بیانیه حزب کمونیست کارگری ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر؛ روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، روزی است که تاریخ مبارزات زنان علیه ستم و تبعیض جنسیتی را در برابر چشم جهان قرار می‌دهد. نام خواهران میرابل، سمبل مقاومت علیه دیکتاتوری، در کنار نام‌های مهسا امینی، نیکا شاکرمی و سارینا و شمار بسیار دیگری از زنان مبارز در ایران و سراسر جهان، یادآور این حقیقت است که مبارزه علیه خشونت، نابرابری و تبعیض جنسیتی مبارزه‌ای جهانی، انسانی و طبقاتی است.

در این روز، زنان و نیروهای آزادی‌خواه در سراسر جهان با بلند کردن صدای اعتراض خود، ساختارها و قوانین زن‌ستیز، عقب مانده و باقی مانده از دوران توحش را افشا می‌کنند؛ و ساختارهایی که خشونت علیه زنان را در اشکال مختلف، از استثمار و کارمزدی تا سلب آزادی‌های فردی و اجتماعی بازتولید می‌کنند همه جا به چالش می کشند.

در ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، تبعیض و بی‌حقوقی زنان تنها یک سیاست نیست؛ بلکه ریشه در ساختار سیاسی، حقوقی و ایدئولوژیک این نظام دارد. هر روز در این کشور اخباری تکان‌دهنده از توحش علیه زنان انتشار می‌یابد و پیوند این وحشی‌گری‌ها با حکومت و سیستم ضد زن حاکم را عیان‌تر می‌کند. واقعیت شورانگیز و امیدبخش این است که در ایران زنان نه فقط افشاگر خشونت و بی‌حقوقی هستند، بلکه در صف جلوی مبارزات پیشرو اجتماعی گام برمی‌دارند و کل حاکمیت تحجر و چپاول و پوسیده حاکم را به چالش می‌کشند. از خیابان‌ها تا محیط‌های کار و دانشگاه‌ها، و در جنبش دادخواهی و آزادیخواهانه، زنان به اشکال مختلف نقش محوری در پیشبرد نبرد علیه تبعیض و سرکوب ایفا می‌کنند و کل آپارتاید جنسیتی و بنیادهای ایدئولوژیک حاکم را به مصاف گرفته‌اند.

انقلاب «زن، زندگی، آزادی» نقطهٔ عطفی در تاریخ مبارزات معاصر و پیشتازترین خیزش علیه حجاب اجباری به‌عنوان یکی از آشکارترین جلوه‌های خشونت ساختاری علیه زنان و سنگر مهم نظام زن‌ستیز اسلامی بود و در ادامه این سنگر را در هم شکست، بی‌حجابی عمومی را نهادینه کرد، دیوارهای آپارتاید جنسیتی را لرزاند و ضربه سنگینی به حکومت وارد کرد. این پیشرو‌ی‌ها زنان و کل مردم معترض را در موقعیتی نوین و استوار قرار داد؛ موقعیتی که از دل آن، آگاهی اجتماعی، جسارت مبارزاتی و ابتکار عمل انقلابی زنان به نیرویی تعیین‌کننده در برابر کل چارچوب تبعیض و خشونت و تحقیر جنسیتی تبدیل شد.

روز جهانی منع خشونت علیه زنان دریچه‌ای در راستای دامن زدن به گفتمان رهایی کامل زنان از تمام سنت‌های کپک‌زده مذهبی و مردسالانه و عهد عتیقی است. جنبش آزادی زن جنبشی است که با مبارزات و جنبش‌های اجتماعی پیشرو و رادیکال برای رهایی از کل تبعیضات و استثمار و دیکتاتوری و ستم بر بخش‌های مختلف مردم توسط حاکمین سرمایه پیوند عمیق دارد. جمهوری اسلامی یکی از ضد زن ترین و فسیل‌ترین ستون‌های ارتجاع ضد زن است و با سرنگونی این حکومت می‌توانیم آزادی زنان از تمام قیودات و فرهنگ و بندهای مردسالارانه و مذهبی و عهد عتیقی را پایه‌ریزی کنیم و جشن بگیریم. با چشم‌انداز برپایی جامعه‌ای آزاد و برابر و شاد، زن و مرد دست در دست هم برای جارو کردن تمام آثار و ریشه‌های نظام ضد انسانی، متحد شویم و انقلابمان را به سرانجام برسانیم.

حزب کمونیست کارگری
۲۳ نوامبر ۲۰۲۵ – ۲ آذر ۱۴۰۴

اینرا هم بخوانید

شقایق آزادمنش- «همه باهم برای آزادی زندانیان سیاسی»

شاهد تشدید نگران‌کننده‌ی سرکوب علیه پژوهشگران، فعالان اجتماعی و دگراندیشان سیاسی در ایران هستیم. بازداشت‌ها …