گرامیداشت کارگر سوسیالیست، منصور کریمی – نسان نودینیان

نشریه ژورنال شماره ۱۱۶۳– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

با نهایت تأسف، روز ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۴ منصور کریمی، فعال کارگری، چهره‌ای رزمنده، سوسیالیست و عمیقاً انسان‌دوست، چشم از جهان فروبست و جامعهٔ کارگری و مردم کردستان را در سوگی سنگین فروبرد. منصور کریمی برای کارگران و فعالان اجتماعی در سنندج و سراسر کردستان نامی آشنا و الهام‌بخش بود؛ و در سطح سراسری نیز به‌عنوان کارگری سوسیالیست و مبارزی وفادار به آرمان‌های رهایی طبقهٔ کارگر شناخته می‌شد.

در کارنامه درخشان و پرشکوه مبارزات او، فعالیت‌هایی همچون سازمان‌دهی اول مه‌های سرخ سنندج، برگزاری مراسم روز جهانی زن، جشن آدم‌برفی‌ها در دفاع از کودکان، عضویت در انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و کانون دفاع از حقوق کودکان، و حضور پرشور در انقلاب “زن، زندگی، آزادی” جایگاهی برجسته دارد. او همچنین عضو هیئت‌مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران بود و برای ایجاد تشکل کارگری و اتحاد طبقاتی، لحظه‌ای از مبارزه دست نکشید.

منصور کریمی نماد تلاش برابرطلبانه و مبارزه بی‌امان علیه ستم طبقاتی بود؛ نهالی که او از نوجوانی کاشت و همراه با هزاران انسان مبارز و سوسیالیست پرورش داد. نسل‌های بسیاری از جوانان از اندیشه‌های آزادی‌خواهانه او، از تلاش بی‌وقفه‌اش برای آگاهی‌بخشی و سازمان‌دهی مردم، و از منش انسانی، متانت و رفتار رفیقانه‌اش آموختند و همانند او در کنار کارگران و زنان، در مسیر آزادی، برابری و رهایی به میدان آمدند.

منصور کریمی، مظفر صالح‌نیا، کورش بخشنده، جمال چراغ‌ویسی، شیخان آسنگران تنها نمونه‌ای از چهره‌های بی‌شمار جنبش کارگری و آزادی‌خواهی زن و مرد در کردستان‌اند؛ نسلی از فعالان سیاسی و سوسیالیست که طی بیش از چهار دهه در صحنه‌های مختلف اجتماعی حضوری فعال داشته‌اند و نیروی رادیکال و سازمان‌دهنده اعتراضات مردم بوده‌اند. بی‌دلیل نیست که در مراسم‌های گرامیداشت منصور کریمی، هزاران نفر طی چند روز پیاپی با پرچم‌های سرخ، گل‌های رز و سرود همبستگی کارگران، برای ادای احترام به او گرد آمدند.

در کردستان، سنت‌های ریشه‌دار چپ همچون برگزاری مراسم‌های اول ماه مه و روز جهانی زن، اعتصاب عمومی به‌عنوان ابزار اعتراض توده‌ای، بی‌حجابی همگانی به‌عنوان بخشی از جنبش رهایی زنان، و مبارزه علیه اعدام و سرکوب، همه‌وهمه برآمده از رنج، آگاهی و تلاش سوسیالیست‌هایی همچون منصور کریمی است. مردم کردستان و کارگرانش به این سرمایه‌های رادیکال، سوسیالیست و اجتماعی خود می‌بالند.

منصور کریمی امروز در میان ما نیست، اما به قول ناظم حکمت:

رفیق سرخ، گرچه از ما جدا شدی،

اما دل‌هایمان به‌سوی آینده‌ای می‌رود

که تو بذر برابری‌اش را کاشتی.