گای رایدر، مدیرکل سازمان بینالمللی کار، در یک نشست خبری گفت که کارگران روزمزد بخش غیررسمی که ۶۱٪ از نیروی کار جهانی یا دو میلیارد نفر را تشکیل میدهند، در صورت از بین رفتن شغلهای خود، حتی برای زنده ماندن و تغذیه خانوادههای خود به پشتیبانی پولی نیاز دارند.
آقای رایدر تأکید کرد: «اینها افرادی هستند که عمدتاً به حمایتهای اجتماعی عادی که همراه با مشاغل رسمی ارائه میشود دسترسی ندارند.»مدیرکل سازمان بینالمللی کار اضافه کرد که تعطیلی گسترده در هند باعث شده میلیونها کارگر مهاجر در شرایطی ناگوار قرار بگیرند.او تأکید کرد که «نمیشود از مردم خواست کار خود را متوقف کنند، به خانه بروند و در خانه بمانند اما منبع دیگری برای درآمد و زنده ماندن نداشته باشند.»
گای رایدر ابتکاراتی از قبیل بیکاری موقت و نگه داشتن برخی ساعات کاری را برای مرتبط نگاه داشتن کارگران با شغل خود مفید دانست و از چنین اقداماتی استقبال کرد.در گزارش سازمان بینالمللی کار آمده است که چهار رسته از مشاغل در جهان که به سختی آسیب دیدهاند عبارتند از بخش هتلداری و تغذیه؛ تولید؛ خردهفروشی؛ و بخش خدمات تجاری و فعالیتهای اداری.از رادیوفردا
*گزارش یورونیوز در این باره
سازمان بینالمللی (جهانی) کار(ILO) پیشبینی کرد که در نیمه دوم سال جاری میلادی و تحت تاثیر رکود حاصل از شیوع ویروس کرونا، ۱۹۵ میلیون کارگر تمام وقت در جهان بیکار شوند.مطابق گزارش روز سهشنبه این سازمان، ۶.۷ درصد از ساعت کار موجود در سراسر جهان طی ۶ ماهه دوم سال ۲۰۲۰ از میان خواهد رفت که رخداد میتواند معادل بیکاری ۵ میلیون کارگر تمام وقت در کشورهای عربی، ۱۲ میلیون نیروی کار تمام وقت در اروپا و ۱۲۵ میلیون شاغل تمام وقت در آسیا و اقیانوسیه باشد.سازمان بینالمللی کار تبعات رکود اقتصادی ناشی از همهگیر شدن ویروس کرونا را بیش از بحران اقتصادی سال ۹-۲۰۰۸ ارزیابی و برآورد کرده که طبقه متوسط جهان، معادل ۱۰۰ میلیون نیروی کار ماهر، بیشترین آسیب را از بیکاری گسترده در جهان متحمل شوند.این گزارش میافزاید که نیروی کار شاغل در بخش مسکن و هتلداری، رستورانداری، خرده فروشی، تولید و فعالیتهای اداری و تجاری بیش از سایر بخشها در معرض بیکاری قرار خواهند داشت و تنها در آمریکا ۴۳.۲ درصد نیروی کار فعال در این بخشهای پرخطر شاغل هستند. این نرخ در اروپا و آسیای مرکزی ۴۲.۱ درصد و در سطح جهانی ۳۷.۵ درصد است.طابق اعلام سازمان بینالمللی کار، در حال حاضر به دلیل اجرای سیاست قرنطینه در بسیاری از کشورها بیش از چهار پنجم(۸۱ درصد) نیروی کار جهان معادل ۳.۳ میلیارنفر با توقف و کاهش فعالیت مراکز شغلی خود مواجه شدهاند و این میتواند هشداری نسبت به احتمال بالای وقوع بزرگترین بحران اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم باشد.مطالعه جدید این سازمان همچنین نشان میدهد که ۱.۲۵ میلیارد کارگر در جهان در بخشهایی شاغل هستند که با خطر بالای اخراج، کاهش دستمزد و ساعت کار مواجهاند. گذشته از این حدود ۲ میلیارد نفر نیز در کشورهای درحال توسعه و اقتصادهای نوظهور در بخشهای غیررسمی مشغول به کار هستند که در شرایط بحران اقتصادی با خطر بالاتر بیکاری روبهرو خواهند شد.سازمان بینالمللی کار در پایان تاکید کرده که خروج از این بحران بدون همکاری تمامی کشورهای جهان امکانپذیر نیست و بدون اتخاذ سیاستهای همگرایانه و کارآمد، نرخ بیکاری در جهان میتواند از پیشبینی حاضر نیز بدتر شود.