روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مسئلهٔ آتشسوزی در جنگلهای هیرکانی یک پیشامد جدید نیست، بلکه قطعهای از پازلی است که سالها بر سبک زندگی، سلامت و روزمرگی مردم تأثیر منفی گذاشته و دچار اختلالش کرده است.
در چند هفتهٔ اخیر، شاهد سوختن بخش مهمی از میراث این کره بودیم که علاوه بر زیبایی، یکی از مهمترین سنگرهای گونههای گیاهی و جانوری در خطر انقراض است. جنگلهای هیرکانی صرفاً یک جاذبهٔ گردشگری- زیبایی نیستند، بلکه آنها اجتماعی از انواع حیاتاند که میلیونها سال اکسیژن، یا بهعبارتدیگر نفس، را به این کره تزریق کردهاند.
نکتهٔ حائز اهمیت این است که نابودی تدریجی هیرکانی بهوسیلهٔ ساختوسازهای مجاز و غیرمجازی که همگی چراغ سبز حکومت را گرفتهاند، دیده نمیشود. قطع و صادر کردن چوب درختان، شهرکسازی، سدسازی بر روی رودهایی که این جنگلها را سیراب میکنند، روشهایی هستند که رژیم برای جبران بیکفایتیهای خود به آن وابسته شده است و با سکوت رسانهای سعی در مخفی کردن آن دارد. این ساختوسازها از مهمترین عوامل نابودی جنگلهای هیرکانیاند، اما تمام ماجرا نیستند و به موازات پدیدهٔ گرمایش کرهٔ زمین در جهت کاهش مقاومت و در نهایت نابودی کل حیات نباتی را ایفا میکند.
این تراژدیها در کل، اما در کنار هزاران نکتهٔ منفی و مضر، یک نکتهٔ مثبت داشته است؛ و آن این است که دید مردم را نسبت به مسئلهٔ نابودی تدریجی محیط زیست، بازتر کرده و یک حس همدلی در جهت پاسداشت آن در تمامی نقاط را شکل داده است که با همدلی و همکاری جامع، میتواند این پروسه را به تأخیر بیاندازد و با جایگزین کردن متدهای همسان با محیط زیست، در نهایت آن را متوقف کند.
