روزنه rowzane خبری – تحلیلی
انترناسیونال 770
پیش بسوی اعتصابات سراسری تا سرنگونی حکومت اسلامی
در مورد کارگران در هفته گذشته نمیتوان چیزی نوشت، ولی از خیزش انقلابی مردم که از دیماه سال گذشته آغازشده و اکنون به اوج خود رسیده است، شروع نکرد. واقعیت اینست که خیزش دیماه از خیابانها به عمق جامعه کشیده شد و در اشکال دیگری راه خود را به جلو باز کرد. از جمله به میدان آمدن دختران انقلاب و بر سر چوب کردن حجاب ها کیفیت جدیدی به مبارزات کل جامعه داد و کل بساط آپارتاید جنسی حاکم را به چالش کشید. و در همین راستا اعتراضات هر روزه کارگران در محیط های کارگری فاکتوری مهم در به تپش در آوردن فضای شهرها و در تغییر توازن قوای کل جامعه و کشیده شدن اوضاع به وضعیت کنونی بوده است. مثالهای بارزش اعتراضات قدرتمند کارگران گروه ملی در شهر اهواز، هپکو و آذر آب در اراک در ماههای گذشته، تجمعات معلمان شاغل و بازنشسته در مقابل مجلس در بیستم اردیبهشت ماه و اعتصابات سراسری کارگری در بخشهایی چون راه آهن، برق، شهرداری ها و مراکزی از این دست در ماههای اخیر است. از جمله دو هفته قبل ٤ هزار کارگر گروه ملی و خانواده های کارگرانی که در جریان اعتراضات قدرتمند شان توانستند با تجمعات اعتراضی هر روزه خود و مارش با شکوه شان در خیابانهای اهواز سرکوبگری های حکومت را عقب زنند و ٦٥ همکار بازداشتی خود را آزاد کنند و نه تنها این بلکه دو ماه از دستمزدهای پرداخت نشده خود را نقد کنند. اینها و صدها مورد دیگر مبارزات قدرتمندی است که بر فضای کل جامعه تاثیرات جدی ای گذاشته است.
اما نکته مهم اینجاست که با اوج جدید خیزش انقلابی مردم جنبش کارگری نیز خود در موقعیت قدرتمندتری قرار میگیرد. از همین رو امروز در متن تظاهراتهای گسترده خیابانی، کارگران نه تنها میتوانند با اعتصابات سراسری و تجمعات بزرگ شان قدرتمند به جلو بیایند و پیگیر خواستهایشان شوند، بلکه اعتصابات سراسری کارگری میتواند نقش تعیین کننده ای در جلو تر بردن اوضاع و جلوتر آوردن گفتمان های کارگری و زدن ضربه ای جدی بر پیکر حکومت اسلامی و درهم پیچیدن بساط توحش سرمایه داری حاکم داشته باشد. باید وسیعا به تدارکش برخیزیم. برای باز شدن بحث کمی بیشتر توضیح میدهم.
واقعیت اینست که در ادامه ابعاد فاجعه بار فقر و فلاکتی که بر جامعه حاکم است، صعود فاحش نرخ دلار و در واقع سقوط ارزش ریال از آغاز سال جاری تیر آخررا بر تابوت اقتصاد حکومت زد.
در برابر این موج گرانی ها و رکود اقتصادی زمزمه های اعتراضات در میان مردم و برای نجات زندگی و معیشتشان بالا گرفت و انعکاس بارزش را در اعتصاب سراسری و قدرتمند کامیونداران در بیش از ١٨٠ شهر دیدیم که این اعتصابات و تاثیرات اجتماعی اش خود بیش از بیش فلج اقتصادی جمهوری اسلامی را بنمایش گذاشت. در ادامه این اتفاقات کار به جایی کشیده شد که بازار، آنجایی که نبض اقتصاد میزند، به رکود کامل کشیده شد و امروز بانک ها نه تنها توان بازپرداخت سپرده های مردم را ندارند، بلکه حتی برای نقد کردن چک های حقوقی کارکنان دولتی موجودی نیست. در این میان زندگی بخش عظیمی از مردم روی هواست. از جمله مشاغل بسیاری از بین رفته و کارخانه پشت کارخانه به تعطیلی کشیده شده است و موجی از بیکارسازی ها به راه افتاده و کارگران بسیاری از کار بیکار میشوند و دستمزدهایشان بالا کشیده میشود. روشن است که مردم این وضعیت را قبول نمیکنند و مردمی که مدتهاست در کمین فرصتی برای زدن ضربه کاری به کل این بساط توحش و بربریتند، امان نخواهند داد و شمارش معکوس سرنگونی جمهوری اسلامی آغاز شده است.
اوج جدید خیزش انقلابی مردم در روزهای اخیر بیان روشن این واقعیت است. و همه شواهد حاکی از اینست که خیزشی قدرتمند تر از دیماه در پیش است.
در چنین شرایطی است که اعتصابات سراسری بازار جرقه ای شد بر خشم اعتراض مردم علیه فقر، گرانی، بیکاری، بی تامینی و کل توحش سرمایه سراسری حاکم که دامنه اش به تظاهرات های خیابانی کشیده شد.
به عبارت روشنتر مردم با شعارهائی نظیر مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه ای، دشمن ما همینجاست دروغ میگن آمریکاست، اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا، مرگ بر مفتخور گردن کلفت، یک اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه به خیابان آمده و یک بار دیگر عزم جزم خود را برای بزیر کشیدن کل نظام حاکم به نمایش گذاشتند.
در مقابل این اعتراضات صف حکومتیان آشفته تر و نزاعهایشان بیشر از هر وقت است. نمونه اش مباحثی است که هم اکنون در مجلس جاری است و در آن آشکارا خود را در پشت میز محاکمه مردم دیده و از دزدی ها و جنایاتشان گرفته تا تجاوز به زنان، از حقوقهای نجومی گرفته تا فقر و فلاکت مردم بحث است. از این میگویند که رفتنی هستند و روحانی در حالیکه در مقابل فشار رقیب، نمیخواهد خود را بشکند و میگوید استعفاء نخواهد داد، از روی صحنه آمدن همه شان با هم برای مقابله با مردم سخن میگوید. در این اوضاع حکومت اسلامی در اوج استیصالش تلاش دارد همانند همیشه با توسل به نیروی سرکوب خود فرصتی برای خود بخرد. از همین رو به معترضین حمله کرده و دستگیر میکند. دیوانه بار به موتور ها و مغازه ها و اموال مردم حمله ور میشود. اما مردم معترض امان نداده و با شعار نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم به مقابله برخاسته و با سرکوبگران حکومت درگیر میشوند.
از جمله در اعتراضات همین چند روز اخیر مردم در مناطقی مردم با نیروهای سرکوبگر درگیر شدند و آنها را فراری دادند، با سنگ و پاره آجر به نیروهای انتطامی حمله کردند و در مواردی کیوسک پلیس و موتور نیروهای ضد شورش را به آتش کشیدند و بعد هم فراخوان اعتراض برای روزهای بعد را گذاشتند. از سوی دیگر تجمعات مقابل زندان اوین برای آزادی دستگیر شدگان دارد شکل میگیرد. کارزار برای آزادی معلمان زندانی و زندانیان سیاسی در جریان است و جنبش علیه اعدام قدرتمند تر از هر وقت صدایش شنیده میشود. یک نمونه اش کارزار جهانی علیه اعدام رامین حسین پناهی است که بنرش همراه با جنبشی که توانست درب استادیوم های ورزشی را به روی زنان باز کند، به داخل استادیوم ورزشی آزادی رفت و برافراشته شد.
روشن است که همه این اتفاقات طلایه های شروع دوره ای جدید در مبارزه برای سرنگونی حکومت اسلامی. دوره ای انقلابی که نوید بخش رهایی از وضعیت جهنمی حاکم و رسیدن به جامعه ای آزاد، برابر و انسانی است. که باید وسیعا به تدارک آن برخاست و به میدان آمد.
گسترش دامنه اعتصابات به تمام شهرها و به میدان آمدن کارگران با اعتصاب سراسری و متحد شدن حول خواستهایی سراسری برای داشتن زندگی ای انسانی، یک گام مهم در جلوتر بردن این اوضاع است. بویژه امروز بیش از هر وقت گفتمان بر سر اعتصاب سراسری جاریست. اعتراضات هر روزه کارگری و اعتصابات سراسری ای از نوع اعتصابات کارگران راه آهن و برق و غیره، تجمعات اعتراضی سراسری ای از نوع تجمعات معلمان شاغل و بازنشسته، اعتصاب سراسری قدرتمند کامیونداران در بیش از ١٨٠ شهر و امروز اعتصاب سراسری بازار و تظاهراتهای خیابانی مردم بستر مناسبی برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری کارگری است. و نه تنها این بلکه بستر مناسبی برای برپایی تجمعات بزرگ بازنشستگان و بخش های مختلف معترض جامعه برای پیگیری خواستهایشان است.
با گسترش تظاهراتهایمان، با اعتصاب سراسری مان در محیط های کارگری ، با بر پایی تجمعات اعتراضی بزرگمان قدرتمند به میدان آییم. کل بساط توحش جمهوری اسلامی را باید جارو کرد.
