روزنه rowzane خبری – تحلیلی تابناک:تأملی بر حال و روز ناخوش مردمی که در کنار پرآب‌ترین رود ایران ساکن اند؛ چند روز تا سهمیه‌بندی آب شرب در خوزستان باقی مانده؟!
اخبار ضد و نقیض روزهای اخیر پیرامون سهمیه بندی آب در خوزستان، در حالی نگرانی ساکنان این دیار را تشدید کرده که هنوز زمان زیادی از آخرین بحران های رقم خورده در این دیار نگذشته است؛ همان ماجرای چندباره قطع برق گسترده در این استان در پی شدت گرفتن گرد و غبار که به دنبالش سلسله اتفاقات ناخوب دیگری رخ می‌داد؛ از قطع تلفن و اینترنت گرفته تا از کار افتادن پمپ های آب، فلج شدن سیستم بانکی و پولی و… .
صحبت درباره کمبود آب و خشکسالی در این دیار است که هر چه روزهای بیشتری از تابستان می گذرد، شدیدتر خواهد شد و آثار شومش افزایش خواهد یافت؛ بحرانی تمام عیار که از مدتی پیش، نشانه های آغاز آن هویدا شده و اخبار منتشره در روزهای اخیر، نگرانی هموطنان ساکن این استان را شدت بخشیده است.
حکایتی که نخست با بحران آب در شهرهایی مانند دهدز و توزیع آب با تانکر در شهر، آن هم در نزدیکی دو سد بسیار بزرگ کشور آغاز شد و حالا به مرکز خوزستان رسیده است. به کمبود شدید آب که استاندار و جمعی دیگر از مسئولان استان را مجاب کرده برای مقابله با آن «سهمیه بندی» را در دستور کار قرار دهند؛ تصمیمی که چند روز پیش، برخی رسانه ها از اعمال آن برای تأمین آب شرب خبر دادند و روز گذشته، استاندار آن را کذب خواند و عنوان کرد برای توزیع عادلانه آب برای مصارف کشاورزی، اتخاذ شده است.
رویکردی که با توجه به برخی اخبار و گزارش های رسیده، ممکن است به زودی برای توزیع آب شرب در برخی مناطق هم به کار گرفته شود. به ویژه زمانی که می‌دانیم آب خروشان ترین رود کشورمان، یعنی کارون به مدد اجرای پروژه های عدیده انتقال آب، کاهش یافت و به دلایل فراوان، به شدت شور شده و علاوه بر آن، بودجه مورد نیاز برای نی زدایی و لایروبی این رود در پایین دست هم حذف شده است.
موضوعی که چند روز پیش، معاون مطالعات پایه و طرح های جامع منابع آب سازمان آب و برق خوزستان از آن پرده برداشت تا ثابت شود که تقریبا همه امور مربوط به تأمین آب مورد نیاز این استان، به قضا و قدر سپرده شده و تنها تدبیر مؤثر مسئولان برای حفظ حداقل های مورد نیاز، اعمال طرح هایی مانند سهمیه بندی است؛ طرحی که از سر اضطرار اتخاذ شده و همگان، از جمله مسئولان استان از چاره ساز نبودن آن در بلند مدت آگاهند، اما ظاهرا آن چنان که باید، تلاشی برای افزودن راهکارهای میان مدت و بلند مدت به آن صورت نمی‌گیرد.
این را می‌شود از حذف اعتبار لایروبی کارون دریافت یا حتی تعلل آشکار مسئولان در شوری زدایی از آب کارون، به وجودش پی برد. نکات ابهام برانگیزی که اگر در کنار گزارش های فراوان کم آبی و خشکسالی در نقاط مختلف این استان قرار گیرد، اجرای طرح سهمیه بندی آب شرب دور از انتظار نخواهد بود. اتفاقی که اگر رویه مسئولان در مقابله با بحران آب در این استان تغییر نکند، باید انتظار وقوعش را، آن هم در زمانی نه چندان دور داشت!
