باید مقابل تلاشهای سرکوبگرانه و تفرقه افکنی های قومی- مذهبی حکومت ایستاد

مصاحبه کانال جدید با حمید تقوائی در مورد حمله مسلحانه در اهواز  

کیوان جاوید: اطلاعیه حزب کمونیست کارگری در مورد حمله مسلحانه در اهواز با افشاگری از جمهوری اسلامی شروع میشود. آیا نمیبایست ابتدا به حمله مسلحانه به نیروهای نظامی رژیم اشاره میشد و این عملیات محکوم میگردید؟

حمید تقوائی: اطلاعیه در مورد حمله مسلحانه در اهواز است و به همین مساله پرداخته است. ولی در ابتدا بر این تاکید کرده که رژه نظامی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در واقع بخشی از تاکتیک و سیاست حکومت است برای مرعوب کردن جامعه و برای به رخ کشیدن قدرت رژیم در مقابل مردم معترض. و این نیروها جزئی از دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی هستند. اطلاعیه ابتدا باید روشن میکرد که برخلاف تبلیغات حکومت اینطور نیست که در اتفاقی که در اهواز افتاد جمهوری اسلامی قربانی است و تنها نیروی حمله کننده سیاستهای ارتجاعی و تروریستی داشته است. باید تاکید میشد که نیروهای نظامی جمهوری اسلامی و فعالیتهائی نظیر رژه آنها در شهرها نهادها و اقداماتی کاملا ضد مردمی و ارتجاعی و در راستای قدرتنمائی رژیم علیه مردم معترضی است که در همه شهرها بپاخاسته اند. بعد از اعلام این واقعیت اطلاعیه توضیح میدهد که این حرکت به مردم ربطی ندارد و تماما در مقابل مبارزات آنها است. لازم بود اطلاعیه جایگاه واقعی هر دو طرف را در این حمله نشان بدهد و افشا کند.

کیوان جاوید: ولی تمام دولتها این واقعه را بعنوان یک حمله تروریستی محکوم کردند. اطلاعیه حزب بعنوان یک حمله نظامی از این یاد میکند. آیا آگاهانه و تعمدا از تروریستی خواندن این حمله احتراز شده؟

حمید تقوائی: اصطلاح حمله تروریستی را هم جمهوری اسلامی به کار برده است و هم دولتها. بر دولتها و بر خود جمهوری اسلامی حَرَجی نیست. دولتهائی که تا کنون یک کلام از فعالیتهای تروریستی جمهوری اسلامی بخصوص در خود ایران، نظیر اعدامها و دیگر جنایات و سرکوبگریهایش علیه بخشهای مختلف جامعه، حرفی نزده اند و یا خیلی با اغماض و با زبانی دیپلماتیک اعتراضکی کرده اند، در این تردیدی بخود راه نداند که حمله به نیروهای سرکوبگر رژیم را حمله ای تروریستی بنامند. به نظر ما حمله به سپاه و بسیج و ارتش و سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی عملیاتی تروریستی نیست. ممکن است گروههای حمله کننده سابقه تروریستی داشته باشند و تروریست باشند، کما اینکه داعش که مسئولیت این عملیات را بعهده گرفته یک گروه تروریست آدمکش و جنایتکار است، ولی جمهوری اسلامی هم خودش داعشی است که در ایران حکومت میکند. نمیتوان و نباید حمله به نیروهای نظامی حکومتی مثل جمهوری اسلامی را تروریسم نامید. این موضع خود حکومت و دولتهائی است که از آن حمایت میکنند و یا با آن روابط دیپلماتیک و تجاری دارند. قصد رژیم و حامیانش اینست که جمهوری اسلامی را قربانی جلوه بدهند و حمایت افکار عمومی را جلب کنند ولی اگر بحث بر سر تروریسم است جمهوری اسلامی خودش منشا و ستون فقرات تروریسم هم در جامعه ایران است و هم در منطقه و حمله به نیروی نظامی چنین حکومتی را نمیشود با هیچ توضیح و توجیهی تروریسم نامید.

کیوان جاوید: علاوه بر داعش گروهی بنام الاحواز هم مسئولیت این حمله مسلحانه را بعهده گرفته است. اطلاعیه حزب میگوید مسئول این حمله هر که باشد این واقعه به قوم پرستی و تفرقه افکنی دامن میزند و همچنین فضای پلیسی- امنیتی را تشدید میکند. چرا این حمله میتواند چنین نتایجی داشته باشد؟

حمید تقوائی: الاحواز ادعا کرد که گروه یا ائتلافی تحت نام “مقاومت ملی اهواز” این عملیات را انجام داده و الاحواز هم ظاهرا بخشی از این ائتلاف است. همه الاحواز را می شناسند. این یک گروه قوم پرست است و تمام سیاستها و موضعگیریهایش برنفرت­پراکنی قومی بین “عرب و فارس”  مبتنی است و نفس اینکه خود را بخشی از ” مقاومت ملی اهواز” مینامد نشان میدهد که چطور دارد حساب مردم خوزستان را بعنوان یک ملت از بقیه مردم ایران جدا میکند. در تمام تبلیغات و مواضع این گروه تفرقه افکنی و تقابل میان بقول خودش “ملت عرب” خوزستان و فارسها نقش اساسی ایفا میکند.

داعش هم گروه دیگری است که مسئولیت حمله مسلحانه را بعهده گرفته است. این یک نیروی اسلامی آدمکش و تروریست است با سیاستهائی مبتنی بر نفرت پراکنی مذهبی حتی میان شیعه و سنی. نیروئی که همه غیرسنی­ها را کافر و مهدورالدم میداند و آدمکشیها و جنایات دهشتناکش معرف حضور همه هست.

چنین نیروهائی ادعا کرده اند که حمله مسلحانه اهواز کار آنها بوده است. نفس این امر نشان میدهد این حرکت چه جایگاه سیاسی ارتجاعی و ضد انسانی ای دارد. این به جمهوری اسلامی اجازه میدهد که او هم به تفرقه و نفرت پراکنی قومی و مذهبی دامن بزند و تلاش کند که به این بهانه که گروههای قومی و جدائی طلب و تجزیه طلب و تروریست امنیت ملی را به خطر انداخته اند و خزعبلاتی از این قبیل، بگیر و ببند راه بیندازد و سرکوبگریهایش را تشدید کند. از سوی دیگر نیروهای قوم پرست هم زمینه بیشتری برای دامن زدن به تفرقه­افکنی و نفرت­پراکنی­های قومی- مذهبی پیدا میکنند.

به این دلایل است که اطلاعیه حزب تاکید میکند که این حرکت به نفع نیروهای قومی- مذهبی چه داعش، چه الاحواز و چه خود جمهوری اسلامی که یک حکومت مذهبی و ارتجاعی هست تمام میشود.

کیوان جاوید: چطور ممکن است جمهوری اسلامی که در این واقعه این چنین مورد حمله قرار گرفته است و میشود ضعف حکومت را در این واقعه دید از این اتفاق سود ببرد؟ بعضا مردم از این واقعه خوشحال شده اند. چطور میتواند دولتی مثل جمهوری اسلامی از این حمله خوشحال باشد و بقول اطلاعیه حزب آنرا یک “مائده آسمانی” بداند؟

حمید تقوائی: بحث این نیست که جمهوری اسلامی از این واقعه استقبال میکند و یا خوشحال است و یا دوست داشته چنین اتفاقی بیافتد. بحث اینست که به هر دلیل و از جانب هر کس این حمله مسلحانه صورت گرفته باشد عملا میتواند باصطلاح آب به آسیاب حکومت بریزد. حکومت میتواند از این واقعه به دلایل و در جهتی که گفتم استفاده کند. جمهوری اسلامی تلاش خواهد کرد- بر کلمه تلاش تاکید میکنم- که از این واقعه به نفع خودش استفاده کند. اینکه عملا چقدر موفق میشود و تلاشهایش چقدر به نتیجه میرسد بحث دیگری است. در اطلاعیه گفته شده که بر زمینه اعتراضات و مبارزات توده ای که از هر طرف جمهوری اسلامی را محاصره کرده است، این تلاشها بجائی نخواهد رسید. ولی در هر حال حکومت خواهد کوشید بدنبال این واقعه دوباره بر تفرقه افکنی قومی بین عرب و فارس و نفرت پراکنی مذهبی – چون تقسیمبندی سنی و شعیه هم در مورد اهواز و خوزستان مطرح است-  دامن بزند و از سوی دیگر به بهانه این حادثه بگیر و ببند و سرکوبگریهایش را گسترش بدهد. با این توجیه که نیروهای مسلح به حکومت حمله کرده اند. میدانید این خط قرمزی است که در قاموس هیچ دولتی حتی طرفداران حقوق بشر نیز پذیرفته نیست. این کاملا عادی و طبیعی به نظر میرسد که حکومتی نیروهای اپوزیسیونی که به ارتش اش حمله کرده اند را سرکوب کند. در این چهارچوب است که جمهوری اسلامی تلاش میکند از این واقعه به نفع خود استفاده کند.

اما جنبه دیگر واقعیت اینست که مبارزات توده مردم که تمام شهرها را از تهران و قم و مشهد و سنندج و شیراز و اصفهان بسیاری از شهرهای دیگر از جمله اهواز و شهرهای خوزستان را که در همین چند ماه اخیر مبارزات وسیعی داشتند در بر گرفته است رژیم را از هر طرف در محاصره قرار داده و حکومت به هر بهانه و دستاویزی متشبث میشود که این شرایط را عوض کند. و لااقل طور دیگری جلوه بدهد. الان حکومت میتواند اینطور ادعا کند که نیروهای مخالف او تروریستهائی نظیر داعش و یا الاحواز تجزیه طلب هستند، اینها امنیت ملی را به خطر میاندازند و اگر قدرت بگیرند ایران سوریه میشود و غیره و غیره. این نوع تبلیغات را این حرکت میتواند دامن بزند ولی همانطور که گفتم فکر نمیکنم این تلاشها بجائی برسد چون مبارزات مردم بسیار پیشرفته­تر و مترقی تر و تعرضی تر و رژیم رسواتر از آن است که این نوع  تبلیغات تاثیری داشته باشد.

کیوان جاوید: مردم خوزستان بطور اخص و مردم سراسر ایران در قبال این نوع تحرکات که میتواند به مبارزه شان ضربه بزند چه وظایف ویژه ای دارند؟

حمید تقوائی: قبل از هر چیز اتحاد و همبستگی. مردم باید مستقل از اینکه چه مذهبی به آنها الصاق شده و یا چه قومیت و ملیتی را بر پیشانیشان حک کرده اند در کنار هم و در حمایت از مبارزات یکدیگر همبسته و پیوسته به میدان بیایند. امروز اعتراضات گسترده ای در شهرهای ایران در جریان است. بخشهای مختلف جامعه اعم از کارگران، معلمان و بازنشستگان و زنان و مالباختگان و خانواده زندانیان سیاسی و جوانان که با باز شدن مدارس و دانشگاهها دوباره بمیدان آمده اند، به اعتراض برخاسته اند. همه این بخشها، که نود و نه درصد جامعه را تشکیل میدهند، یک دشمن مشترک دارند و هدفشان بزیر کشیدن این دشمن مشترک یعنی جمهوری اسلامی است. اگر فقر و بیکاری و بیحقوقی و آلودگی هوا و کمبود آب، بخصوص در شهرهای خوزستان، بیداد میکند علت اصلی اش وجود جمهوری اسلامی است. برای حل این مصائب و مشکلات است که مبارزه متحد و سراسری علیه جمهوری اسلامی شکل گرفته است. امروز شعار جمهوری اسلامی نمیخواهیم یک شعار سراسری است، اصلاح طلب اصولگرا دیگر تمامه ماجرا یک شعار سراسری است، دشمن ما همینجاست یک شعار سراسری است، نه به فلاکت عمومی نه به حقوقهای نجومی یک شعار سراسری است. این شعارها را باید برجسته کرد. خواستهائی مثل لغو مجازات اعدام، آزادی زندانیان سیاسی، خواستهائی که اعتصاب عمومی و شکوهمند شهرهای کردستان هفته قبل حول آنها شکل گرفت، اینها  اهداف و شعارهای مشترکی است که باید مردم در سراسر ایران حولش بمیدان بیایند و جمهوری اسلامی را از هر طرف تحت فشار قرار بدهند. این حرکت خود بخود نیروهای قوم پرست و نیروهای مذهبی را حاشیه ای میکند، فعالیتهایشان را خنثی میکند و آنها را به عقب میراند.