آلمان: شکستی دیگر برای جمهوری اسلامی

روزهای ٢٨ تا ٣٠ جولای قراربود در برلین کنفرانسی با موضوعات؛ اسلام و درک از آن، وهمچنین عقلانیت و رادیکالیزم، و با شرکت دو سازمان اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی برگزار شود. تحت فشار مخالفین جمهوری اسلامی، این کنفرانس کنسل شد. در مقابل، در اولین روزی که قرار بود این کنفرانس برگزار گردد، جمعه ٢٨ جولای، در برلین کنفرانس دیگری برگزار شد که مینا احدی یکی از سخنرانان آن بود. در  این مورد و همچنین، در مورد بحث حجاب کودک که اکنون در آلمان بالا گرفته است و در میان احزاب حکومتی فضایی قطبی، له و علیه حمایت دولت از جریانات اسلامی دامن زده است با مینا احدی، یکی از چهره های مبارزه با جریانات اسلامی و امتیاز دهی دولت به این جریانات و کلا جریانات مذهبی، گفتگو می کنیم. توجهتان را به این گفتگو جلب میکنیم:

 

انترناسیونال:‌  ماجرای حمایت دولت آلمان از دو جریان اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی چیست؟ عکس العمل ها در سطح جامعه و همینطور رسانه های آلمان چه بوده؟

مینا احدی : وزارت زنان و خانواده در آلمان به دو سازمان اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی ١٨هزار یورو برای برگزاری کنفرانسی با عنوان ” اسلام واقعگرا در مقابل رادیکالیسم اسلامی” پرداخت کرده بود. دو موسسه “جامعه المصطفی” وابسته به دانشگاه المصطفی در قم و “سازمان شیعیان” در آلمان برگزار کننده این کنفرانس بودند. خبر این کنفرانس سه روزه، و همیاری دولت آلمان با این دو نهاد، از طریق رسانه ها در آلمان علنی شد که موجی از اعتراض را دامن زد، از جمله ١١٠ شخصیت سیاسی و فرهنگی آلمانی به این موضوع اعتراض کردند. گونتر والراف نویسنده بسیار سرشناس آلمانی، و سیران آتش موسس مسجد لیبرال در برلین، و اولریکه بکه ر سخنگوی سازمان استوپ دی بمبه،  و .. جزو این معترضین بودند. من و نازنین برومند هم این نامه را امضا کرده بودیم. در عین حال، من نامه سرگشاده ای به وزیر زنان، کاتارینا بارلی نوشتم. نامه من در سایت هومانیست های آلمانی منتشر شد. این نامه، بعد از آن، در نشریه ” اما” که بسیار پرخواننده است منتشر شد و به این ترتیب نامه در ابعادی وسیع انتشار یافت. تعدادی از ایرانیان نیز در یک نامه سرگشاده به این همکاری اعتراض کردند. وزیر زنان دو روز قبل از برگزاری کنفرانس در تویتی نوشت که به نامه اعتراضی مینا احدی پاسخ خواهم داد و در روز کنفرانس وزارت زنان تویت کرد که بودجه را پس گرفته و این همکاری را کنسل کرده است. ما در همان روز ٢٨ جولای، که روز آغاز کنفرانس آنها بود، در محل کنفرانس های دولت آلمان در برلین کنفرانس مطبوعاتی داشتیم و به این امر پرداخته و به سوالات خبرنگاران پاسخ دادیم. این یک شکست برای حکومت اسلامی بود. سایت جامعه المصطفی هنوز فراخوان کنفرانس را در صفحه اول خود دارد و ننوشته که آیا این کنفرانس برگزار شد یا نه. البته، وابستگان حکومت اسلامی، علیه زن خبرنگاری که اولین بار این خبر را علنی کرد، شکایت کرده اند که بزودی دادگاهی در این مورد تشکیل میشود.

 

سوال : اشپیگل، تیتری با عنوان مدارس بی حجاب زده است که بخشی از خواست قدیمی شما، یعنی لغو حجاب کودک است. اشپیگل روزنامه قدیمی و معتبر است و در میان بسیاری از سیاستمداران این کشور نفوذ قابل توجهی دارد. بحث اشپیگل چیست و این مساله چه فرجه ای برای فعالیت شما و همینطور سکولارها و مدافعین حقوق کودک ایجاد کرده است؟

مینا احدی: اشپیگل در بخش آنلاین خود، هفته گذشته مطلبی زد با تیتر مدارس بی حجاب  و رسما از ممنوعیت حجاب در مدارس دفاع کرد. بله این یک خواست محوری ما در سالهای اخیر بوده است. بارها در این مورد نوشته و فراخوان به تظاهرات داده ایم. جنگ و جدال با سازمانهای اسلامی در اروپا بر سر حجاب بسیار قدیمی و در عین حال پر تنش و داغ است. حجاب سمبل جنبش اسلامی و اسلام سیاسی و یک وسیله مهم سرکوب زنان و به بند کشیدن نیمه جامعه است. اینرا، ما زنان در ایران به عینه دیده و تجربه کرده ایم. حجاب یک تکه پارچه نیست، سمبل تحقیر و بی حقوقی زن است. حجاب کودکان که در اروپا و آلمان روز به روز بیشتر میشود، موضوع مورد نظر اشپیگل است که از خواست ممنوعیت آن دفاع میکند، و به یک جدل در بین فمینیست های آلمانی اشاره میکند که این روزها در جریان بود. بزرگترین سازمان زنان در آلمان ” تره ده فام ” است که در ماه می کنفرانسی با حضور ٤ شخصیت سیاسی و فعال زن در برلین برگزار کرد، از جمله “نجلا کله ک” که عضو مرکزیت این سازمان است و من که در آن کنفرانس بودیم. بحث در مورد اسلام و حجاب بود و روز بعد کنگره سالیانه این سازمان بود و بیانیه ای در آن به تصویب رسید که در مورد ممنوعیت حجاب کودکان بود. این بیانیه علنی شد و چند روز بعد ٢٤ نفر از فعالین این سازمان طی یک نامه سرگشاده به این تصمیم قانونی سازمان خود اعتراض کرده و مخالفت خود با ممنوعیت حجاب کودکان را مطرح کرده و تهدید به ترک صفوف سازمان خود کردند. تره ده فام به این نامه پاسخ داد و دهها نفر نامه سازمان زنان تره ده فام در دفاع از ممنوعیت حجاب را امضا کردند از جمله من . اشپیگل به این جدل اشاره دارد و بعنوان یک  نشریه مهم از سیاست ممنوعیت دفاع میکند.

 

 انترناسیونال: فضای درون حزب سبز آلمان که یک حزب پارلمانی است و همچنین بزرگترین سازمان زنان در آلمان (تره د فام) درمورد نحوه برخورد به جریانات مذهبی و مشخصا اسلامی، قطبی شده است. چرا؟ بر سر چه مسائلی؟

مینا احدی: فضا فقط در بین حزب سبز و یا تره ده فام قطبی نشده، در همه احزاب در قدرت و اپوزیسیون، چنین فضایی هست. جنبش اسلامی یک موضوع مهم در اروپا و آلمان است. سیاست مماشات با سازمانهای اسلامی و دادن امتیاز نمایندگی میلیونها نفر مردم پناهنده و مهاجر از کشورهای اسلام زده به این سازمانها و دادن امکانات ، بودجه و سوبسید به اینها و دفاع از مالتی کالچرالیسم و نسبیت فرهنگی، که از جمله دفاع از حجاب و قوانین شریعه را شامل میشود، یک موضوع اعتراض دائمی در جامعه آلمان است. مردم به این سیاست معترض اند، میگویند کودک نباید حجاب داشته باشد، میگویند این همه امتیاز به سازمانهای اسلامی درست نیست و باید جامعه از حقوق زنان دفاع کند  و نه اینکه به ملا و مردان ضد زن اسلامی کمک و یاری کند. ما با سازمانها و احزابی طرف هستیم که اولا، به بخاطر منافع سیاسی و اقتصادی با دولتهای اسلامی همکاری میکنند و ثانیا، با اتکا به نسبیت فرهنگی و مالتی کالچرالیسم ، مردم منتسب به اسلام را لایق زندگی تحت قوانین اسلامی و شریعه دانسته و برای انتگراسیون آنها مسجد میسازند و حجاب را تبلیغ میکنند و همه اینها را به اسم فرهنگ آن مردم به جامعه میفروشند. همین ها، هر نوع نقد و مبارزه با جنبش و فرهنگ اسلامی را بیماری نام نهاده و زمین بازی را به راستها و راسیستها واگذار میکنند. این مسائل باعث شده که شکاف در بین این احزاب شدت گیرد و در مورد اینکه مشکل چیست و راه حل درست کدام است، جدل و درگیری فکری در بین اینها دامن زده شود.

 

انترناسیونال: ایجاد شبکه زنان سرکش، که زنانی از کشورهای اسلام زده در خاور میانه و شمال آفریقا هستند، علیه حجاب کودک، علیه حمایت از جریانات مذهبی و مشخصا اسلامی، علیه ختنه کودکان، علیه حضور زنان محجبه بعنوان معلم مدارس، علیه برقع، بخشی از فعالیت شما در دو دهه گذشته در این کشور بوده است. اینطور به نظر میرسد که خواست های شما بدنبال یک مبارزه پیگیر چندین ساله، گوش شنوای زیادی در آلمان پیدا کرده است و فضای سیاسی در آلمان را حول این مسائل قطبی کرده است. اینطور است؟ ابعاد مساله را میتوانید توضیح بدهید؟

مینا احدی : در آلمان بنظر من، مباحثات در مورد جنبش اسلامی و اسلام سیاسی و همچنین نقد مذاهب و اسلام، بسیار پیشرفته است. در این کشور، افرادی همچون حامد عبدالصمد و یا زانا رمضانی و نجلا کله ک و غیره حرفهایشان وسیعا منتشر میشود و گوش شنوا برای آنها هست. من هم، در آلمان به همراه صدها نفر اعضای نهاد اکس مسلم، و همچنین فعالین حزب کمونیست کارگری ایران، در این کشور فعالیت و مبارزه میکنم. صدها میتینگ اعتراضی بویژه علیه حکومت اسلامی و یا حجاب و زن ستیزی سازمان داده و خودم در صدها کنفرانس و جلسه سخنرانی کرده و در رسانه های آلمانی زبان بارها حضور داشته ام. حرفهای ما را میلیونها نفر شنیده اند. هر کس کمی انصاف داشته باشد این کوه عظیم فعالیت های روزمره را می بیند و تاثیر آنرا هم میتواند ببیند و بسنجد. اکنون اسم و یا حرفهای ما در مورد سکولاریسم، مدرنیته، جدایی کامل مذاهب از دولت ونقد اسلام و کلیسا و مذاهب و غیره برای بسیاری آشنا است. ما در یکسال اخیر شبکه زنان سرکش از کشورهای اسلام زده را سازمان دادیم و در دو کنفرانسی که برگزار کردیم، دیدیم که ظرفیت بسیار بالایی در کشورهای اسلام زده از طرف زنان سرکش برای مقابله با جنبش اسلامی و فرهنگ و اخلاقیات کهنه وجود دارد که باید این ظرفیت را دید و آنرا به رسمیت شناخت و حتی الامکان، کمک کرد این مبارزات بهم بپیوندند.

 

انترناسیونال: دورنمای فعالیت خودتان حول این موضوعات را در آلمان چگونه میبینید؟ در سوئد به یمن فعالیت های وسیع فعالین حزب در دو دهه گذشته قوانینی به نفع کودکان و زنان در خانواده های اسلامی تغییر کرد. شما – و الان میتوان گفت- جبهه نیروهای سکولار و مترقی در آلمان، بدنبال تغییر چه سیاست ها و قوانینی در این زمینه ها هستید؟ این موضوعات منحصر به آلمان نیست. کشمکش های مشابه در کل غرب و مشخصا در فرانسه، اسکاندیناوری و انگلیس و کانادا و … جریان دارد. چگونه میتوان و یا حول چه محورهایی میتوان، جبهه قدرتمند و رادیکال در غرب شکل داد؟

مینا احدی: درست است این موضوعات منحصر به آلمان نیست در همه کشورهای اروپا و در کانادا و آمریکا و در همه جا این مسائل هست و راه حل ها و یا مباحثات در همه جا در جریان است. تا آنجا که به اروپا بر میگردد، ما سعی کرده ایم برقع در اروپا ممنوع شود. ما میکوشیم حجاب در مدارس ممنوع شود و حجاب در محیط های کار برای بزرگسالان هم، ممنوع شود. این خواستها فقط از طریق فعالیتهای افشاگرانه و کمپینی پیش نمیرود، بلکه ما قطعنامه تهیه کرده و برای مقامات و دولتها و اتحادیه اروپا ارسال کرده ایم. ما در کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا علیه حجاب کودکان شکایت کرده ایم، ما در پارلمانهای محلی در آلمان بر علیه حجاب کودکان شکایت نوشته و اینرا نقض حقوق کودک دانسته و خواهان ممنوعیت شده ایم. بهر حال، ابعاد فعالیتهای ما گوناگون و گسترده است.

بنظر من باید بکوشیم در اروپا حجاب کودکان را ممنوع کنیم. این یک گام بزرگ به جلو است. ما خواهان ممنوعیت تدریس مذهب به کودکان هستیم. هم در آلمان و هم کشورهای دیگری در اروپا، شاهد هستیم که مباحثات بسیار پیشرفته است. در لوکزامبورگ اخیرا اعلام شد تدریس مذهب به کودکان ممنوع است.

ما در عین حال در همه جا از حق پناهندگی دفاع کرده و جبهه ای در دفاع از حق پناهندگی آتیست ها و بی خدایان از کشورهای اسلام زده باز کرده ایم، که اینهم بسیار موفق بوده است.

کار ما دفاع از آزادی بیان و اندیشه و دفاع از پاک بودن مراکز کار و فعالیت اجتماعی از هر نوع علائم مذهبی و دفاع از حقوق زنان و کودکان و همه مردم است. در این مورد، بسیار در سطح افکار عمومی کار کرده ایم و باید اضافه کنم که تنها از این طریق هست که میتوان در مقابل دست راستی ها و راسیست ها هم ایستاد که با نشان دادن جهادیست ها و تروریست ها، همه مردم را به دامان آنها انداخته و خواهان اخراج همه مسلمانان و یا خارجیها از آلمان و اروپا  میشوند.

 

انترناسیونال: ایرانیان مقیم آلمان و سایر کشورهای غربی که این مباحث را دنبال میکنند چه نقشی دارند و یا باید داشته باشند؟

مینا احدی: طبعا ایرانیان بدلیل تجربه دردناک ٣٨ ساله با حکومت اسلامی و بدلیل تسلط فرهنگ و اخلاقیات مدرن و پیشرفته در میان آنها، نقش زیادی می توانند در پیشبرد این مبارزات داشته باشند. در آلمان- و همچنین در اروپا و آمریکای شمالی- تصویر از پناهندگان و مهاجرین ایرانی اینست که بسیار مدرن و غیر اسلامی هستند، حجاب  و حکومت اسلامی را قبول ندارند. این خوب است. ولی بنظر من، همه ما کسانی که منتقد حکومت اسلامی هستیم و نوع دیگری زندگی میکنیم و این قوانین و فرهنگ را عملا پس میزنیم، میتوانیم در جدل های روزانه و در مبارزه اجتماعی که در اروپا علیه مذهب و اسلام در جریان است، بیش از اینها نقش بازی کنیم. اما متاسفانه چنین نیست. فرهنگ و منش خود را کنار کشیدن و یا حتی کم اهمیت دانستن دخالت در فضای سیاسی و یا مبارزات روزانه علیه حجاب و یا دخالت کلیسا و مساجد در مقدرات مردم در بین جامعه ایرانیان ساکن آلمان و یا اروپا هست که مثبت نیست. باید تا جایی که امکان دارد همه را تشویق کرد که در این جدل مهم حضور داشته و بویژه، در نقش مردمی که عملا حکومت اسلامی و اخلاقیات واپسگرایانه را پس زده و حجاب و عقب ماندگی و فرهنگ و سیاست های حکومت اسلامی را در بسیاری از عرصه ها عملا زمین زده اند، بتوانند در این مورد حرف زده و به پیشرفت مبارزات مردم در اروپا علیه جنبش اسلامی کمک کنند.