آرایش جنگی علیه مبارزات مردم

خامنه ای دستور داده که کاربدستان حکومت آرایش جنگی بگیرند و اپوزیسیون راست هم آرایش جنگی گرفته است. رسانه ها تصاویری از حرکت رزمناوها و بمب افکن های امریکا را به سوی منطقه خاورمیانه و ایران بازتاب میدهند. مفسران و کارشناسان برجسته بورژوازی در زمینه جنگ این روزها بار دیگر کار و کاسبی شان گرفته است و چپ و راست از موقعیت دو طرف و توان نظامی آنها حرف میزنند و مانند یک شرط بند قهار روی برنده یعنی امریکا شرط بندی کردند! با اشتیاق تمام از احتمال یک “اتفاق پیش بینی نشده” حرف میزنند که میتواند شعله جنگ را برافروزد. از دیدن رزمناو آرلینگتون و ناو هواپیمابر لینکلن و جنگنده‌ها ی مستقر روی آن، آب از لب و لوچه های شان راه افتاده: “ماشین جنگی امریکا یک ماشین عظیم است…راه انداختن این ماشین عظیم و برنامه ریزی برای عمل آن، مقدمات دارد. مقدماتی که شاید چند صد کارشناس، طرح اولیه اش را می ریزند، چند ده سیاستمدار کارکشته و جنگ دیده این طرح را تصویب می کنند، چند ژنرال قدر و دارای تجربه ی جنگ واقعی، اجرای طرح را به مرحله ی عمل می رسانند و این دستگاه، به راه می افتد. وقتی این ماشین به راه بیفتد، … دیگر از کار نمی افتد …. این دستگاه می آید تا دشمن را نابود کند یا حداقل او را از پا بیندازد…” * آنچه که ذکر شد مشت نمونه خرواری از سر از پا نشناختن کسانی برای شروع جنگ است و به ما اطمینان میدهند: “اخلاقیات جنگ، با اخلاقیات زمان صلح فرق می کند. در جنگ، اصل، پیروزی به هر قیمت است. نباید انتظار داشته باشیم با پیش کشیدن موضوعات اخلاقی و روابط عادی انسانی، چنین جنگی آغاز نشود.” خیلی ممنون که یادآور شدند پیروزی به هر قیمتی ملاک است و هر چه بر سر زندگی توده مردم می آید به جهنم باید بی خیال این شد  که در صورت وقوع جنگ همه دستاوردهای مبارزاتی مردم به باد فنا خواهد رفت.

بورژوازی چه در در قدرت، چه در اپوزیسیون با بزرگ کردن آرایش جنگی به شدت در تلاشند که توده مردم را به گوشه رینگ برانند تا از مطالبات انسانی خود یعنی معیشت و منزلت دست بردارند. جنگی که هنوز شروع نشده مبارزات و اعتراضات مردم را هدف گرفته است. تو سر ما مردم میزنند چون خودت به رهایی خود اقدام نمی کنید نیروی خارجی اقدام کرده است. البته ضمن رعایت این مسئله که خارجی نباید برای ما کاری کند و او به فکر منافع خود است! اما در واقع اینها همسو با جمهوری اسلامی در تلاشند که نقش مردم را برای سرنگونی جمهوری اسلامی کم رنگ و کم رنگتر کنند.

هیاهوئی که بر سر وقوع جنگ راه افتاده بیش از پیش بر این تاکید میکند منفعت مردم با منفعت بورژوازی هیچ سنخیتی ندارد. جنگ به قول خمینی برکت است، چه برای جمهوری اسلامی چه برای امریکا و اپوزیسیون راست، چرا که با مرعوب کردن جامعه و در صورت وقوع با از هم پاشاندن شیرازه جامعه توده مردم را خلع سلاح میکنند. آرایش جنگی و تبلیغات جنگی مهمترین اثرش این است که توده مردم را منفعل میکند و این آن چیزی است که بورژوازی در پی آن است و بسیار مایل هستند که از بالا به توافقاتی برسند و در حال حاضر امریکا قصد رژیم چنج ندارد فقط میخواهد جمهوری اسلامی دست و پایش را از منطقه جمع کند و در داخل سر مردم هر چه آورد مسایل داخلی محسوب خواهد شد. اینکه جمهوری اسلامی پای این مسئله میرود یا نه موضوع بحث این یادداشت نیست؛ آنچه مهم است این شرایط و این جو جنگی که راه انداخته‌اند بهانه ای است برای اینکه توده مردم را مستاصل کنند تا صحنه را خالی کنند.

تبلیغات کذایی اپوزیسیون راست و تبلیغات دروغین جمهوری اسلامی که مرد جنگ هستند، هر دو مبارزات مردم را نشانه گرفته است. راه مقابله با این وضعیت گسترش اعتراضات است. راه جلو گیری از وقوع جنگ و پایان بخشیدن به تبلیغات بغایت کثیف جنگی، پایان دادن به عمر حکومت اسلامی است. ۴۰ سال این حکومت عمر خودش را در کنار کشتار و سرکوب بی رحمانه بر مبنای این تبلیغات تداوم داده است.

بقولی “برای سرمایه‌داری جنگ و صلح چیزی جز کسب و کار نیست.” حتی در زمان مثلا صلح همیشه در حال جنگ است و دشمن خارجی (از امریکا تا جمهوری اسلامی) برای بستن دهان دشمن داخلی یعنی طبقه کارگر بسیار حیاتی است. و این همه برای این است که فضای کسب و کار برای سرمایه مهیا شود تا کارگر که دست اش از همه جا کوتاه است خود را فردی بیابد آماده تن دادن به هر شرایطی جهت استثمار شدن. بخش عظیمی از تولید جامعه صرف تولید کالاهائی میشود که مصرف آن نابودی حیات انسانها و ویرانی سکونت گاههای انسانها را در پی دارد. راه افتادن ناوهای جنگی، مانورهای نظامی در سراسر کره زمین هدف مرعوب کردن جامعه بشری را دارد و اکنون این فضای رعب آور جنگی جامعه ایران را هدف گرفته است که در دو سال گذشته گامهای مهمی در جهت رهایی از ستمکاری سرمایه برداشته است. در جنگ و صلح سرمایه داری، توده مردم که تنها نیروی کارشان را در اختیار دارند کتک خورده و غارت میشوند و به استثمار کشیده میشوند. برای پایان بخشیدن به این وضعیت باید به سرمایه داری پایان داد و برای ما کمونیستهای ایران اولین و مهمترین و فوری ترین امر پایان بخشیدن به عمر نکبت بار جمهوری اسلامی است.

*: نقل قول از فردی با نام مستعار “ف م سخن” است که در یادداشتی با عنوان “وقتی ماشین جنگی امریکا به راه بیفتد…؛” منعکس شده و در یادداشتهای دیگری ایشان شیفتگی خود را به ماشین جنگی امریکا ابراز داشته است.

کارگر کمونیست ۵۷۲

یاشار سهندی