روزنه rowzane خبری – تحلیلی
بر اساس گزارش خانواده‌های زندانیان سیاسی، در روز ۱۲ شهریور ۱۴۰۴، آنان هنگام مراجعه به زندان قرچک ورامین با این پاسخ روبه‌رو شدند که تا اطلاع ثانوی هیچ‌گونه ملاقات حضوری با عزیزانشان نخواهند داشت. این اقدام، که در پی اعتراض زندانیان سیاسی به قطعی برق صورت گرفته، مصداق آشکار شکنجه روانی و مجازات جمعی است. محرومیت از ملاقات با خانواده و وکلا نه‌تنها ناقض قوانین داخلی ایران است، بلکه نقض صریح میثاق‌های بین‌المللی حقوق بشر به شمار می‌آید؛ حقی که حتی برای زندانیان در شرایط جنگی نیز تضمین شده است. مسئولان زندان به جای پاسخگویی و رفع مشکلات، با محروم‌سازی غیرقانونی، تلاش دارند صدای اعتراض زندانیان سیاسی را در گلو خفه کنند. این سیاست سیستماتیک، نمونه‌ای روشن از رفتار غیرانسانی و سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه زندانیان عقیدتی و سیاسی است.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران این اقدام وحشتناک را محکوم کرده و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی مخصوصا زنان میباشد.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
