نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۶– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
عباس علیآبادی، وزیر نیروی جمهوری اسلامی، در جلسه علنی مجلس با اشاره به مشکلات تأمین برق، آب شرب، آب کشاورزی و حقابههای زیستمحیطی گفت اخیراً شرکتهای خارجی به دلایلی که نمایندگان از آن مطلعاند، کشور را ترک کرده و حتی شرکتهای چینی نیز فعالیت خود را در ایران متوقف کردهاند.
در این اعتراف به زمینگیر شدن جمهوری اسلامی میشود بر چند نکته مهم و اساسی تأکید کرد.
مشکل جمهوری اسلامی فقط از کمبودها نیست، بلکه نداشتن راهحل رفع این مشکلات است. یعنی ما مینشینیم و نظارهگر این ویرانیها میشویم تا زندگی مردم از این جهنمی که درست کردیم بدتر بشود؛ یعنی نزدیکشدن به دوران آخر زمانی؛ یعنی اینکه دزدیدن و غارتکردن با سرعتی بهمراتب بیشتر. تا اینجا روشن شده است راهحلی موجود نیست.
معمای دوم اشاره به ترک شرکتهای خارجی است که به اطلاع نمایندگان پشت درهای بسته رسیده است که چرا ایران را ترک کردهاند. قرار نیست آن دلایل به اطلاع عموم برسد. همینکه مجلسِ یک حکومت نمیتواند حتی سربسته اشاره بکند که چرا شرکتهای خارجی ایران را ترک میکنند نشان میدهد، کار رژیم خرابتر از خراب است. دلیل البته برای ما مردم روشن است. شرکتهای خارجی مغز خر نخوردهاند که در کشوری سرمایهگذاری کنند که میبینند در سراشیب سقوط است؛ در کشوری که هر روز بحرانی بر بحرانهای دیگرش انباشته میشود و ممکن است در یک تند پیچ مهم سیاسی فاتحهاش خوانده شود. یا خیلی ساده ممکن است بمبی – چیزی بر سرشان ریخته شود.
درد بعدی حکومت اینجا جدیتر میشود که حتی شرکتهای چینی که در خرید ارزان نفت و فروش بنجلترین اجناس بیمصرف، بازار و اقتصاد ایران را قبضه کردهاند نیز حاضر نیستند به این حکومت درمانده سرویس بدهند و فعالیتهای خود را در ایران متوقف میکنند.
تمام این شرایط نشان میدهد مردم برای به زیر کشیدن این حکومت به یک هُل آخر نیاز دارند. یک هُل قوی و «همه با همی»، طوری که کل این ساختمان موریانهزده جمهوری اسلامی بر سرش خراب شود. این امر بدیهیترین سناریوی ممکن در ایران است که مردم آماده انقلاب، تیرخلاص را به جمهوری اسلامی بزنند و آزادی و رفاه و انسانیت را بر ویرانههای این رژیم برپا کنند.
روزنه rowzane خبری – تحلیلی