فایل صوتی منتشر شده که زنان در بند، سرود “بلاچاو” را پای تلفن هم خوانی کردند. این اقدام یک پیام روشن رو به بیرون دارد. هیچ دیواری هر چقدر ضخیم و بلند و خونین نمی تواند جلو فریاد آزادی خواهی را بگیرد.
بلا چاو به معنی “بدورد ای زیبا” است. بلا چاو سرودی است که در میان مردم ایتالیا جان گرفته؛ “«بلا چاو» را در اصل کارگران فصلی مزارع گندم و زنان دهقان شالیزارهای ایتالیا از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم با متنهای مختلفی زمزمه میکردند.مضمون این ترانه، جوانی زودگذر و سختی کار در مزارع بود. «بلا چاو» را بار دیگر پارتیزانها و جنبش ضدفاشیسم ایتالیا در دهه ۱۹۴۰ احیا کردند، این بار با مضمون مقاومت و ترانهای درباره شورش،مقاومت و مرگ، و امید به پیروزی زندگی”(ویکی پدیا- با کمی تغییر)
این سرود دهان به دهان چرخید و به ایران رسید. و بار دیگر در متن انقلاب زن زندگی آزادی، انقلابی انسانی، بر سر زبانها افتاده است.
هم خوانی زندانیان زن در بند، یک پیام روشن دارد و آن شکست جمهوری اسلامی است. شکستی که در پی آن همه زیبایی زندگی، متبلور شده حتی پیش از آنکه این حکومت از سریر قدرت به زیر کشیده شود. و باید درود بفرستیم بر آن حنجره های که به بند کشیده شده اند، زیبایی را اما از پشت دیوار زندان سرودی تازه کردند.
