روزنامه شرق:کلاسهای خشتی و گلی کشور در آینه آمار.مهدی بهلولی.عضو کانون صنفی معلمان استان تهران
اینترنت، خیلی کارها را آسان کرده است؛ از جمعآوری اطلاعات در زمینههای گوناگون بگیرید تا خرید وسايل مورد نیاز زندگی روزمره و بهویژه به یاری ما شهروندان آمده است تا دریابیم که سخنان فرادستان سیاسی، تا چه اندازه حسابشده و دقیق گفته میشود و تا چه اندازه جنبههای تبلیغاتی و نمایشی دارند. هنگامی که خبری منتشر میشود، خیلی آسان میتوان با جستوجوی چند واژه کلیدی آن، پیشینه خبر را تا چندسال گذشته پیگیری کرد و به میزان سازگاری آنها پی برد.
بیایید یک نمونه را به کوتاهی بررسی کنیم. موضوع برمیگردد به آمار کلاسهای خشتی و گلی در کشور. یک سال پیش و در ٢٢ تیر ٩٥، مرتضی رئیسی، رئیس وقت سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدرسههای کشور، از «حذف کامل مدرسههای خشتی و گلی تا پایان دولت یازدهم خبر داد». خب این میشود خبر نخست و درونمایه آن هم روشن است که سال گذشته قرار بر این بوده که تا چندروز دیگر که دولت یازدهم تمام میشود، دیگر هیچ کلاس خشتی و گلیاي در کشور وجود نداشته باشد. حدود سه ماه بعد و در تاریخ ١٨ مهر ٩٥ باز از زبان مرتضی رئیسی میخوانیم: «بیشترین نگرانی ما در رابطه با کلاسهای خشتی و گلی است که هزارو ٣٥٠ کلاس را شناسایی کردهایم و ٥٠ درصد آنها در استان سیستانوبلوچستان قرار دارند».
اما تنها چندروز بعد و در تاریخ یکم آبان ٩٥ باز از زبان رئیسی میخوانیم: «تا مهر امسال، ۵۰ درصد کل مدارس خشتي و گلی در کشور (هزارو ٤٠٠ مدرسه) با جایگزینی کلاسهای استاندارد حذف شدهاند و درحالحاضر تقریبا نیمی از این مدارس (۷۰۰ کلاس درس) باقی مانده است که مشکل این تعداد در نیمه دوم سال جاری و سال آینده با کلاسهای درس استاندارد مرتفع خواهد شد».
به نظر میرسد در این خبر هزارو ٤٠٠ «کلاس درس» به اشتباه هزارو ٤٠٠ «مدرسه» منتشر شده است، اما در این صورت به اين معنا خواهد بود که در حدود ١٠ روز، نصف مدرسههای خشتی و گلی کشور برچیده و بهجای آنها، کلاسهای نوساز و ایمن ساخته شدهاند که بسیار دور از ذهن مینماید. یک نکته دیگر در مورد خبرهای بالا به شمار کلاسهای خشتی و گلی در استان سیستانوبلوچستان برمیگردد که باید چیزی پیرامون ٦٧٥ (٥٠ درصد از هزارو ٣٥٠) کلاس باشد، اما در ١٥ شهریور ٩٥ از زبان رئیسی آمار دیگری بیان میشود: «در سال گذشته درمجموع ٥٦٠ کلاس خشتي و گلی در استان سیستانوبلوچستان وجود داشت که با تأمین اعتبار، صد کلاس خشتي و گلی از چرخه تحصیل خارج شدند». ناگفته پیداست که این دو آمار، بیش از ٢٠٠ کلاس با هم تفاوت دارند.
اما نکته اصلی این یادداشت کوتاه، به خبر زیر برمیگردد که بهتازگی و در ٢٠ تیر ٩٦ از زبان محمدتقی نظرپور، رئیس کنونی سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدرسههای کشور، منتشر شد و نشان میدهد که داستان مدرسههای خشتی و گلی، همچنان ادامه دارد: «رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور گفت هزار کلاس خشتی و گلی و هزارو ۷۰۰ کلاس کانکسی در سطح کشور وجود دارد. رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور یادآور شد که برنامه ما این است که در سال ۹۶ و ۹۷ کلاسهای خشتی و گلی و کانکسی در کشور جمع شوند».