تلاش مهوع مزدوران سرمایه

کارگر کمونیست ٦٢٢
مثل اینکه آن بالا خبرهایی هست! مزدوران سرمایه در هیبت “نماینده کارگری” شکایت به “عدالت خانه” جمهوری اسلامی بردند که ریاست اش به عهده کسی است که در عرض کمتر از دو ماه در فرمان قتل چند هزار زندانی مشارکت داشته است. حال قبل و بعد از این قتل عام در قتل چه تعداد دیگری دست داشته فعلا روشن نیست. حال چنین کسی قرار است “عدالت مزدی” را اجرا کند. قوه قضاییه جمهوری اسلامی نه به دلیل اینکه ریاست اش با کسانی بوده که جز اجرای کشتار کار دیگری از دستشان برنیامده از “عدالت خارج شده است” بلکه به این دلیل که تمام و کمال این قوه در خدمت حکومت اسلامی سرمایه جهت سرکوب بی رحمانه کل جامعه بوده است. بلکه بکار بردن کلمه “عدالت” برای این حکومت، بخصوص این بخش از جمهوری اسلامی نه تنها زیادی است توهینی به شعور انسانی است.
ایلنا خبرگزاری ای که جمهوری اسلامی به نام کار و کارگر راه انداخته است خبر داده که شکایتی “کلید” خورده تا جلوی اجرایی شدن بیشتر مصوبه مزدی سال 99 گرفته شود. چون امضای “نمایندگان کارگری” پای مصوبه نیست پس بی اعتبار است و اجرایی شدن آن خلاف قانون(؟) است. این البته اعتراف واضح و روشنی است بر نقش این مزدروان که با امضا های سالهای گذشته شان بر پای مصوباتی این چنینی فقر و فلاکت را بر 40 میلیون جمعیت ایران رسمیت دادند و نوکری خود را به استثمارگران ثابت کردند. براساس گفته مزدوران سرمایه متشکل در تشکلات سیاه دست ساز حکومتی جلسه‌ای در سازمان بازرسی کشور با حضور “نمایندگان کارگری” و کارفرمایی در رابطه با موضوع دستمزد برگزار شده است. و خود این نمایندگان اذعان میکنند که طبق قانون کذایی جمهوری اسلامی سازمان بازرسی کشور اساسا نمی تواند کاری کند. چون گویا شورای عالی کار نهادی دولتی نیست(!) برای همین شکایت را به “دیوان عدالت اداری” برده اند تا شاید فرجی شود. گویا قرار است چهار شنبه 24 اردیبهشت جلسه ای برگزار شود و دولت میخواهد پیشنهاد بدهد که حق مسکن را (حالا چه وقتی، که آن هم معلوم نیست) اضافه شود و مزدوران سرمایه گفته اند که برای چانه زنی حاضر و آماده اند تا دور هم بنشینند و پرچانگی کنند. اما اگر بحث مسکن باشد باز هم چیزی را امضا نخواهند کرد!
سال 92 هم پنجه بکس بدستان سرمایه از این اداها در آوردند و شکایت بردند و آوردند و نتیجه همان شد که باید میشد. یعنی دیوان عدالت اداری گفت شما درست میگویید اما حق با (ارباب تان) استثمارگران است! اگر فکر میکنید این مزدوران که میدانند نتیجه این شکایت غیر از این نمی باشد و خود یکی از ابزارهای سازمان دهی وحشیانه استثمار در ایران هستند، از رو رفتند اشتباه میکنید. همان زمان بلافاصله دوباره سال 93 سر همین موضوع شکایت کردند … اگر کسی خبر دارد نتیجه این شکایت یک ریال به حقوق کارگر اضافه شد به ما هم خبر بدهد! به هر حال کار این مزدوران در کنار چاقو کشی مردم فریبی هم است. امسال گویا یک ذره فرق کرده چون رئیسی جلاد گویا آبش با روحانی به جوی نمی رود و ممکن است یک رای این وسط صادر شود. این هم از تبلیغات کذب است. لاریجانی هم که رئیس قوه قضاییه بود، او و روحانی از دیدن قیافه همدیگر خوشحال نمی شدند. از همه اینها که بگذریم این امر ثابت شده که با همه اختلافات و دعواها بین کارگزاران جمهوری اسلامی، اولا چاقو هیچ وقت دسته خودش را نمی برد، گیرم که رای صادر شود نهایتش خواهند گفت مصوبه خلاف قانون است بعدش چی، مطمئنا هیچی.
تشکیلات سیاه ضد کارگری حکومتی هم رسوای خاص و عام هستند. اما جمهوری اسلامی ثابت کرده است که در وقاحت و بی شرمی دست وقاحت و بی شرمی را از پشت بسته است. فکر میکنید مثلا این مزدوران به خودشان می آیند؟ انتظار عبثی است که بعضی ها دارند و به تغییرات نسلی و پاسخگویی به بدنه کارگری و از این جور بهانه ها چسبیده اند. ما که انتظار نداریم. این امری ثابت شده است که کارگر وقتی به چیزی رسیده است که توانسته قدرت خود را بر دولت سرمایه داران تحمیل کند. هیچ آبی از دولت سرمایه داری اسلامی و از قوه قضاییه تبهکار برای کارگر و هیچ بخشی از جامعه گرم نخواهد شد.
قوه قضاییه هم اکنون چندین فعال کارگری را به بند کشیده که چرا از حقوق کارگر حرف میزنید. قوه قضاییه که قضات آن مستقیما در شکنجه و ارعاب زندانی شرکت دارند هیچگاه و هیچگاه به نفع کارگر رای نخواهد داد. مارکس نظام سرمایه داری را نفرین اجتماعی خوانده است و اما نمونه جمهوری اسلامی سرمایه یکی از نفرت انگیزترین حکومتهای سرمایه داری حال حاضر جهان است که بی رحمی و قساوت اش از آنجا منشا میگیرد که اساسا موجودی اجتماعی به نام انسان را به رسمیت نمی شناسد. انسان در نزد این حکومت بخصوص آن بخش از جامعه که کارکن هستند و جز از طریق نیروی کارشان درآمد دیگری ندارند در ردیف حیوانات هستند که باید کارکنند و اگر نکردند قضات این دستگاه جنایتکار حکم شلاق صادر میکنند و اجرا هم میکیند.
در آن بالا خبری هست چون در این پایین کارد به استخوان رسیده است. تلاش مزدوران در پز کارگر دوستی دست و پا زدن برای نجات کل نظام از خشم و شورشی است که مدام کارشناسان اقتصادی هشدار آنرا می دهند. تعیین دستمزدها که شایسته هیچ انسانی نیست همراه با توهین به شعور کارگران امری است که مزدوران اسلامی سرمایه در هر دوی این مورد سخت کوشا هستند و تنها زمانی این نمایش مهوع تمام میشود که بساط این حکومت برچیده شود.

کارگر کمونیست ٦٢٢