بیانیه جمعی از معلمان در اعتراض به ربودن آقای هاشم خواستار معلم بازنشسته و فعال صنفی

نابرابریها ،تبعیض ، فقر و فساد مالی چنان گسترده و تعمیق یافته است که در تمام سطوح اجتماعی، اقتصادی ، سیاسی،فرهنگی و آموزشی آثار سو آن مشهود است .
غریو فریادها علیه این ساختار الیگارشی از دیماه سال گذشته با سیلی از جمعیت زخمی به خیابان آمده ، برخاست .
از سالهای دهه 80 معلمان ،معترض فقر و فرق در معیشت و ساختار آموزشی شدند و از بی عدالتی آموزشی فریادها زدند ولی پاسخی جز هتاکی و اهانت و بگیر و ببند نگرفتند .
هاشم خواستار یکی از صدها هزار معلم معترض که از پیشینه مبارزاتی علیه نظام سیاسی قبل از انقلاب 57 برخوردار بود،همراه و همگام با معلمان معترض فریادش را این بار در نظام سیاسی با کوبندگی و صراحت بیان علیه استثمار و بهره کشی از نیروی کار آموزشی بلند کرد و به احترام سالها تلاش ایشان برای فرزندان این سرزمین و جلوداربودن مبارزه علیه بی عدالتی در معیشت و معیوب بودن کالبد سیستم آموزشی ،مرد سپید موی مشهدی پیشکسوت مبارزه علیه چپاولگران جیب مردم و معلمان شد .
مردی که با صراحت بیان به دور از شعار و تملق با ادبیاتی کوبنده از هر فرصتی برای رساندن صدای بی صدایان در رسانه های جهانی کوشید .
چپاول و استثمار مزدِمعلمان هر روز تداوم یافت تا روزهای خشم عمومی معلمان در 22و23مهرماه سال جاری صدای معلم ،در سریعترین زمان به جهان مخابره شد و مردم در داخل و جهانیان در خارج از آنچه بر معلمان این سرزمین می رود مطلع شدند، و نقش استاد خواستار از گذشته تا به حال در رساندن صدای معلم نقشی بی بدیل بود و صراحت بیانش چنان بود که همگان تعجب از این همه شجاعت در بیان ظلم بر معلمان و مردم بودند .
برای انتقام از این استاد پیشکسوت ،و برای اعلان به جامعه که اگر اینچنین افرادی وجود دارند که هیچ کس از زبان سرخ و نقادانه اش در امان نخواهد بود ،او را ربودند و در تیمارستان در میان بیمارانی که از درد روح و روان به آنجا پناه آورده اند، رها کردند تا به جامعه بگویند این خواستار که هیچ ظالمی از بیانش در امان نخواهد بود ،یک بیمار روانی بیش نیست و چه زشت است رفتار نهادهایی که قراراست امنیت را به ارمغان آورند.