آزاد شدن خرید جت شخصی برای عموم، یک بلوف و یک واقعیت- مهران محبی

چند روزی است که بحث ها و اظهار نظرهائی در میان رسانه ها و مقامات حکومتی حول اعلام آزاد شدن خرید جت شخصی برای عموم توسط رئیس سازمان هواپیمائی داغ است. منتقدان، موضوع را به ولخرجی های جدید بچه پول دارها ربط دادند اما رسانه هائی مانند عصر ایران تفسیر دیگری از صحبت های رئیس سازمان هواپیمائی ارائه کرده است.

در روزنامه عصر ایران چنین آمده است: خرید جت شخصی طبق صحبت های رئیس سازمان هواپیمائی در وهله اول جنبه آموزشی دارد و بر خلاف چیزی که تصور می شود، بحث سفر و رفتن از شهری به شهر دیگر وجود ندارد.

این موضوع برای ما مردم دو جنبه قابل توجه دارد. یک جنبه اش بلوف سیاسی و امنیتی و جنبه دیگرش در عین حال که دروغی بی شرمانه است، پاشیدن نمک بر زخم اکثریت 99 درصدی مردم جامعه است که در یک طرف شکاف عظیم و عمیق طبقاتی میان یک درصدی های مفتخور قرار گرفته و برای تأمین حداقل نیازهای یک زندگی بخور و نمیر هر سختی و مشقتی را متحمل می شوند.

بلوف سیاسی و امنیتی است؛ زیرا که می خواهند بگویند که در ایران اوضاع سیاسی و اقتصادی متعارف و تحت کنترل است. می خواهند بگویند که رژیم هیچگونه مشکل و بحران حکومتی ای ندارد و چرخ اقتصاد و تولید نیز در سایه امنیت سیاسی در حال گردش و سودآوری است و کارگران و بقیه مردم از معیارهای پذیرفته شده زندگی در جوامع غربی و بقیه کشورهای پیشرفته صنعتی برخوردار هستند و فعلا اعتراض جدی ای به حکومت ندارند.

 می خواهند بگویند که سران حکومت و آیت الله ها و آخوندهای مفتخور فاسد که از راه دزدی و چپاول  صاحب سرمایه های هزاران میلیارد شده اند، در سایه اقتدار حکومت ترسی از سوار شدن بر جت شخصی و بدون پوشش چندین لایه حفاظتی توسط محافظان و ابزارآلات امنیتی و حفاظتی ندارند. و بلاخره می خواهند بگویند که اینحا هم مثل سوئیس و آمریکا و غیره است که هر سرمایه دار و ثروتمندی می تواند در جت شخصی اش بنشیند و بر فراز جنگلها و دریاچه ها پرواز کند.

مفتخور و مهره امنیتی ای مانند محمد محمدی رئیس سازمان هواپیمائی در حالی تلاش می کند تصویری وارونه را از موقعیت متزلزل و بحرانی حکومت و ناامنی سران و آخوندها و سرداران جنایتکار حکومتی در میان مردم تشنه به خونشان بدهد که حتی آخوندهای دون پایه هم جرأت ظاهر شدن در خیابان ها و امکان عمومی با عبا و عمامه را ندارند. رهبرشان در میان سرداران دست چین شده سپاه، باز هم تحت محافظت محافظان ویژه قرار می گیرد و سامانه های پدافند هوائی اس 300 را برای محافظت اش در سفرهای سالانه به مشهد همراهش می برند.

همچنین سرداران سپاه مانند قاآنی در راهپیمائی های حکومتی مانند روز قدس جرأت حضور در میان جمع پاسدارانشان بدون چندین محافظ را ندارند. ولی با اینحال جانیانی که حتی در میان خودیها و مزدورانشان احساس امنیت نمی کنند، می خواهند به افکار عمومی الغاء کنند که در جامعه از امنیت و محبوبیت برخوردارند و اگر با جت شخصیشان پرواز کنند مردم برایشان دست تکان می دهند!

بی شرمانه است؛ چرا که ادعا می کنند خرید جت شخصی برای عموم آزاد است. این یک دروغ آشکار و وقیحانه مانند هزاران دروغ دیگرشان است که چشم در چشم مردم محروم و گرفتار در مشکلات بیشمار دوخته و گفته اند.

اما آنچه که در خبر آزاد شدن خرید جت شخصی برای به اصطلاح عموم واقعیت دارد، برخوردار بودن مفتخوران حکومتی و هزاران میلیاردرهای دزد و استثمارگر از ثروت های نجومی است که اگر ترس از ناامنی در میان مردم به خاطر انواع جنایات و چپاولگرهایشان نداشته باشند، نه تنها می توانند جت شخصی سوار شوند، بلکه می توانند جزایر تفریحی هم بخرند و در آنها به تفریح و گردش آخر هفته ها بپردازند.

اما باز هم بلوف و دروغ است، چون در قانونی که در این رابطه به گفته روزنامه عصر ایران در دهه 70 به تصویب رسیده است، خرید جت شخصی را برای عموم پولداران و سرمایه داران آزاد نگذاشته است. در آن قانون به صراحت از ضرورت دریافت مجوز از سازمان هواپیمائی برای خرید و همچنین پرواز نوشته شده است و معلوم است که فقط حکومتی ها و وابستگان آنها امکان دریافت چنین مجوز فوق امنیتی ای را دارند و ادعای جدید رئیس سازمان هواپیمائی مبنی بر آزاد بودن عموم برای خرید جت شخصی حتی شامل عموم یک درصدی های مفتخور نمی شود، بلکه منظورش خصوصی در خصوصی ها و حکومتیها و وابستگانشان هستند.

کارگری که  اگر تا آخر عمر کار کند نمی تواند صاحب یک خانه کوچک و ناایمن شود، یا بازنشسته ای که حتی حقوق اش از شاغل کمتر است و یا بیکاری که به خاطر فقر و نداری توان فرستادن بچه اش به مدرسه را ندارد، چطور ممکن است جزو عموم مورد ادعای رئیس سازمان هواپیمائی باشد؟

معلوم است که اکثریت مردم که شامل همین محرومان هستند، در زمره توانمندان خرید جت شخصی نیستند، بلکه همان یک درصدی های مفتخور و دزد و در عین حال جنایتکار هستند که می توانند جت شخصی بخرند ولی به خاطر شکاف ها و رقابت های خصمانه ای که در میان خودشان ایجاد شده است و نسبت یه یکدیگر احساس ناامنی و خطر می کنند و مهمتر اینکه به خاطر جنایات و فسادهای کلانشان که مورد نفرت و خشم عمومی هستند و به قول توماج صالحی باید از ترس مردم سوراخ موش بخرند، جرأت سوار شدن بر جت شخصی ندارند و طبعا تقاضائی هم برای خرید نیست.

مشکل جانیان حکومتی برای سوار شدن بر جت شخصی، اقتصادی و مالی نیست، بلکه سیاسی و امنیتی است. بر دریائی از خشم و نفرت عمومی قرار دارند و هر آن انتظار آن دارند که به دست مردم بیافتند و به سزای جنایاتشان برسند.

فکر خریدن جت شخصی برایشان زیادی مسخره و مضحک است. باید به فکر خریدن سوراخ موش باشند!

کارگر کمونیست  ۸۳۰