حسن صالحی: به یاد یک مادر مبارزی که با یک دنیا آرزو از پیش ما رفت

با غم و اندوه فراوان مطلع شدم که مادری امیرشکاری ها ما را برای همیشه تنها گذاشت. او همچون مادران خاوران یکی از مادران مبارزی بود که برای داخواهی علیه کشتن فرزندانش توسط جمهوری اسلامی و همچنین همه کسانی که به دلیل آزادیخواهی قربانی توحش و جنایت جمهوری اسلامی شدند، مبارزه می کرد. سعید و علی امیر شکاری دو فرزند او از جمله اولین قربانیان ماشین اعدام و ترور جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ بودند. حمید امیر شکاری نیز در جریان توپ باران و خمپاران جمهوری اسلامی در کردستان جان باخت. مادر، آنطور که ما او را همیشه صدا می زدیم، نامی آشنا در جنبش دادخواهی مردم ایران است. با اینکه سه فرزند خود را از دست داده بود مثل همه مادران داغدار دیگر، با این آرزو و امید زندگی می کرد که قاتلین جوانان مردم یک روز به پای میز محاکمات مردمی کشانده شوند و مردم روی آزادی و برابری را ببینند. مادر به دلیل کهولت و بیماری متاسفانه  زنده نماند تا پیروزی آزادی و عدالت و محاکمه جنایتکاران را با چشم خود ببیند.

آرزوی مادر امیر شکاری ها و دهها مادر دیگری که متاسفانه در میان ما نیستند را با ادامه مبارزه برای تحقق ارزوهای انسانی، برچیدن ستم و استثمار، برقراری آزادی و برابری و محاکمه جانیان جمهوری اسلامی با عزمی محکم و استوار دنبال خواهیم کرد. یاد مادر امیر شکاری ها گرامی و برای همیشه عزیز است.

به سعیده  و امیر و فاطی و فریده و منیر عزیز و همه بستگان مادر این واقع غم انگیز را از صمیم قلب تسلیت می گویم و با این عزیزان ابراز همددردی می کنم. ما را در غم خود شریک بدانید. مادر، مادر همه ما بود.

حسن صالحی