روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۱۴۷– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
رویترز به با بررسی وضعیت جمهوری اسلامی نتیجه گرفته است که: “حاکمیت می‌داند که اعتراض‌ها اجتناب‌ناپذیرند، فقط مسئله زمان مطرح است. مشکل در حال بزرگ‌تر شدن است، درحالی‌که گزینه‌ها روزبه‌روز کمتر می‌شوند”.
وقتی زلزله می‌آید آدمِ بی‌خبر از همه‌جا، یهو خود را در وضعیت خطر می‌بیند. تا چند لحظه پیش همه چیز آرام به نظر می‌رسید، اما زلزله سیاسی متفاوت‌تر از زلزله طبیعی است. آدم‌ها از قبل، همه اتفاقات را به چشم می‌بینند. فقر و فلاکت و فساد و حکومت یک‌درصدی‌های آدمکش را به چشم می‌بینند. مردم اعتراضات را یا می‌بینند یا خود در ساختن و پرداختن این اعتراضات شرکت مستقیم دارند. مردم ضعف‌های عدیده حکومت را می‌بینند؛ به گِل نشستن محور مقاومتش را مشاهده می‌کنند؛ اقتصاد بحران‌زده‌اش را می‌بینند؛ افشاگری از زوایای پنهان زندگی سران حکومت را می‌بینند؛ به چشم خود جدال سخت مافیای در قدرت را با هم می‌بیند و اینها همه نشان می‌دهد زلزله سیاسی سهمگینی در پیش است.
وضعیت جمهوری اسلامی همین است که محسنی اژه‌ای در این مصاحبه از آن پرده برداشته است: “اعتراض‌ها اجتناب‌ناپذیرند. درحالی‌که گزینه‌های ما روزبه‌روز کمتر می‌شوند.” جمهوری اسلامی برای فرار از دست این جنبش عظیم اجتماعی که برای سرنگونی این حکومت سال‌های متمادی در میدان است راه‌های مقابله موقت در پیش گرفته است. افزایش اعدام‌ها یکی از این راه‌ها است و راه بعدی تلاش ملوکانه برای مقابله با فرهنگ مدرن و انسانی ضداسلامی است؛ تلاش مذبوحانه مقابله با بی‌حجابی و مقابله هر روز با ده‌ها اعتراض معیشتیِ هر دم روبه‌افزایش. اینها راه مقابله نیست رعشه مرگ در لحظات آخر عمر این حکومت است.
این اعتراضات اجتناب‌ناپذیرند. این حکم یک جامعه به‌پاخاسته است که آزادی و رفاه و انسانیت را درک کرده است و می‌داند سد راه رسیدن به یک جامعه انسانی گذشتن از روی جنازه این حکومت است. برای تسریع در امر سرنگونی اقدامات عاجلی در دستور جنبش انقلابی زن زندگی آزادی قرار می‌گیرد. اتحاد و تشکل و تحزب از مهم‌ترین این اقدامات است. هر چه جویبارهای اتحاد و تشکل بیشتر به هم بپیوندند و جامعه به حزب انقلاب متکی‌تر شود، رودخانه‌های خروشان شکل می‌گیرند که به اقیانوس انقلاب می‌ریزند و امواج بلند این اقیانوس خروشان ارتجاع اسلامی را با خود می‌برد.
