طالبان در افغانستان نهتنها برای زنان این کشور نکبت و بیحقوقی مطلق به بار آوردهاند، نهتنها آپارتاید جنسیتی برقرار کرده، زنان را از جامعه حذف کرده و دختران را از مدرسه و تحصیل بازداشتهاند، بلکه حتی در فجایعی که طبیعی قلمداد میشوند نیز حاضر نیستند به قربانیان زن کمکی کنند. از نگاه آنها زنان انسان به شمار نمیآیند؛ دیده نمیشوند و بهدلیل ارتجاع مذهبی به حال خود رها میشوند تا بمیرند. این حد از بربریت و قساوت، جز اعلام جنگ با انسان بودن نیست.
در زلزله اخیر در شرق افغانستان که هزاران شهروند جان خود را از دست دادند یا مجروح شدند، زنان رنج و درد بیشتری را متحمل شدند. دلیل آن قوانین ارتجاعی و ضد بشری اسلامی است که هرگونه تماس «مردان نامحرم» با زنان را ممنوع اعلام میکند. بر اساس همین قوانین، هیچ امدادگر مردی اجازه نداشت به زنانی که زیر آوار مانده یا مجروح شده بودند کمک کند. در مواردی حتی پیکر زنان جانباخته، برای اجتناب از تماس مستقیم با بدن آنان، تنها با گرفتن لباسشان از میان آوار بیرون کشیده شده است.
بیبی عایشه، دختر ۱۹ سالهای که با روزنامه نیویورک تایمز گفتگو کرده، روایت میکند که امدادگران پس از ورود به روستای او، ابتدا مردان و کودکان را از زیر آوار بیرون کشیده و به درمان مجروحان پرداختند. اما زنان و دختران نوجوان ــ حتی آنهایی که در حال خونریزی بودند ــ از سوی امدادرسانان مرد نادیده گرفته شدند و هیچ کمکی دریافت نکردند. نهتنها در میان امدادگران، زن حضور نداشت و یا بسیار اندک بود، بلکه به دلیل حذف سیستماتیک زنان از جامعه، ممنوعیت ادامه تحصیل پزشکی برای دختران، محدودیتهای شدید بر اشتغال، و اخراج گسترده کارکنان زن از بخشهای امداد و بهداشت توسط حکومت طالبان، زنان نجاتیافته از زلزله پس از مراجعه به مراکز درمانی نیز با مشکل کمبود پزشک و پرستار روبهرو شدند.
با این اوصاف، تصور کنید چه تعداد از زنان در زلزله جان خود را از دست دادهاند. نام این وضعیت چیزی جز قتل و جنایت علیه زنان نیست. این زنان نه قربانی بمباران یا موشک در جنگاند، و نه قربانیان معمولی یک فاجعه طبیعی؛ بلکه قربانیان جنگی هستند که طالبان رسماً علیه زنان براه انداخته است.
در این جنایت روزمره و سیستماتیک، نهتنها طالبان بلکه همهی کسانی که به آنها میدان دادهاند، شریکاند: دولت آمریکا و دیگر حکومتهایی که طالبان را آفریدند و سپس اجازهی بازگشتشان به قدرت را دادند؛ جمهوری اسلامی که پیشقراول حکومتهای اسلامی از جمله طالبان است، دولتهایی مانند روسیه، چین و جمهوری اسلامی که طالبان را به رسمیت شناختهاند و یا روابط دیپلماتیک با آن دارند؛ و همچنین نهادهای بینالمللی که جز ابراز نگرانی کاری جدی انجام نمیدهند. همگی در این جنایات علیه زنان افغانستان مسئول و همدستاند.
بشریت نمیتواند و نباید در برابر این جنایت آشکار علیه زنان افغانستان بیتفاوت و خاموش بماند. همانگونه که مردم جهان در دفاع از مردم فلسطین به خیابانها آمدهاند، ضروری است در دفاع از زنان در کشورهای اسلامزده، در افغانستان و ایران نیز به حرکت درآیند.
جنایت، جنایت است؛ چه از سوی دولت نژادپرست و فاشیست اسرائیل باشد و چه از جانب فاشیسم اسلامی در قالب طالبان و جمهوری اسلامی. ما با تمام توان از زنان افغانستان در راه رهایی از سلطه طالبان پشتیبانی میکنیم و در همهجا صدای آنان خواهیم بود!