احمد وحیدی، وزیر کشور دولت رئیسی، عنوان کرده : باید راه مدارس را برای طلاب باز کنیم.
تاکنون هم راه طلاب به مدارس بسته نبوده. اگر خود بصورت فیزیکی، وسیعاٌ حضور نداشتهاند نه اینکه نخواستهاند بلکه با وجود تسلط سرکوبگرانه به تمام ارکان جامعه، نتوانستهاند آنرا اجرایی کنند. با این وجود چهار دهه سعی کردند با گنجاندن خرافات دینی در کتب درسی و با ایجاد فضای بی روح و نظامی در مدارس و با مغزشویی کودکان نسلی مطیع و خرفت تربیت کنند. اما نتیجه؟
سال ۱۳۶۵ که اولین نسل در حیات جمهوری اسلامی پا به مدرسه گذاشت کاربدستان حکومت اظهار خوشحالی کردند که دیگر میتوانند کودکان را آنطور که میخواهند پرورش دهند. اما همین نسل در سال ۱۳۷۸ به مدت شش روز، زمین را زیر پای حکومت داغ کرد؛ و نسل های بعدی هر کدام در سالهای بعد جواب حکومت را دادند و اکنون نسلی در صحنه حاضر است که جز سرنگونی حکومت وظیفهای دیگری برای خودش قایل نیست. معلمان این نسل اکنون پلاکارد بدست میگیرند که “جای آخوند و ملا در مدرسه نیست کلّا (هرگز)”؛ برای حکومتی که خود را نماینده خدا روی زمین میداند و چهار دهه تلاش کرده ایران را به امالقرای اسلام تبدیل کند مطرح شدن چنین خواستی توسط یکی از جنایتکاران حاکم نه نشانه تسلط ایشان بر روح و روان جامعه بخصوص کودکان، بلکه نشانه شکست ایشان است.
زندگی نسلهای متعددی سوخت اما آنها ساکت ننشستند، آتش شدند و به جان جمهوری اسلامی افتادند.