جمهوری اسلامی، جمهوری کرونا و بدبختی و فلاکت است. در حالیکه خیزش آبان و اعتراضات مردمی در دیماه با شعار جمهوری اسلامی نابود باید گردد، جانیان اسلامی را به لبه پرتکاه و نابودی رسانده بود، رژیم اسلامی برگه ویروس کرونا را به دست گرفت تا سمت و سوی اوضاع را به سوی دیگری بکشد. با این کار حکومت اسلامی دست به بازی خطرناکی زد و با سکوت و پخش اخبار دروغین جان میلیونها مردم در ایران را به خطر انداخت. در ادامه این بازی جنایتکارانه در حالیکه فریاد کارگران از کشیده شدن دامنه ویروس خطرناک بیماری هولناک به محیط های کار و عدم انجام اقداماتی پیشگیرانه ای در مقابل شیوع این بیماری در سطح جامعه بلند شده است، به جای ضد عفونی محیط های کار، در جایی مثل نیشکر هفت تپه بر سر و صورت کارگران سم می پاشند. فیلم تکاندهنده ای که از صحنه سم پاشی به روی کارگران نی بر هفت تپه درمدیای اجتماعی پخش شده است، خشم و نفرت مردم را بیش از بیش برانگیخته و صدای اعتراض بسیاری را بلند کرده است. در این فیلم کارگرانی را می بینیم که توسط مقامات جنایتکار مسئول به صف شده اند و بر سر و صورتشان سم پاشیده میشود تا ظاهرا ویروس کرونا از آنها زدوده شود. این جانیان با چنین اقدامات وحشیانه قرون وسطایی شان تلاش دارند که با چنین نیرنگ هایی کارگران را راضی به رفتن بر سر کار کنند، تا مبادا زمزمه های اعتصاب سراسری کارگری چرخ اقتصاد جامعه را فلج کند و مهر تایید دیگری بر پایان عمر این حاکمیت بزند. در برابر این توطئه جنایتکارانه سراپا تحقیر و توهین، کارگران در بی اطلاعی محض از فاجعه ای که در جریان است و چگونگی مقابله با این بیماری هولناک و با این تصور که گویا با این کار خطر از جانشان دور خواهد شد، حاضر میشوند که سم بر بدنشان وارد شود، اما بتوانند کار کنند و لقمه نانی برای خانواده خود در بیاورند. حاضر میشوند به این کار تن دهند تا مبادا خود منبع اشاعه بیماری به خانواده هایشان باشند. اسماعیل بخشی رهبر محبوب کارگران نیشکر هفت تپه در رابطه با این اتفاق جنایتکارانه تکاندهنده در اینستاگرامش چنین مینویسد:”به این فیلم و آدمهای آن نگاه کنید اینها انسان هستند این تصویر مربوط به قرون وسطی یا برده های نی بر 100 سال پیش در مزارع نیشکر آمریکای جنوبی نیستند، اینها کارگران نی بر مزارع نیشکر هفت تپه هستند که برای جلوگیری از شیوع بیماری کرونا آنها را به این شکل دردآور و تحقیر آمیز سم پاشی میکنند سرمایه داران هفت تپه همه جا در بوق و کرنا دمیده اند که با کارخانه الکل هفت تپه، الکل ایران را تامین میکند اما ببینید با کارگران خودش چگونه با رفتاری دور از شأن و جایگاه انسانی برخورد میکنند حتی یه دستکش و ماسک ساده هم نداده بهشون. “. در آخر فریاد اعتراض او بلند شده و مینویسد:”این بی حرمتی را کدام انسان شریف تاب می آورد من و فعالان کارگری هفت تپه نه بخاطر دستمزد که برای حرمت نام کارگر به زندان رفتیم تا بگوییم کارگر انسان است شأن و جایگاه انسانی اش که نباید فدای منافع سرمایداری بشود.”
این چنین است که بار دیگر اسماعیل بخشی به عنوان صدای اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه قد علم کرده و انسانیت را فریاد میزند.
تنها پاسخ در برابر فاجعه کرونا و حکومتی که می چاپد و جنایت میکند و یک ذره در قبال مردم احساس مسئولیت ندارد، اعتصاب عمومی، تعطیل کار و فشار گذاشتن بر گرده جانیان حاکم است.
اعتصاب هم راهی برای حفظ جان کارگران و شاغلین جامعه در برابر ابتلاء به بیماری هولناک کرونا و اشاعه بیشتر آن به دیگران است و هم فریاد رسای اعتراض جامعه ایست که به این بربریت و جانیان حاکم اعتراض دارد. کارگران راه آهن با فراخوان سراسری خود به اعتصاب سراسری علیه خطر ابتلاء به بیماری کرونا به کل جامعه راه نشان دادند. در برابر این فراخوان جمهوری اسلامی هم اکنون حرکت برخی قطارها را در خطوطی چون مشهد – اهواز لغو کرده است. تا بگوید خبری نیست. و هم اکنون خطوط مسافری قطارهای شهری خالیست. اما نفس اعلام اعتصاب به معنای اعلام خشم و اعتراض کارگران است و این صدا باید در همه جا بلند شود. نمونه دیگر از اعتراض کارگران برای تعطیلی کار فولاد اهواز است. در آنجا با بلند شدن زمزمه های اعتصاب در میان کارگران مدیریت از ترس سر بلند کردن دوباره اعتراضات این کارگران، با قول پرداخت حقوق به آنان تا اطلاع ثانوی تعطیلی این مجتمع کارگری را اعلام میکند. و بالاخره نمونه ایران خودرو است که از همان آغاز شیوع کرونا کارگران بر روی تعطیلی کار کوبیدند و در مقابل دست اندر کاران جنایتکار کارخانه با جان کارگران بازی کرده و بر ادامه تولید پافشاری کرده اند. اما اکنون با پخش اخبار کشیدن شدن دامنه بیماری کرونا به این کارخانه و قربانی شدن سه کارگر در آنجا مدیریت سراسیمه کارخانه را تعطیل اعلام کرد. قبل از اینها نیز در مراکز دیگری از محیط های کاری همچون عسلویه، پتروشیمی بید بلند کارگران با بیانیه هایشان اعتراض خود را به آلودگی محیط های کار و خطر ابتلاء به کرونا اعلام کرده اند. این صدا باید سراسری و گسترده شود. پاسخ فوری ما به این شرایط اعتصاب عمومی همراه با پرداخت مزد و جاری شدن درمان رایگان در سطح جامعه است. پاسخ فوری ما ضد عفونی کردن محیط های کار و اماکن عمومی و پاک کردن آنها از ویروس کرونا و حفظ جان مردم است. با اعتراضی سراسری میشود جانیان اسلامی را به تن دادن به خواستهای اساسی خود و بالا بردن استانداردهای بهداشتی در محیطهای کار و در کل جامعه مجبور کرد. در اساس بساط حکومت کرونا و جنایت باید کلا جارو شود تا جامعه مدام در معرض بیماری و جنگ و جنایت و فقر نباشد.
اینرا هم بخوانید
دومین سالگرد جمعه خونین زاهدان – شهلا دانشفر
مندرج در ژورنال شماره ۸۴۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …