رحمان حسین زاده در آرزوی این است که یک روزی از خواب بیدار شود و بشنود که حزب کمونیست کارگری درش تخته شد. رحمان حسین زاده پریشان بافی میکند و آرزوی کار 59 و پیکار 110 را برای حزب کمونیست کارگری دارد چون خود و حزب متبوعش بیش از آنکه برای این سازمان بدهد که اعتراضات مردم را گسترش بدهد به حزب لیچار گویی علیه حزب کمونیست کارگری و بخصوص شخص حمید تقوایی تبدیل کرده اند.
خیلی دوست دارم درست در وسط جنگ و گریز خیابانی در هنگامه حجم عظیم گاز اشک آور فرود آمدن باطوم و تبر و تک تیراندازان و گلوله دوشکا که از سوی نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی شعار علیه اپوزیسیون راست این حکومت بدهد تا شاهد باشد چگونه مردم گرفتار در میانه دود و آتش و کشتار بغل دستی شان با چه نفرتی روبرو میشود و بی شک به او به عنوان “نفوذی” جمهوری اسلامی نگاه خواهند کرد و به سرعت از دورش پراکنده میشوند. رحمان حسین زاده نمی تواند و حرفی در مقابل سیاستهای حزب کمونیست کارگری و استدلالهای حمید تقوایی ندارد اما در این خیال خام بسر میبرد که این دو منزوی و طرد شود در صورتی که خود و جریان متبوعش روز بروز منزوی تر و بی ربط تر به جنبش اعتراضی جاری مردم میشود وقتی که در خیابان برای داشتن یک زندگی بهتر جان میدهند و ایشان طرد حزب گسترش اعتراضات را آرزو میکند. یکی مثل زید آبادی از نظر سیاسی خود را تمام شده می بینند برای همین علیه حزب کمونیست کارگری هذیان گویی میکند و کسی مانند رحمان حسین زاده که اساسا حزب متبوعشان بر این مبنا شکل گرفته که سوسیالیسم مردم را رم میدهد و انقلاب امری دور از دسترس است و …. همه و همه اینها در عمل ثابت شده که برعکس این است حرفی ندارد جز لغز گویی علیه حزب کمونیست کارگری.
و اما دانشجویانی که زیر ضرب حکومت و نگاه مرگ بار جمهوری اسلامی شعار مجاهد و پهلوی دشمن آزادی سر میدهند بیش از پیش خود را آسیب پذیر میکنند. میخواهیم اپوزیسیون راست ایزوله شود شعاری مانند “فرزند کارگرانیم کنارشان می مانیم” آنها را آشفته میسازد و ساخته که حرکت دانشجویان را امنیتی میخوانند. شعار علیه پهلوی و مجاهد نشانگر هیچی نیست( بخصوص مجاهد هیچ محلی از اعراب در اعتراضات مردم ندارند) جز اینکه هدف اصلی که سرنگونی جمهوری اسلامی است به عنوان حکومت مطلوب سرمایه داری در حال حاضر را از تیغ حمله مردم گرسنه و به جان آمده دور می سازد. شعار “رضا شاه روحت شاه” را نمی توان با شعار “مرگ بر شاه” پس زد بلکه باید شعارهای بر جنبش اعتراضی مردم مسلط شود که تامین آنها نه از پهلوی و نه از مجاهد و نه اساسا هیچ نیروی راستی ساخته نیست و چون تسلط و تحقق عملی این شعارها یعنی مرگ نظام سرمایه داری. شعاری مانند نان کار آزادی، شادی رفاه و آبادی یا اداره شورایی هژمونی چپ را بر اعتراضات مردم تامین خواهد کرد و آلترناتیو چپ را بیش از پیش قوی تر میسازد.
من نیز حرف حسن صالحی که (خطاب به چپ سنتی یا به قول حمید تقوایی چپ خط امامی) را تکرار میکنیم:”اگر واقعا شما این سیاست را درست می دانید چرا زیر هر اعلامیه ای که منتشر می کنید شعارهای مشخصی را علیه این جریانات راست مطرح نمی کنید؟ چرا خود مبتکر دادن چنین شعارهایی نمی شوید و تنها زمانی که عده ای در خیابان شعارهایی می دهند از آنها حمایت و استقبال می کنید؟ اگر این سیاست درست است باید فعالانه از جانب شما دنبال شود و نباید منتظر آن شوید که این شعارها داده شود و از آن حمایت کنید.” جناب حسین زاده مشخصا از شما میخواهم اگر در آرزوی طرد حزب کمونیست کارگری هستید به امید کار 59 و پیکار 110 نباشید کافی است شعارهایتان را علیه پهلوی و مجاهد برجسته کنید! شما که اینقدر حساس به پهلوی و مجاهد هستید گویا اینها همین الان توی خیابان مردم را کشتار میکنند علیه ایشان شعار تنظیم کنید و از مردم بخواهید همان شعار شما را بدهند. من به شما قول میدهم در صورتی که کارتان بگیرد حزب کمونیست کارگری طرد و حمید تقوایی نیز رسوای خاص و عام میشود!شهامتش را داشته باشید شعار علیه پهلوی و مجاهد را برجسته کنید ما به شما قول صد در صد میدهیم حتما یک روز از خواب بلند شوید خواهید دید خود و حزب متبوعتان طرد شده اید.