بیمار نشوید، دارو نیست! – کاظم نیکخواه

در و ضعیت فلج و بحرانی اقتصاد در ایران، یک حوزه حیاتی که دارد هرروز جان و زندگی مردم را میگیرد کمبود و نبود داروست. گزارشها تکان دهنده است. بنا به گزارشها هفته‌هاست که کمبود دارو از داروهای بیماران خاص، به نایابی سرم، آنتی‌بیوتیک‌ها و انواع مُسَکِن در شهر‌های مختلف رسیده است. بنابر این گزارشها حداقل در سه استان سیستان و بلوچستان، خوزستان و اصفهان داروهای پایه و تولید داخل مانند خانواده “پروفن‌”، شربت سینه و حتی سرم‌های قندی و نمکی یافت نمی‌شوند. همچنین داروهای بیماری‌ خاص مانند “دیابت”، “هموفیلی”، “سرطان”، “تالاسمی” و “ام‌اس” تقریبا در تمام کشور کم‌یاب و در مواردی نایاب هستند. بنا به گزارش ایران وایر “حسین بهمنش” داروساز و مالک یک داروخانه در تهران در رابطه با کمبود دارو توصیه قابل توجهی دارد. او میگوید “تنها توصیه ممکن به شهروندان این است که بیمار نشوند، چرا که دارو نیست”.

همه دولتها ارگانهای حفظ نظم موجود هستند. اما برای اینکه این وظیفه را بتوانند بی دردسر انجام دهند، کارشان حفاظت و کنترل اداره امور جامعه قلمداد می شود. به مردم هم باورانده اند که دولت کار اصلیش اداره امور جامعه است و وجودش برای اداره امور حیاتی است. فعلا به بی پایه بودن این بحث کاری نداریم. اما در ایران دولت خود را از همین وظیفه صوری نیز خلاص کرده است و صراحتا وظیفه اش را تامین سخاوتمندانه امکانات سرکوب و زندان و بگیر و ببند و خرافه پراکنی تعریف کرده است. سیاستهای این حکومت کلا تامین ابتدایی ترین معیشت و امکانات زندگی برای مردم را به عذاب الیم تبدیل کرده است. وقتی اقتصاد به دلیل سیاستهای حاکمین تماما زمین گیر شده و فلج است، روشن است که این وضعیت دامن همه چیز از جمله داروهای مورد نیاز مردم را هم میگیرد. اینهم قابل توجه است که حکومت زیر تحریم بین المللی است اما واردات دارو شامل تحریمها نیست. با وجود این، مافیای اقتصادی ساده ترین داروها را هم از دسترس مردم خارج کرده و آنهارا روانه بازار سیاه میکند و پولهای نجومی ای را از این طریق بالا می کشند.

برای مردم روشن است که راه حل کمبود و نبود دارو و نان و آب و معیشت، و دستیابی به رفاه و زندگی سالم و انسانی، کنار زدن حکومتی است که جز وظیفه چپاول و سرکوب و خرافه پراکنی، نقش دیگری ندارد.