درباره فاجعه آلودگی هوا و گسترش مازوت‌سوزی در نیروگاه‌های کشور

یکی از جنایات جمهوری اسلامی در حق مردم این کشور، تخریب محیط زیست و استفاده از آلاینده های خطرناک و کشنده به عنوان سوخت در مراکز صنعتی، و در نتیجه ایجاد هوای ناسالم و کشنده است. وضعیت فاجعه آمیز محیط زیست و نقش مستقیم سیاست‌های حکومت تاکیدی بر این است که دفاع از محیط زیست نیز یک مبارزه سیاسی علیه حکومت جنایتکار اسلامی را می طلبد.

طبق اعلام وزارت بهداشت، در سال ۱۴۰۳ دست‌کم ۵۸٬۹۷۵ نفر در ایران بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند؛ یعنی به‌طور میانگین ۱۶۱ مرگ در روز یا ۷ مرگ در هر ساعت.  وزیر بهداشت حکومت اخیرا اعتراف کرد کهسالانه حدود ۵۰ هزار کودک به دلیل پیامدهای آلودگی هوا در کشور جان می‌بازند. این آمارها گواهی آشکار بر وخامت فاجعه‌ای تکان دهنده است که زندگی نسل کنونی و آینده را به طور جدی به خطر انداخته است.

با آغاز فصل سرد و در پی تشدید بحران انرژی، جمهوری اسلامی بار دیگر روند مرگبار مازوت‌سوزی در نیروگاه‌ها را از سر گرفته و بر اساس گزارش‌های رسمی، مصرف مازوت کشور به بیش از ۲۱ میلیون لیتر در روز رسیده است؛ اقدامی که ابعاد تازه‌ای به بحران سراسری آلودگی داده است. در برخی کلان‌شهرها از هوا دود می‌بارد. مازوت سوزی در کنار صنعت عقب‌مانده ماشین‌سازی‌ها، سوزاندن جنگل‌ها و صدها اقدام ضد محیط زیستی دیگر، اکنون به عامل مستقیم کشتار مردم تبدیل شده است.

بنا به یک گزارش در همین هفته یعنی در هفته نخست آخرین ماه پاییز، ده‌ها شهر بزرگ و کوچک ایران با آلوده‌ترین روزهایشان در دهه اخیر مواجه‌ شده اند.  شاخص آلودگی در ۶ آذر در بسیاری از شهرها از مرز هشدار عبور کرده است و مردم تهران، اصفهان، ارومیه، مشهد، تبریز، ساری، اراک، کرج، قزوین و ۱۶ شهر خوزستان، در هوایی تنفس می‌کنند که بر اساس استانداردهای جهانی، «ناسالم»، «بسیار ناسالم» و حتی «خطرناک و سمی» طبقه‌بندی می‌شود.

مطابق گزارش‌های رسمی، در استان خوزستان طی یک سال گذشته۱٬۶۲۴ نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند و در ماه اخیر بیش از ۲۲ هزار نفر به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند. قطعا آمارهای واقعی بسیار بیش از اینهاست. تهران نیز در مقاطع اخیر در جایگاه آلوده‌ترین شهر جهان قرار گرفته است. با این وجود، حکومت به جای ارائه راه‌حل تنها کاری که می‌کند تعطیل کردن شهرها و مختل کردن چرخه کار و زندگی مردم است.

بحران انرژی، که حکومت آن را «ناترازی» می‌نامد، ابر بحران همه جانبه و نهادینه ای است که  نتیجه‌ی مستقیم دهه‌ها سیاستهای غرب ستیزانه و انزوا و تحریمهای جهانی ناشی از آن، فسادساختاری و سیاست‌های مخرب و چپاولگرانه در حوزه تولید و مصرف انرژی است. این بحران طی سال‌های اخیر باقطعی‌های مکرر برق، تعطیل مراکز کاری و مختل شدن زندگی روزمره مردمخود را نشان داده و اکنون با بازگشت گسترده مازوت‌سوزی، وارد مرحله‌ای مرگبارتر شده است.

یک معضل جدی برای مردم در این کشور نبود بیمه و خدمات درمانی فراگیر، رایگان و کارآمد، هزینه های سنگینی و کمر شکن درمان، نبود و کمبود جدی دارو  و استاندارد پایین مراکز درمانی است که مردم را حتی در مواجهه با پیامدهای آلودگی هوا نیز بی‌پناه گذاشته است.

با مبارزه و اعتراض باید حکومت را ناچار کرد که مصرف سوخت‌های آلاینده را کاملا متوقف کند و برنامه‌ای شفاف برای تأمین انرژی پاک ارائه کند. سلامت مردم قابل معامله نیست. مازوت سوزی باید متوقف و ممنوع اعلام شود.

برای توقف فوری سیاست‌های مرگ‌آفرین، و دفاع از حق ابتدایی همه مردم برای برخورداری از هوای پاک، و برخورداری از سلامت و زندگی انسانی، جمهوری جنایتکار اسلامی را باید زیر فشار اعتراضات سراسری خود قرار دهیم. تمامی هزینه‌هایی که صرف دم و دستگاه سرکوب و مذهب و نیروهای تروریست نیابتی و اتمی و موشکی و صرف دزدی‌های مقامات و آیت‌الله‌ها و آقازاده‌ها میشود باید صرف محیط زیست و سلامت مردم شود. دفاع از محیط زیست نیز در این کشورآشکارا یک مبارزه سیاسی علیه حکومت را می طلبد و باید وسیعا این مبارزه را گسترش داد. 

حزب کمونیست کارگری

۷ آذر ۱۴۰۴، ۲۸ نوامبر ۲۰۲۵