مندرج در ژورنال شماره ۶۵۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در بازی رفت میان سپاهان و الهلال عربستان که روز پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ در ورزشگاه نقش جهان اصفهان انجام گرفت خبری از تندیس قاسم سلیمانی نبود. تندیسی که چند ماه پیش باعث شکست ۰-۳ سپاهان مقابل الاتحاد عربستان با حکم کنفدراسیون آسیا و جریمه ۲۰۰ هزار دلاری این تیم شد.
جمهوری اسلامی می خواست با آوردن مجسمه یکی از سرکردگان تروریست خود به یک استادیوم ورزشی خودی نشان دهد ولی این “خودنمایی” به رسوایی تمام عیار برای این رژیم تبدیل شد. اگر چه آوردن تندیس سردار مرگشان با دبدبه و کبکبه انجام گرفت اینبار چنان به غلط کردن افتادند که حذف مجسمه با سکوت تمام همراه بود. بعلاوه اینکه وقتی “حاج قاسم” تروریست از استادیوم بیرون انداخته شد مجبور شدند برای جلب رضای کنفدراسیون فوتبال آسیا، زنان را به استادیوم راه بدهند. این یک باخت موردی دیگر جمهوری اسلامی در مقابل زنان ایران بود حتی اگر هنوز از حضور تماشاگران زن در ورزشگاه برای بازیهای داخلی همچنان جلوگیری می شود.
جمهوری اسلامی با کشته شدن قاسم سلیمانی توسط نیروهای آمریکا سعی کرد از او یک قهرمان ملی بسازد. اما این”قهرمان ملی” جمهوری اسلامی چنان مورد نفرت و خشم مردم بوده است که تاکنون بارها بنرهای بزرگ وی را آتش زده اند و یا پاره کرده اند، حتی در کرمان محل زادگاه “حاج قاسم”! انتقام سخت از مرگ “سردار سپاه” منجر به موشک بستن عامدانه هواپیمای اوکراینی و کشته شدن ۱۷۶ نفر از سرنشینان این هواپیما شد. حتی سالگرد کشته شدن این تروریست اسلامی تا به حال چندین بار مرگ آفرین بوده است و از او به درست بعنوان “سردار مرگ” یاد می کنند. استادیوم گردانی مجسمه “حاج قاسم” هم نتوانست برای او اعتباری کسب کند و باعث ورشکستگی بیشتر حکومت و خود شخص “سردار سپاه” شد.
اگر قرار است داستان “حاج قاسم” و مرگ او و به قول مردم “کتلت شدنش” و بعد “انتقام های سخت” توخالی جمهوری اسلامی و مجسمه سرگردان سردار مرگ چیزی را اثبات کند، وضعیت زار و نزار رژیمی است که هم از آمریکا و هم از اسرائیل تو سری می خورد و هم از مردمی که عمود خیمه اسلام را نشانه گرفته اند.
مردم قهرمانان واقعی خود را می شناسند. این قهرمانان از جمله همان زنانی بودند که پس از خروج “حاج قاسم” از استادیوم، ورزشگاه را علیرغم میل حکومتیان فتح کردند و دیوار آپارتاید جنسیتی را شکستند.