«اهمیت آزادی و برابری زبانها در ایران»، نام آخرین کتاب «بهرام رحمانی» است کهاز سوی انتشارات ارزان در استکهلم-سوئد، نشر داده شده است. در این کتاب، نویسنده به مباحث بسیار با اهمیتی مانند زبانهای رایج در یک کشور، زبان مادری و آزادی یا عدم استفاده از زبان مادری در سطوح گوناگون زندگی آموزشی و اجتماعی یک کشور پرداخته است. با توجه به شرایط موجود در ایران، بخش بزرگی از کتاب به زبانهای فارسی، ترکی و کردی اختصاص داده شده، اما نویسنده پدیده مورد نظر را در این کتاب از محدوده کشور ما بیرون برده و در سطوح تئوریک و بینالمللی نیز به آن پرداخته است.
نویسنده از سویی در کتاب به تاریخ زبانهای مادری ایران فارسی، ترکی، کردی، عربی، بلوچی و شاخههای گوناگون این زبانها پرداخته و از سویی دیگر سیاستهای آموزشی و اجتماعی در دوران شاهنشاهی پهلوی و جمهوری اسلامی را مورد بررسی و نقد قرار داده است. چنین بررسی بدیهتا، نمیتواند جدا از نگاهی به بافت سیاسی و اجتماعی ایران در سالهای پس از ۱۳۰۰ خورشیدی در ایران باشد و از اینرو، بهرام رحمانی نگاهی به این بافتها نیز کرده و بههمراه مباحث متنوع دیگر در اختیار خواننده نهاده است.
در عین حال نویسنده این کتاب، ادعاهای حکومتهای استبدادی ایران و کشورهای منطقه مبنی براین که آزادی زبانها مادری باعث تجزیه میگردد را نقد کرده و با اشاره به کشورهای چند زبانه همچون سوئیس، نشان میدهد که آزادی زبانهای مادری نقش مهمی در همبستگی ملیتهای مختلف و همچنین رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی میگردد.
