند، پاسدار و پلیس برای سرکوب او به صحنه فرستاده میشوند و کارگر معترض را به زندان و شلاق محکوم میکنند. نظام سرمایهداری در ایران هم میخواهد کارگران را به نحو بیرحمانه ای استثمار کند و هم اینکه کارگران در اعتراض به این وضع اسفبار دم بر نیاورند.
رژیم سرمایهداران میخواهد کارگر را خاموش کند، اما مگر میتوان شکم گرسنه را خاموش کرد؟ نپرداختن یا تعویق در پرداخت دستمزد باید جرم جنایی محسوب شود. هیچکس نباید به خود جرئت دهد که با تأخیر یا نپرداختن دستمزد، زندگی کارگران و خانوادههایشان را بهخاطر سود بیشتر قربانی کند. ما درعینحال خواهان حذف پیمانکاران هستیم و کارگران باید بتوانند مستقیماً با کارفرما قرارداد ببندند و بدون واسطه حقوق و مزایای خود را طلب کنند. وجود شبکههای رانتخواری و فساد در حوزه پیمانکاری، بهویژه در شهرداریها و سایر نهادهها، همواره به ضرر کارگران عمل میکند. مناسباتی که بر پایه فربه کردن سرمایهداران و تبهکاران و بیاعتنایی مطلق به ارزش کار و زندگی کارگران بنا شده است، شایسته برچیدهشدن است!