یورونیوز:در بند زنان «بدنام» زندان پل چرخی کابل؛ «دوستش نداشتم، فرار کردم»
خبرگزاری آسوشیتدپرس توانست به بخش زندان زنان دسترسی پیدا کند، آنچه به ندرت روی میدهد با گذر از یک دروازه فولادی عظیم که به زندان زنان منتهی میشود. دروازه قفل شده و سیم خاردار بر بالای دیوارهای بلند زندان خودنمایی میکند.
در جامعه عمیقا محافظهکار، سنتی و اغلب قبیلهای و طایفهای افغانستان، زنان چه تحت حکومت طالبان باشند و چه نباشند اغلب در معرض قوانین محافظهکارانه و سنتی قرار دارند، قوانینی که بر حفظ آبروی خانواده توسط زنان تاکید دارد و تخطی از آن تبعات سنگینی برای زنان به دنبال دارد.
آنها میتوانند تنها به خاطر ازدواج با مرد مورد علاقهشان کشته شوند. اگرچه بر اساس قوانین کیفری افغانستان زنا یا فرار از خانه جرم محسوب نمیشود اما صدها زن به همین خاطر راهی زندان میشوند.طالبان چنین زنانی را دستگیر کرده و به بخش زنان «بدنام و رسوا» در زندان پل چرخی افغانستان میبرندو
در داخل فضای ویژه زندان زنان، زنان آزادانه با فرزندان خود در حرکت اند. با این حال آنها از وضعیت بهداشتی و درمانی ناراضی هستند.مژده، ۱۵ روز پیش در زندان صاحب فرزند دختری شده است. او میگوید: «دلم میخواهد آزاد شوم.»طالبان او را به همراه دوست پسرش که در همان زندان نگهداری می شود، دستگیر کردهاند.
مژده میگوید که خانواده اش اجازه ازدواج با دوست پسرش را ندادند و در عوض او به زور با یکی از خویشاوندان خود ازدواج کرد.مژده که از آن ازدواج ناخواسته ناراضی بود فرار کرد و به مرد مورد علاقهاش پیوست.اما خانوادهاش به طالبان شکایت بردند و متوجه دوست پسر او شدند. هر دو آنها در کابل دستگیر شدند.
ملا عبدالله آخوند، مدیر زندان پلچرخی و از اعضای طالبان میگوید: «اگر زنی شوهر داشته باشد و فرار کند مردم مورد را گزارش کرده و او بازداشت خواهد شد.»
این مقام طالبان همچنین گفت وقتی نیروهای آنها ۱۵ اوت وارد کابل شدند زندان پل چرخی را از هزاران مرد و ۷۶۰ زن و ۱۰۰ کودک تخلیه کردند.
ه گفته او « حدود ۲۰۰ زن آزاد شده وابسته به اعضای داعش هستند.»
همچنین در مراحل تخلیه دسته جمعی زندان پل چرخی صدها تن از جنگجویان داعش نیز آزاد شدهاند.
مژده به آسانی مقابل دوربین میآید و داستانش را برای خبرنگار میگوید اما بسیاری از زنان مایل به روایت داستان زندگیشان مقابل دوربین نیستند. یکی از آنها که نمیخواهد نامی از او برده شود میگوید: «نه پولی دارم و نه جایی برای رفتن، چه جایی بهتر از زندان. اینجا احساس امنیت بیشتری میکنم تا در خانه و در کنار همسر معتاد به مواد مخدر.»
برخی از زنانی که در زندان نگهداری میشوند، پیش از به قدرت رسیدن طالبان در پناهگاههای امن زنان زندگی میکردند، جایی برای رهایی از خشونتهای خانگی.ا یورونیوز