بیانیه کانون صنفی معلمان تهران : معلمان حق‌التدریس همچنان در انتظار پرداخت

کانون صنفی معلمان تهران با صدور بیانیه ای نسبت به عدم پرداخت مطالبات معلمان حق التدریس و همچنین معوقات مزدی فرهنگیان بازنشسته اعتراض کرده‌است.

کانون صنفی معلمان تهران در اعتراض به عدم پرداخت معوقات معلمان و عدم رعایت حقوق صنفی کادر آموزشی بیانیه‌ای صادر کرده‌است.

در بخش‌هایی از این بیانیه آمده‌است: نزدیک به هفت ماه از آغاز سال تحصیلی 95-96 می گذرد، سال تحصیلی‌ای که زمان فعال آن نه ماه است. هفت ماه است که معلمانِ حق‌التدریس کارِ خود را انجام داده اند اما دریغ از ریالی دریافتی. حق التدریس برای معلمان غیررسمی تمامی درآمد آنها برای تأمین هزینه های سنگین زندگی و برای معلمان رسمی، با دستمزد ناعادلانه‌ای که دریافت می‌کنند، کمک هزینه‌ای برای پرکردن چاله های عمیق تر از چاهی است که ناکافی بودن دستمزدشان را اندکی پوشش دهد.

در بخش دیگری از این بیانیه می‌خوانیم: زمان می‌گذرد، اما یک چیز پابرجاست: وعده‌ها برای پرداخت مطالبات معلمان به سرانجام نرسیده است. چنین است که سالی می گذرد و پاداش پایان خدمت به دست بازنشستگان آموزش و پرورش نمی رسد. حق التدریس ها همچنان در انتظار پرداخت می مانند.

در ادامه این بیانیه آمده‌است: چند برابر مبالغی که می‌توانست در آموزش و پرورش سرمایه گذاری شود و سامانی به شرایط معلمان آن، دست کم در پرداخت حقوق آنان و پرورش یافتگانش که شهروندان آینده این جامعه اند، ببخشد، اکنون صرف امور انتظامی و امنیتی می‌شود تا «کنترل اجتماعی» همچنان روش جایگزین «جامعه پذیری» باشد؟ به کجا باید برسیم تا ضرورت تغییر در این وارونگی احساس شود؟ چه کسانی امنیت ملی را به مخاطره می‌اندازند، آنان که شکاف های موجود درآمدی در جامعه را نمی‌بینند؟ آنان که کمترین اهمیت را برای مخاطبان خود و آن چه به زبان می آورند، قائلند و ریشه ی اعتماد میان معلمان و حاکمان را خشک می‌کنند؟ … یا آنان که دردمندانه به این ناهنجاری‌ها اعتراض می کنند؟ اسماعیل عبدی در زندان است و دیگرانی در تب و تاب ماندن و رفتن به آن. حساب بانکی معلمان حق التدریس خالی است. معوقات همچنان در تعویق اند. همترازی حقوق‌ها وعده ای همیشگی است… منتظر فصل جدید دیگری از این سریال می مانیم.ایلنا